Nie jest to najlepsza część tej serii, jednak kolejne elementy układanki wskakują na miejsce. Tylko czy przynoszą bardziej ukojenie, czy jeszcze więcej cierpienia?

Nie jest to najlepsza część tej serii, jednak kolejne elementy układanki wskakują na miejsce. Tylko czy przynoszą bardziej ukojenie, czy jeszcze więcej cierpienia?

Zawrocie przyzwyczaiło mnie do klimatu starych, arystokratycznych wnętrz, gdzie wszystkie, nawet najdrobniejsze precjoza, miały, za sprawą babki Aleksandry, swoje miejsce i przeznaczenie, pieczołowicie utrzymywane w krystalicznej czystości dla kolejnych pokoleń. Tymczasem w trzecim tomie Matylda decyduje się, trochę pod wpływem chwili, sprowadzić do posiadłości dawną znajomą ze studiów, niegdysiejszą kilkuletnią dziewczynę swego zmarłego męża Filipa. Wiecznie pijana Olga nie tylko przyczynia się do zniszczenia kilku cennych przedmiotów, bałagani, by nie powiedzieć plugawi świętości babki Milskiej, ale bez pozwolenia wdziera się we wszystkie tajemnice dawnych i obecnych lokatorów studiując, w czasie niedługich okresów wytrzeźwienia, pamiętniki babki i bieżące zapiski Matyldy. Nie umie uszanować tradycji, obca jest jej dyskrecja czy kanony towarzyskiej rozmowy z gośćmi Zawrocia, a uroki przyrody otaczającej posiadłość są jej całkowicie obojętne.

Matylda liczyła na wyzwolenie Olgi z pijackiego transu, ale się przeliczyła. Kolejne opowieści sączone przez Olgę w przebłyskach świadomości miały wyjaśnić Matyldzie okoliczności śmierci Filipa. Mąż Matyldy, zwany przez wszystkich Świrem, studencki artysta, mistrz mimiki i słowa, wielbiciel śmierci łaknący poznania innych światów, a przy tym używający życia na wszystkie sposoby młody człowiek mający za sobą trudne dzieciństwo, w powszechnej opinii miał popełnić samobójstwo.

Olga dodaje jednak Matyldzie kolejne wątki, coraz to trudniejsze do przełknięcia. Czy do śmierci Filipa przyczynił się kontakt z dawno zaginionym ojcem, a może to tylko przedawkowanie narkotyków, a nie wzniosłe i poetyckie pragnienie śmierci? Czy też w rozstaniu z życiem pomógł Świrowi niejaki Mietek, współpracownik bezpieki? Matylda w tym tomie wykazuje nadzwyczaj sporo cierpliwości. Najpierw mierzy się z przeszłością w swoim mieszkaniu, gdzie Olga urządza pijackie spędy na wzór tych dawnych, w akademiku, a potem patrzy ze zgrozą na dewastację Zawrocia.

Mamy więc kolejny rekonesans po przeszłości Matyldy Malinowskiej – Just. Tym razem przeszłości studenckiej i małżeńskiej. Pijanej, narkotycznej, wyzwolonej i odartej z wszelkiego tabu. W tej przeszłości był teatr, zazdrość kolejnych dawnych partnerek męża, fantasmagorie o śmierci, rywalizacja o uwagę Świra, pełnia szczęścia i ciche dni.

Czy ten tom naprawdę był potrzebny? Pytam, bo to diametralnie inny klimat niż ten, który spotkałam w pierwszych dwóch tomach i który mnie zauroczył. W “Masce Arlekina” wydarto z niego wszystko, co mnie zachwyciło. Nawet obrazki nasycone kolorem i zapachem z otoczenia Zawrocia nie dały mi większej satysfakcji, skoro wiedziałam, że gdzieś tam, w którymś z pokojów, leży kompletnie zalana, rozmemłana, wulgarna Olga.

Zawrocie przyzwyczaiło mnie do klimatu starych, arystokratycznych wnętrz, gdzie wszystkie, nawet najdrobniejsze precjoza, miały, za sprawą babki Aleksandry, swoje miejsce i przeznaczenie, pieczołowicie utrzymywane w krystalicznej czystości dla kolejnych pokoleń. Tymczasem w trzecim tomie Matylda decyduje się, trochę pod wpływem chwili, sprowadzić do posiadłości dawną...

