Przyznaję, stało się. Wkręciłam się w te wszystkie opowiastki o brytyjskim agencie, chociaż jako dziecko kompletnie nie rozumiałam szumu wokół filmów o 007. Zazwyczaj po pięciu minutach wychodziłam z pokoju, albo szukałam innego zajęcia. Stosunkowo niedawno sięgnęłam po książki Fleminga, nieco poza kolejnością (nieustannie ubolewam, że miejscowa biblioteka ma tak mało jego wydawnictw, przez co zamiast zacząć od „Casino Royale” od razu chwyciłam za „Doktora NO”) i tak oto pomalutku, z wielką frajdą nadrabiam książkowo-filmowe zaległości.

Co my tu mamy: jest wcześniej wspomniany agent: elegancki, acz daleki od bycia zniewieściałym, który często pluje sobie w twarz, że jego zajęciem jest właśnie zabijanie (w obronie brytyjskiego imperium, ale jednak zabijanie), a jednocześnie śmiertelnie nudzi się bez kolejnych zadań od M. i swojej Beretty w kaburze. Jest śliczna Tatiana (którą nawet da się lubić), nieustannie depczący po piętach SMIERSZ, pociąg (dosłownie i w przenośni) oraz maszynka szyfrująca.

Niektórzy (włącznie ze mną) dziwili się, że kilku książkom Fleminga dałam dość wysokie noty, bo umówmy się – nie jest to literatura najwyższych lotów, ale... na tyle rzetelnie napisana, że wśród książek stricte rozrywkowych, te o Bondzie to moim zdaniem jedne z przyjemniejszych, jakie czytelnikowi mogą się trafić. Najbardziej luksusowe auta, najpiękniejsze kobiety, najlepsze hotele, restauracje, najbardziej niebezpieczni bandyci... literacka nuta dekadencji. Na tyle dobra, żeby zapomnieć o codziennej szarudze. Na tyle wciągająca, żeby powstała kultowa seria ekranizacji, na której każdą kolejną część ludzie walą do kin drzwiami i oknami. Śmiało można rzec, że to już... legenda.

Przyznaję, stało się. Wkręciłam się w te wszystkie opowiastki o brytyjskim agencie, chociaż jako dziecko kompletnie nie rozumiałam szumu wokół filmów o 007. Zazwyczaj po pięciu minutach wychodziłam z pokoju, albo szukałam innego zajęcia. Stosunkowo niedawno sięgnęłam po książki Fleminga, nieco poza kolejnością (nieustannie ubolewam, że miejscowa biblioteka ma tak mało jego...