Tytuł zmyli kogoś, kto oczekuje opowieści z życia koronowanych głów. Zamiast królewskiego zamku mamy bowiem stojący na zupełnym pustkowiu dom z blachy, w którym mieszka główny bohater. Jeśli wdrapać się na dach, można dojrzeć w oddali dom najbliższego sąsiada, również zbudowany z blachy. Następne dwa blaszaki stoją w jeszcze większej odległości.
Tak znaczne dystanse utrudniają rozkwit kontaktów sąsiedzkich, więc bohater tkwi na swoim odludziu, ciesząc się dobrowolną alienacją i wyciem wiatru za blaszanymi ścianami. Niestety, już wkrótce w jego samotni pojawi się niezapowiedziany gość, a trzej dalecy sąsiedzi zaczną wykazywać zagadkową aktywność towarzyską. Co gorsza, przez pustkowie będą przeciągać - niczym stada lemingów - tłumy napływających obcych, kierujących się w stronę domu innego samotnika, mieszkającego "najdalej z nich". Pojawią się też niepokojące dla głównego bohatera pogłoski o przedsięwzięciach i planach nieznanego osobnika.
Mills w absurdalny, zabawny i dobrotliwie kpiarski sposób pokazuje, jak łatwo pierwotne zamiary zachowania niezależności i samostanowienia kapitulują w obliczu grupy, wymuszającej przystąpienie do "owczego pędu", oraz jak nietrwałe są uczucia tłumu i czczone przezeń autorytety.

Tytuł zmyli kogoś, kto oczekuje opowieści z życia koronowanych głów. Zamiast królewskiego zamku mamy bowiem stojący na zupełnym pustkowiu dom z blachy, w którym mieszka główny bohater. Jeśli wdrapać się na dach, można dojrzeć w oddali dom najbliższego sąsiada, również zbudowany z blachy. Następne dwa blaszaki stoją w jeszcze większej odległości.
Tak znaczne dystanse...