Lekkie, łatwe i przyjemne znalezisko, napisane ze swadą, nic nadzwyczajnego, humorystyczna fantasy w kategorii young adult (czasami trzeba wrócić do młodzieńczej niewinności, a co). Bawiłem się nieźle. Potrzebowałem takiej odtrutki po ciężkostrawnej "Mirandzie".
Białołęcka ma pióro do kreowania fajnych postaci, styl kpiarski i łatwo wciągający, a jednocześnie dobrze wyważony, poza dwoma fragmentami żadnych zbędnych szarż, czy walcowania się własnym pisarstwem (rzecz charakterystyczna dla takiego Sapkowskiego). Bardzo przyjemne zaskoczenie, szkoda że to znowu krótka forma, bo każda z trzech historii miała potencjał na dużo więcej, ale taka już niedola polskiej fantastyki, że mało któremu pisarzowi wychodzi i mało który potrafi w długą formę. Niemniej, lepszy rydz niż nic.

Lekkie, łatwe i przyjemne znalezisko, napisane ze swadą, nic nadzwyczajnego, humorystyczna fantasy w kategorii young adult (czasami trzeba wrócić do młodzieńczej niewinności, a co). Bawiłem się nieźle. Potrzebowałem takiej odtrutki po ciężkostrawnej "Mirandzie".
Białołęcka ma pióro do kreowania fajnych postaci, styl kpiarski i łatwo wciągający, a jednocześnie dobrze...

Zbiorek opowiadań z gatunku fantasy.

I część książki czyli opowiadania o bliźniętach Selerberg – całkiem zabawne i udane, choć totalnie nie rozumiem takiego zakończenia. Wygląda jakby na etapie druku ktoś zgubił ostatnie opowiadanie / rozdział.

II część o smokobójcach jakoś mi nie podeszła.

Zbiorek opowiadań z gatunku fantasy.

I część książki czyli opowiadania o bliźniętach Selerberg – całkiem zabawne i udane, choć totalnie nie rozumiem takiego zakończenia. Wygląda jakby na etapie druku ktoś zgubił ostatnie opowiadanie / rozdział.

II część o smokobójcach jakoś mi nie podeszła.

Opowiadania fantastyczne z dużą dawką humoru 😉
Calkiem udany zbiorek opowiadań, podzielonych na wyraźnie dwa bloki: kilka historii bliźniaków z Selerbergu, tworzacych część I książli oraz historie smokobójców znajdujących się w II i III części książki.
Trochę zdziwiłam się, że opowiadania o Marge urywają się nagle, z tajemniczą informacją o matce i młodszym bracie.
Spodobało mi sie natomiast niedopowiedzenie ostatniego opowiadania 😊
Lektura lekka i przyjemna. Fajnie się czyta.

Opowiadania fantastyczne z dużą dawką humoru 😉
Calkiem udany zbiorek opowiadań, podzielonych na wyraźnie dwa bloki: kilka historii bliźniaków z Selerbergu, tworzacych część I książli oraz historie smokobójców znajdujących się w II i III części książki.
Trochę zdziwiłam się, że opowiadania o Marge urywają się nagle, z tajemniczą informacją o matce i młodszym...

Zbiór opowiadań w trzech częściach. Część I "Selerbergiada" przefantastyczna. Kwiczałam ze śmiechu w zbiorkomie ku zgorszeniu pasażerów. Pozostałe mniej mnie urzekły, ale też dają radę.

Zbiór opowiadań w trzech częściach. Część I "Selerbergiada" przefantastyczna. Kwiczałam ze śmiechu w zbiorkomie ku zgorszeniu pasażerów. Pozostałe mniej mnie urzekły, ale też dają radę.

Całkiem zabawna fantastyka, aczkolwiek raczej dla czytelników kategorii gimnazjum (byłe...)- liceum, dla starszych raczej zbyt infantylne. Szkoła (w tym) magii i czarodziejstwa, bajkowe liceum z całkiem zwyczajnymi w gruncie rzeczy dzieciakami. Zakochana smoczyca, Rusał, diablica nieco zdezorientowana orientacyjnie i wiele innych równie ciekawych postaci. Sympatyczne, ale na dłużej w pamięć nie zapadnie

Całkiem zabawna fantastyka, aczkolwiek raczej dla czytelników kategorii gimnazjum (byłe...)- liceum, dla starszych raczej zbyt infantylne. Szkoła (w tym) magii i czarodziejstwa, bajkowe liceum z całkiem zwyczajnymi w gruncie rzeczy dzieciakami. Zakochana smoczyca, Rusał, diablica nieco zdezorientowana orientacyjnie i wiele innych równie ciekawych postaci. Sympatyczne, ale...

