Mendoza po polsku. Przaśny, groteskowy humor mocno zalatujący obornikiem, rozkwitający w intensywnych oparach gumofilców tudzież zacnego bimberku pędzonego w uroczym przysiółku cztery dni biegiem od stolicy. Rzecz pisana na głębokim kacu z ogromnym zapotrzebowaniem na kasę za wierszówkę. Gwiazdeczka za Ruletę Johna - szczura robota. Wyłącznie dla miłośników gatunku, tylko proszę nie zaczynać na trzeźwo, szkodzi.

Mendoza po polsku. Przaśny, groteskowy humor mocno zalatujący obornikiem, rozkwitający w intensywnych oparach gumofilców tudzież zacnego bimberku pędzonego w uroczym przysiółku cztery dni biegiem od stolicy. Rzecz pisana na głębokim kacu z ogromnym zapotrzebowaniem na kasę za wierszówkę. Gwiazdeczka za Ruletę Johna - szczura robota. Wyłącznie dla miłośników gatunku, tylko...

Beznadzieja.

Beznadzieja.

Miałobyć śmiesznie, jest żenująco, szkoda czasu.

Miałobyć śmiesznie, jest żenująco, szkoda czasu.

“By właściwie docenić urok tej książki trzeba być czytelnikiem rozsmakowanym w radosnej i aluzyjnej grotesce”. Takimi oto słowami książkę J. Dąbały skomentował Andrzej Pilipiuk i ja się pod tym hasłem jak najbardziej podpisuję. Nie oznacza to jednak, że byłam tą książką zachwycona.

Są książki, od których nie mogę się oderwać i najchętniej przeczytałabym je podczas jednego wieczoru. Są też takie, do których muszę “podchodzić” po kilka razy, gdyż jestem pewna, że nie do końca spodoba mi się ich treść. Niestety, “Telemaniak” należy do tej drugiej grupy – chciałam ją jak najszybciej przeczytać i odłożyć na półkę. O ile temat groteski nie jest mi obcy, o tyle okoliczności, w jakich została ona przedstawiona w tym krótkim opowiadaniu nie do końca mnie zainteresowały. Jednak trzeba przyznać, że autor dał się ponieść fantazji i zrobił to w całkiem przyzwoity sposób. Groteska oraz absurd wylewają się po prostu z każdego akapitu a surrealizm uderza nas w twarz podczas przewracania kolejnych stron. Do tego szalone poczucie humoru oraz inteligentne, choć niekiedy przewrotne, dialogi. A wszystko to osadzone w czasach PRL-u, gdzieś w niewielkiej wsi pod Otwockiem. Być może to właśnie z powodu osadzenia akcji w tych specyficznych latach książka nie zwaliła mnie z nóg. Jednak komuś, kto interesuje się historią Polski, szczególnie okresem komunizmu, to krótkie opowiadanie może przynieść wiele niezapomnianych wrażeń bądź nawet przywołać wspomnienia :)

Cała opinia na:
http://zaczytanie.wordpress.com/2012/11/12/telemaniak-jacek-dabala/

“By właściwie docenić urok tej książki trzeba być czytelnikiem rozsmakowanym w radosnej i aluzyjnej grotesce”. Takimi oto słowami książkę J. Dąbały skomentował Andrzej Pilipiuk i ja się pod tym hasłem jak najbardziej podpisuję. Nie oznacza to jednak, że byłam tą książką zachwycona.

Są książki, od których nie mogę się oderwać i najchętniej przeczytałabym je podczas jednego...

Nie czytajcie tej śmiesznej książki, jeśli chcecie dalej z przyjemnością oglądac TV!!

Nie czytajcie tej śmiesznej książki, jeśli chcecie dalej z przyjemnością oglądac TV!!

Super Ksiazka! Goraco polecam! Od pocztku do konca pelna humoru i akcji!

Super Ksiazka! Goraco polecam! Od pocztku do konca pelna humoru i akcji!

30/2017 (A)

30/2017 (A)

Rozrywka, poprawa humoru i głośny śmiech - takie wyniki z odsłuchania audiobooka "Telemaniak".
To nic ,że są to dyrdymały. Ale jakie !
Przaśny dowcip i język w mistrzowskiej interpretacji Jacka Kissa.

Rozrywka, poprawa humoru i głośny śmiech - takie wyniki z odsłuchania audiobooka "Telemaniak".
To nic ,że są to dyrdymały. Ale jakie !
Przaśny dowcip i język w mistrzowskiej interpretacji Jacka Kissa.

Moje tegoroczne odkrycie. Odsłuchałam audiobooka. Zakochałam się w książce i autorze. Autorze może bardziej :) Kim jest człowiek który to wymyślił i co bierze. Kupiłam bo musiałam mieć w swoich zbiorach.

Moje tegoroczne odkrycie. Odsłuchałam audiobooka. Zakochałam się w książce i autorze. Autorze może bardziej :) Kim jest człowiek który to wymyślił i co bierze. Kupiłam bo musiałam mieć w swoich zbiorach.

Autor raczej przeszarżował z humorem.

Autor raczej przeszarżował z humorem.