Książka wzbudziła u mnie takie negatywne emocje, że przez cały czas byłam zła na bohaterkę za jej brak reakcji na pewne zachowania. Pomyślałam sobie o tym, że takie reakcje lub jej brak na dane zachowania mogą się zdarzyć tylko w książce lub w filmie. Nikt normalny nie pozwala obrażać siebie i wysłuchiwać inwektyw pod swoim adresem. To tylko fikcja która dała mi popalić. Książkę chciałam jak najszybciej skończyć żeby przestać się w tym " babrać". Natomiast jedno jest pewne , Matylda w końcu po 10 latach poznała prawdę o okolicznościach śmierci Świra. Czy takie emocje wzbudzi też w Was? sami zobaczcie

Książka wzbudziła u mnie takie negatywne emocje, że przez cały czas byłam zła na bohaterkę za jej brak reakcji na pewne zachowania. Pomyślałam sobie o tym, że takie reakcje lub jej brak na dane zachowania mogą się zdarzyć tylko w książce lub w filmie. Nikt normalny nie pozwala obrażać siebie i wysłuchiwać inwektyw pod swoim adresem. To tylko fikcja która dała mi popalić....

Książka jak dla mnie trochę męcząca. Irytowała mnie postać Olgi.Czy Matylda dowie się jak zginął Filip?

Książka jak dla mnie trochę męcząca. Irytowała mnie postać Olgi.Czy Matylda dowie się jak zginął Filip?

Niestety zawiodla mnie ta opowieść. Po dwóch udanych historiach ta irytuje i męczy.
W sumie cala ksiazka oparta jest o historie Filipa, nieżyjącego meza Matyldy. I pijackie wyczyny Olgi, byłej Filipa. Zeby to chociaz bylo ciekawe, a tu niestety. Nuda, ciągle kłótnie i utarczki slowne pomiedzy Olga a Matylda. I smierc Filipa. Trzeba bylo przeczytac cala książkę, by dowiedzieć sie prawdy. A mozna by ja opisac tak naprawdę na jednej stronie.
Bardzo ciężko sie czytalo. Duzo mroku, nienawiści, przykrych słów.
Ciekawe, jak prezentują sie kolejne pozyche o Zawrociu. Mam nadzieję że duzo lepiej.

Niestety zawiodla mnie ta opowieść. Po dwóch udanych historiach ta irytuje i męczy.
W sumie cala ksiazka oparta jest o historie Filipa, nieżyjącego meza Matyldy. I pijackie wyczyny Olgi, byłej Filipa. Zeby to chociaz bylo ciekawe, a tu niestety. Nuda, ciągle kłótnie i utarczki slowne pomiedzy Olga a Matylda. I smierc Filipa. Trzeba bylo przeczytac cala książkę, by...

Przeszłość jest kopalnią tajemnic. Matylda zdążyła się o tym przekonać. Myślała, że to koniec jej podróży tropem dawnych wydarzeń, jednak kartki z Arlekinem, które dostaje oraz wyjątkowa rzeźba, która pojawiła się na grobie jej męża Filipa zwiastuje coś innego. Jakie były okoliczności śmierci Świra? Czy to tęsknota za Śmiercią skłoniła go do skoku z okna? A może ktoś jeszcze był w to zamieszany?
Trzeci tom cyklu o Zawrociu czytało mi się równie dobrze jak poprzednie części. Z chęcią sięgnę po dalsze tomy, gdy tylko się znajdą w zasięgu moich rąk. Podejrzewam, że uzależniłam się od stylu pisarskiego autorki, bo przyjmuję spisane przez nią słowa bezkrytycznie i z tym samym zapałem co na początku.

Przeszłość jest kopalnią tajemnic. Matylda zdążyła się o tym przekonać. Myślała, że to koniec jej podróży tropem dawnych wydarzeń, jednak kartki z Arlekinem, które dostaje oraz wyjątkowa rzeźba, która pojawiła się na grobie jej męża Filipa zwiastuje coś innego. Jakie były okoliczności śmierci Świra? Czy to tęsknota za Śmiercią skłoniła go do skoku z okna? A może ktoś...

Trzecia z cyklu o Zawrociu i jakby nieco słabsza. Co prawda autorka ujmuje czytelnika kontynuacją historii Matyldy i jej stopniowym odkrywaniem tajemnic rodzinnych, jednak język już tak mnie nie zachwycił. Jakby bardziej przyziemnie prowadzi narrację, bez nadmiernego ubarwiania, które tak lubiłam w poprzednich częściach. Mimo wszystko czas obcowania z literaturą niby lekką, a jednak podaną w sposób tak wyszukany, nie uważam za stracony. Teraz przerwa, a następnie z przyjemnością zanurzę się w kolejny tom.

