Niesamowita komedia! Obok Szelmostw Skapena najlepsza, póki co, sztuka Moliera na którą trafiłem!

Akcja toczy się na placu w mieście, miejscu rozkosznie przerysowanym, gdzie każda żona zdradza, a każdy małżonek nosi rogi. Wszystko to jednak, swym sprytem ominąć chce pan Arnolf, zwący siebie Rosochackim (dla podniesienia statusu). Znalazł sobie tedy istotkę młodziutką i głupiutką i postanowił na żonę odchować, przekonany, że za głuptasem nikt ganiał nie będzie.

Już w drugiej, zdaje się, scenie, spotyka Horacego, młodszego, acz starego przyjaciela, który niedawno z podróży wrócił i chwali się druhowi swym nowym miłosnym podbojem. Sam Arnolf słucha zaciekawiony i uszczęśliwiony... do momentu w którym okazuje się, że młody Horacy spotyka się cichcem właśnie z jego wybranką... postanawia nie ujawniać się ze swą wiedzą i przez kolejnych pięć aktów ciągnie swoją podwójną grę - niweczy wszystkie starania przyjaciela, a potem wysłuchuje jego zwierzeń. Akcja jest nieoczywista, postaci wyraźne i zabawne, kolejne zwroty zaskakujące (początek aktu piątego! Aż parsknąłem!). Mistrzostwo!

Sztukę pisze Molier już co prawda nie młody, od niedawna jednak tworzący na potrzeby dworu, przebywający "na salonach". Jak ten dziki człowiek, wyrosły w wędrownej trupie aktorskiej znajduje się w świecie ówczesnych elit - widać w jego sztukach. Przerysowana sceneria Szkoły żon to jeden z lepszych przykładów.

Świetność, świetność, świetność!



__________________________________________
https://www.facebook.com/statekglupcow

Niesamowita komedia! Obok Szelmostw Skapena najlepsza, póki co, sztuka Moliera na którą trafiłem!

Akcja toczy się na placu w mieście, miejscu rozkosznie przerysowanym, gdzie każda żona zdradza, a każdy małżonek nosi rogi. Wszystko to jednak, swym sprytem ominąć chce pan Arnolf, zwący siebie Rosochackim (dla podniesienia statusu). Znalazł sobie tedy istotkę młodziutką i...