Faktycznie, różnorodność opowiadań rzutuje na oryginalność tej książki. Tak w dużym skrócie: I część mnie nie zachwyciła, ale zrobiła to II. III śmignęła, ale była taka sobie. W pierwszej rozciągłe nawiązanie do wojny. Były ciekawe przygody, rozśmieszyła mnie sytuacja z jedzeniem mydła. Jednak z tych opowiadań nie wyniosłam niczego bardziej konkretnego. Natomiast druga część była o wiele ciekawsza. Może to wynik uniwersalności takich tematów jak kradzież, wiara w przesądy czy- jak to w przypadku Jonathana Millera- słabości ludzkiej. Można z nich dużo wyczytać, odnieść do swojego życia i ustosunkować się do nich we właściwy dla każdego, indywidualny sposób. Czytając część trzecią miałam wrażenie, że Tyrmand próbuje wskrzesić w czytelniku zapał do ćwiczeń fizycznych. Mimo wszystko też dobry przykład na wzbudzenie w sobie silnej woli walki z przeciwnościami losu, ale jak dla mnie za długie roztrząsanie tematu. Zaszczytne miejsce w mojej pamięci zajmują opowiadania: ,,Jonathan Miller" i ,,Rower, czyli zemsta moralności".

Faktycznie, różnorodność opowiadań rzutuje na oryginalność tej książki. Tak w dużym skrócie: I część mnie nie zachwyciła, ale zrobiła to II. III śmignęła, ale była taka sobie. W pierwszej rozciągłe nawiązanie do wojny. Były ciekawe przygody, rozśmieszyła mnie sytuacja z jedzeniem mydła. Jednak z tych opowiadań nie wyniosłam niczego bardziej konkretnego. Natomiast druga...