Bohaterem noweli Houellbecqa jest trzydziestokilkuletni informatyk pracujący w dużej firmie programistycznej. Ma ustabilizowaną pozycję zawodową, bardzo dobrze zarabia, prowadzi wygodne życie, jest lubiany w towarzystwie, choć raczej jako kolega niż przyjaciel. Prywatnie jest samotnym, gorzkniejącym facetem, widzącym obłudę otaczającego świata, który nie potrafi (a może już nie chce) nawiązać relacji z otaczającymi go ludźmi. Fakt, że większość z nich to wyjątkowo egoistycznie nastawieni i bezbarwni młodzi ludzie sukcesu. Autor / narrator wykłada nam swoją koncepcję "poszerzonego pola walki", które w obecnej wersji kapitalizmu wychodzi poza ekonomię i rozciąga się na sferę ludzkiej seksualności (koncepcja skądinąd nienowa, choć ujęcie oryginalne). Bohater książki na tym polu jest przegrany. Bezsens wykonywanej pracy, świadomość bycia wykorzystywanym przez korporację, uzależnienie od konsumpcji, brak więzi międzyludzkich, przerażająca pustka duchowa prowadzą głównego bohatera do głębokiej depresji wymagającej szpitalnego leczenia. Niewątpliwie jest to ciężka, trudna i przygnębiająca opowieść, choć wydaje się zatrważająco realna. Sądzę, że coś podobnego mogłoby wyjść spod piór Sartra lub Camusa, gdyby żyli u schyłku XX wieku.

Bohaterem noweli Houellbecqa jest trzydziestokilkuletni informatyk pracujący w dużej firmie programistycznej. Ma ustabilizowaną pozycję zawodową, bardzo dobrze zarabia, prowadzi wygodne życie, jest lubiany w towarzystwie, choć raczej jako kolega niż przyjaciel. Prywatnie jest samotnym, gorzkniejącym facetem, widzącym obłudę otaczającego świata, który nie potrafi (a może już...