Chyba powinnam żałować, że sięgnęłam po pierwszą lepszą książkę z cyklu o Oldze Riazancewej zamiast chronologicznie się zapoznać. Może wtedy dowiedziałabym się kto? z kim? jak? i po co? i 'damę z pieskiem' czytałoby się nie tyle przyjemniej, co zrozumialej.

Dlaczego ona? Uwielbiam literaturę rosyjską i tym razem,po wielkich dziełach mistrzów,postanowiłam sięgnąć po coś świeżego, nowoczesnego i z inną tematyką. Po drugie: z czystego sentymentu do okładek czasopism z vipami z lat 80' i początków lat 90',gdyż taką formą okładek opatrzone są książki Polakowej.


Olga Riaznacewa to kobieta prowadząca swobodne,luźne życie osoby z pełnym portfelem. Ma mieszkanie, psa,którego wszędzie ze sobą zabiera i pracę u mężczyzny pseudonimem 'Dziadek',starszego gościa,eks kochanka,który trzyma ją na etacie z niewiadomo jakich przyczyn. Tak w zasadzie to nikt nie wie co ona w firmie Dziadka robi. Wpada do biura i wypada pokłócona z szefem. On ma ewidentnie do niej słabość, a ona to wykorzystuje. Jego boją się największe bandziory w Rosji,a ona im tym gra na nosie. I chyba z nudów i możliwości panoszenia się, wszędzie ten nos wpycha.

Bo oto na jednym z wyjątkowo nudnych przyjęć do Riaznacewej podchodzi nieznajoma kobieta,Swietłana,która prosi ją o pomoc. Olga, jak na celebrytkę przystało,jest oschła, niemiła i najchętniej posłałaby ją w diabły. Kiedy kobieta prosi ją o pomoc informując, że jej dni są policzone, Riaznacewa zainteresuje się sprawą dopiero wtedy, gdy kobieta naprawdę zginie.

I zaczyna się. Znaki na niebie i ziemi,listy,przesyłki, skrytki bankowe. Politycy,eks kochankowie, pieniądze, seks i brutalność. Wszystko w wyjątkowo taniej,nudnej i pompatycznej formie. Czytając miałam wrażenie,że wszystko dzieje się w wielkim garnku z olejem, w którym ktoś powoli miesza. Nie ma akcji, nie ma świeżości. Jest nuda.
I rozczarowanie.

A szkoda straszna,bo na początku 'Karaoke dla damy z pieskiem' jest intrygujące i wciąga. Potem jest coraz wolnej i coraz nudnej.

Podobno miał być kryminał...

Cóż.

Chyba powinnam żałować, że sięgnęłam po pierwszą lepszą książkę z cyklu o Oldze Riazancewej zamiast chronologicznie się zapoznać. Może wtedy dowiedziałabym się kto? z kim? jak? i po co? i 'damę z pieskiem' czytałoby się nie tyle przyjemniej, co zrozumialej.

Dlaczego ona? Uwielbiam literaturę rosyjską i tym razem,po wielkich dziełach mistrzów,postanowiłam sięgnąć po coś...