"Różę..." wypatrzyłam podczas przeglądania w bibliotece półki z fantastyką. Z początku nie podejrzewałam, że to 'moje klimaty' bo okładka skojarzyła mi się z jakimś romansidłem o lekkim erotycznym zabarwieniu. Ale po przeczytaniu opisu na odwrocie i przejrzeniu kilku kartek stwierdziłam, że książka ciekawie się zapowiada. Wypożyczyłam więc ją i to był bardzo dobry pomysł, bo ubawiłam się przednio przy tej lekturze.

"Róża Selerbergu" to zbiór opowiadań autorstwa Ewy Białołęckiej, podzielony na trzy części: pierwsza część jest wycinkiem historii na temat rodziny Selerbergów. Drugą i trzecią dość luźno łączy smocza tematyka.

Moim zdecydowanym faworytem jest cześć pierwsza, która rozbawiła mnie do łez. Przenosi nas ona do fascynującego świata, w którym magia i fantastyczne stwory stanowią tło dla zwykłego i niezwykłego zarazem życia rodzinnego. Poznajemy sympatyczną rodzinę von Selerbergów, herbu 'Aqua minerale'. Historia koncentruje się głównie na nastoletnim pokoleniu, dzieciach landgrafa Rufusa i landgrafini Wincenty: Margericie (vel Marge) i Rinaldo (dla przyjaciół Ricky). Bliźnięta, mimo swojego arystokratycznego pochodzenia, mają typowe problemy wszystkich dorastających nastolatków: sprawy sercowe, kłopoty w szkole oraz brak zrozumienia ze strony dorosłych. Marge, która bynajmniej nie jest przykładną, dobrze ułożoną panienką, trenuje z zapamiętaniem krasnoludzki boks i pozuje na twardzielkę. Jednak kobieca natura daje o sobie znać a na horyzoncie pojawia się ktoś, kto docenia jej sprawność fizyczną i poczucie humoru. Ricky jest zapalonym fanem zespołów takich jak 'Cooler Dwarfs' (śpiewających przeboje w stylu 'Kupiłem czarny oskard') ale ma pecha do dziewczyn - zarówno tych, które sam wybiera jak i tych, z którymi zeswatać go chce jego rodzic, przywiązany do tradycji aranżowanych małżeństw. A wszystko to rozgrywa się w bardzo nietypowej, koedukacyjnej szkole z internatem, do której bynajmniej nie uczęszczają wyłącznie dzieci arystokratów.

Opowiadania są utrzymane w bardzo humorystycznym tonie, z nutą ironii i wieloma subtelnymi aluzjami do znanej nam rzeczywistości. Autorka świetnie łączy elementy fantasy ze współczesnością i w rezultacie tej mieszanki powstaje zabawny świat, gdzie gazety dla nastolatek noszą wdzięczne tytuły 'Bravo Witch' czy 'Magia i Uroda', z obowiązkowo dołączonymi zaklęciami na wydłużenie rzęs lub... powiekszenie biustu. Świat, gdzie w szkole uczy się alchemii, demonologii i języka krasnoludzkiego a pocztę dostarczają gnomi posłańcy. I chociaż styl wypowiedzi postaci jest miejscami troszkę zbyt wydumany i czasem niektóre kwestie brzmią sztucznie w ustach nastolatków, to jednak całość jest wiarygodna a świat Marge i Ricky'ego dość szybko staje się swojski.

"Różę..." wypatrzyłam podczas przeglądania w bibliotece półki z fantastyką. Z początku nie podejrzewałam, że to 'moje klimaty' bo okładka skojarzyła mi się z jakimś romansidłem o lekkim erotycznym zabarwieniu. Ale po przeczytaniu opisu na odwrocie i przejrzeniu kilku kartek stwierdziłam, że książka ciekawie się zapowiada. Wypożyczyłam więc ją i to był bardzo dobry pomysł,...

Nie zdzierżyłem, disco polo i pasztetowa.

Nie zdzierżyłem, disco polo i pasztetowa.

Część I Selerbergiada — Beznadzieja, gdybym mógł, pozbyłbym się tego z książki. 1/10
Część II Przyczajony rycerz, ukryty smok — Genialne. 9/10
Część III Saga o ludziach MOD-u - Genialne. 9/10

Część I Selerbergiada — Beznadzieja, gdybym mógł, pozbyłbym się tego z książki. 1/10
Część II Przyczajony rycerz, ukryty smok — Genialne. 9/10
Część III Saga o ludziach MOD-u - Genialne. 9/10

Lekka książka z dużą dozą abstrakcyjnego humoru w różnorodnym świecie fantasy. Fajna!

Lekka książka z dużą dozą abstrakcyjnego humoru w różnorodnym świecie fantasy. Fajna!

Część 1 przeczytałem za jednym zamachem tak mnie wciągnęła.
Część 2 i 3 nie bardzo. trochę jakby opowiadania wciśnięte na siłę...

Część 1 przeczytałem za jednym zamachem tak mnie wciągnęła.
Część 2 i 3 nie bardzo. trochę jakby opowiadania wciśnięte na siłę...