Trzecia z cyklu o Zawrociu i jakby nieco słabsza. Co prawda autorka ujmuje czytelnika kontynuacją historii Matyldy i jej stopniowym odkrywaniem tajemnic rodzinnych, jednak język już tak mnie nie zachwycił. Jakby bardziej przyziemnie prowadzi narrację, bez nadmiernego ubarwiania, które tak lubiłam w poprzednich częściach. Mimo wszystko czas obcowania z literaturą niby...

Co się kryje pod maską Arlekina? Prawda czy kolejna postać aktorska stworzona na potrzeby przedstawienia? Okazuje się, że człowiek ma nieskończenie wiele masek i zakłada je, kiedy boi się ukazać swoje prawdziwe ja.
Matylda czuje się zagubiona. Nie wie jeszcze, jaką gra rolę w kolejnym przedstawieniu, gdyż teraz to Olga zdaje się być reżyserem. Dawna dziewczyna, koleżanka, przyjaciółka, bratnia dusza jej byłego męża postanawia zamieszkać z Matyldą. Chce wprowadzić ją w świat Świra, którego ona jako żona nie poznała. Ciągłe spotkania, dużo alkoholu, wspomnień. Przed Matyldą otwiera się nieznany świat.
Dodatkowo zasugerowane uczucie rodzące się w poprzedniej części okazuje się być prawdą. I kiedy dziewczyna chce zapomnieć, ponownie znajduje się w Zawrociu, ale tym razem z Olgą. Koleżanka do końca nie wyjawia powodu, dla którego zjawiła się właśnie u Matyldy. Jedynie osoba Filipa łączy je ze sobą. Dziewczyny prowadzą grę przeciwko sobie, raz wygrywa jedna raz druga. Każda z nich na swój sposób nie może poradzić sobie ze śmiercią Świra. Olga topi smutki w alkoholu, znajduje sobie nawet kochana o twarzy Filipa. Do tego skrywa tajemnicę na jego temat. Wraz z kolejnymi rozmowami pod maską Arlekina ukrywa się inny Świr. Nie wszystkie jednak oblicza okazują się prawdziwe.
Matylda zdaje sobie sprawę, że nigdy nie uwolniła się od swojego męża. Cały czas cierpi z powodu jego śmierci, do tego okazuje się, że tak naprawdę nic o nim nie wie. Wprowadził ją w swój fantastyczny i teatralny świat. Jednakże i ona nie zdołała go w nim zatrzymać.
W wyniku kolejnych rozmów, kolejnego załamania, ucieczki na łono natury lub w alkohol, każda z dziewczyn podejmuje decyzję, od której nie ma powrotu.
Charakterystyczny i dobrze znany styl, do tego dialogi, które wzbudzają emocje, nie zawsze te pozytywne. Ciągła gra słów, prawda mieszana z kłamstwem i wielka ulga, przynajmniej w umyśle Matyldy.

Co się kryje pod maską Arlekina? Prawda czy kolejna postać aktorska stworzona na potrzeby przedstawienia? Okazuje się, że człowiek ma nieskończenie wiele masek i zakłada je, kiedy boi się ukazać swoje prawdziwe ja.
Matylda czuje się zagubiona. Nie wie jeszcze, jaką gra rolę w kolejnym przedstawieniu, gdyż teraz to Olga zdaje się być reżyserem. Dawna dziewczyna, koleżanka,...

Cóż za irytująca książka! Zastanawiam się, dlaczego Matylda dużo wcześniej nie wyrzuciła Olgi a ja tej powieści. Chciałyśmy się dowiedzieć, jak zginął Świr. Tylko czy ta wiedza była warta przedłużania naszej męki?

Cóż za irytująca książka! Zastanawiam się, dlaczego Matylda dużo wcześniej nie wyrzuciła Olgi a ja tej powieści. Chciałyśmy się dowiedzieć, jak zginął Świr. Tylko czy ta wiedza była warta przedłużania naszej męki?

Kontynuacja cyklu o Zawrociu. Tym razem Matylda dochodzi do rozważań co zdarzyło się tamtej nocy, kiedy Filip wypadł z okna na czwartym piętrze akademika?

Kontynuacja cyklu o Zawrociu. Tym razem Matylda dochodzi do rozważań co zdarzyło się tamtej nocy, kiedy Filip wypadł z okna na czwartym piętrze akademika?