W moim mniemaniu pani Małgorzata stała się sławna właśnie dzięki trzech tomach zaczynających się od „Domu nad rozlewiskiem”. Jest to powieść wiele razy zachwalana, na jej podstawie powstał nawet serial, więc grzechem byłoby nie przeczytać. A skoro byłby to grzech, to przeczytałam.
Gosia, po wywaleniu ją na bruk przez pracodawcę, z prozaicznego powodu, jakim był jej wiek, za namową teściowej postanawia ułożyć sobie życie na nowo. W tym celu opuszcza zatłoczoną Warszawę i wyjeżdża, początkowo w odwiedziny, do swojej niewidzianej od dawna mamy Basi – do Pasymia. Nad rozlewiskiem podoba jej się do tego stopnia, iż podejmuje decyzję osiedlenia się tam na stałe. Jej córka jest już dorosła, małżeństwo i tak chyliło się ku końcowi, więc kończy je w przyjaźni, aby obie strony były zadowolone.
W nowym domu odnajduje spokój, rodzinną atmosferę i zaczyna nadrabiać „zaległości”, których nabyła nie widując się tyle lat z matką. Poznaje również ciekawą osobę, jaką jest Kasia, chora kobieta, która zajmuje wysokie rangą miejsce w jej sercu. Na wsi próbuje również znaleźć nową miłość. Kandydatów na pęczki, którego zatem wybrać?
Książka przywołuje do miasta taki swojski, wiejski klimat. Łatwo się przy niej odprężyć po ciężkim dniu, pomyśleć troszkę nad losem Gosi, może odnieść jej przykład do swojego życia. Umiejscowienie akcji właśnie w Pasymiu, uważam za całkiem niezłe posunięcie. Kto w końcu, w pogoni za karierą i pieniądzem, nie chciałby poczytać czegoś lekkiego, wprawiającego w radosny nastrój?
Przeczytać ją może każdy, ja jestem tego najlepszym przykładem. Myślę jednak, że pani Kalicińska napisała ją z myślą o zagubionych kobietach w średnim wieku. Takie odbiorczynie mogą z niej wiele wynieść, wiele się nauczyć.
Ja, choć nie należę do ich grona, z przyjemnością zatopiłam się w lekturze i myślę, że jeszcze długi czas będę ją wspominać. Oczywiście w planach mam już kolejne części, bez których dobra lektura nie byłaby zakończona. Jestem ciekawa jak dalej potoczy się życie Gosi, jej córki, męża i jego nowej kobiety.
Trzeba przyznać, że lektura nie jest trudna w odbiorze, łatwość pisania autorki prześwieca nam na każdej stronie, jak gdyby był to jej osobisty pamiętnik.
Uważam też, że książce jak najbardziej przysługuje miano bestselleru, który oczywiście otrzymała. Tak duża ilość sprzedanych sztuk (ponad 200 000) mówi sama za siebie.
Szczerze wam polecam, przyda się po męczącym dniu pracy, odpręży i zapewni miłe chwile w dobrym towarzystwie.

W moim mniemaniu pani Małgorzata stała się sławna właśnie dzięki trzech tomach zaczynających się od „Domu nad rozlewiskiem”. Jest to powieść wiele razy zachwalana, na jej podstawie powstał nawet serial, więc grzechem byłoby nie przeczytać. A skoro byłby to grzech, to przeczytałam.
Gosia, po wywaleniu ją na bruk przez pracodawcę, z prozaicznego powodu, jakim był jej wiek,...