Ciężko mi jednoznacznie stwierdzić co spowodowało że wciągnąłem się w opowieści o Drizzcie, w przeciągu paru dni przeczytałem cztery tomy przygód mrocznego elfa. Wiele rzeczy które odtrąciły by mnie od książki tu nie sprawiały wielkiej frustracji. Ubogie słownictwo, infantylny styl, główny bohater skrajnie dobry aż do bólu, brak ważnych decyzji moralnych, jasno określony podział na dobro i zło takie komponenty odrzucają mnie od czytania takich powieści. Możliwe że sentyment do „Zapomnianych Krain” sprawił że książki R. A. Salvatore mnie wciągnęły, w dzieciństwie sporo czasu spędziłem grając w gry komputerowe umieszczone w tym uniwersum. Zawarcie wymienionych wyżej nieodpowiadających mi elementów sprawiłoby, że może skończyłbym czytać jedną powieść i poszukałbym czegoś ambitniejszego, a tu zaraz po ukończeniu zabierałem się za kolejną. Moja ocena na pewno nie jest obiektywna, można odjąć jedną lub dwie gwiazdki; pomimo tych niedoskonałości ciężko się oderwać od przedstawianej historii. Fanom „Forgotten Realms” pewnie się spodoba, innym czytelnikom nie wiadomo młodsi powinni być zadowoleni (sam trochę żałuje, że w dzieciństwie nie wpadły mi w ręce).

Ciężko mi jednoznacznie stwierdzić co spowodowało że wciągnąłem się w opowieści o Drizzcie, w przeciągu paru dni przeczytałem cztery tomy przygód mrocznego elfa. Wiele rzeczy które odtrąciły by mnie od książki tu nie sprawiały wielkiej frustracji. Ubogie słownictwo, infantylny styl, główny bohater skrajnie dobry aż do bólu, brak ważnych decyzji moralnych, jasno określony...