W zasadzie mogę powtórzyć wszystko, co napisałem w recenzji drugiego tomu trylogii, „Złota Ryba”. Główny atut Autora to rzetelna wiedza na temat cywilizacji starożytnych Chin, historii, obyczajów, religii, filozofii, stosunków społecznych. I nic dziwnego, skoro z wykształcenia jest sinologiem. Do tego jako temat trylogii obrał jeden z najbardziej dramatycznych okresów w dziejach państwa chińskiego, czyli kres epoki „Królestw walczących” i ustanowienie Cesarstwa, tudzież despotyczne rządy ogarniętego obsesją zdobycia fizycznej nieśmiertelności Pierwszego Cesarza (III w. p. n. e.). Istotnie, lektura książki dostarcza sporo wiedzy w powyższych kwestiach i pod tym względem powieść prezentuje się bardzo dobrze.
Niestety, zarówno cała trylogia, jak i kończący ją tom „Wyspy nieśmiertelnych”, zawodzą w warstwie literackiej, a J. Freches prezentuje jako pisarz talenty bardzo przeciętne. Fabuła prowadzona jest na siłę i nie brakuje w niej wydarzeń absurdalnie nielogicznych, postacie bohaterów wydają się sztampowe i wycięte z papieru, ich postępowanie w najwyższym stopniu naiwne. Poszczególne sceny, nawet potencjalnie dramatyczne, ukazane zostały przez Autora w sposób monotonny, dialogi wypadają nienaturalnie, całość po prostu nuży. Bardziej zajmujący obraz powstania i upadku Pierwszego Cesarstwa znaleźć można w poświęconych temu tematowi monografiach ściśle naukowych. Trylogia „Talizman z nefrytu” to przykład tego, iż do napisania dobrej powieści historycznej nie wystarczy posiadanie wiedzy o danej epoce i kulturze, nawet w połączeniu z gotową, dramatyczną fabułą, opartą na przekazach źródeł. Przede wszystkim niezbędny jest jeszcze talent literacki, a tego w tym przypadku zdecydowanie zabrakło.

W zasadzie mogę powtórzyć wszystko, co napisałem w recenzji drugiego tomu trylogii, „Złota Ryba”. Główny atut Autora to rzetelna wiedza na temat cywilizacji starożytnych Chin, historii, obyczajów, religii, filozofii, stosunków społecznych. I nic dziwnego, skoro z wykształcenia jest sinologiem. Do tego jako temat trylogii obrał jeden z najbardziej dramatycznych okresów w...

„Wyspy nieśmiertelnych” to trzeci po „Niebiańskich koniach” i „Złotej rybie” tom trylogii „Talizman z nefrytu” opisującej okres panowania cesarza Qin Shi Huangdi. To właśnie za jego panowania wzniesiono najbardziej monumentalne zabytki Chin- Wielki mur oraz grobowiec z terakotową armią.

Cesarz Zheng coraz bardziej opętany wizją nieśmiertelności organizuje wyprawę tysiąca, składającą się z tysiąca młodych i czystych ludzi, których jedynym celem jest odnalezienie legendarnych Wysp Nieśmiertelnych, na których drzewa rodzą nefrytowe owoce, dające życie wieczne. Tymczasem Złota Ryba w towarzystwie Anweia, Istotnego Ogniwa oraz Płonącego Ognia dociera do leża wielkiego podziemnego smoka, odnajdując tam swojego ojca. Postanowił ukrócić rządy prawa, jakie wprowadził Qin Shi Huangdi przywracając ludziom wolność i swobodę myślenia.

Trzeci tom trylogii jest kolejną wyprawą w świat starożytnych Chin, z ich polityką, architekturą, a także mistycyzmem. Poznajemy kolejne taoistyczne praktyki i obrzędy, bo choć taoizm nie jest oficjalnie uznaną religią, jednak jego wpływ jest ogromny, zarówno na zwykłych ludzi, jak i na samego cesarza. Coraz wyraźniej widać też, jak rządy prawa wypaczyły swoje pierwotne założenia. Aparat państwowy wypacza się coraz bardziej i tam gdzie miało rządzić prawo, pełnie władzy ma terror i ucisk. Nikt, nawet ci, którzy są u szczytu nie może czuć się w pełni bezpieczny, wystarczy złośliwy donos, bądź wyssana z palca plotka, by pod znakiem zapytania postawić niewinność i uruchomić opresyjny aparat śledczy.

Na kartach tej powieści spotkamy niewiele nowych postaci, natomiast zdecydowanie lepiej poznamy tych, z którymi dane nam było zaznajomić się wcześniej. Złota ryba, od początku przedstawiany jako zupełne przeciwieństwo cesarza Zhenga, w dalszym ciągu pozostaje jego głównym antagonistą. Na zupełny margines zeszły postacie kobiece, których rola, zwłaszcza w pierwszej części trylogii, była bardzo znacząca. Nieco lepiej poznajemy księżniczkę Bayę, wysłaną przez cesarza wraz wyprawą tysiąca, oraz Wiosenną Różę, oblubienicę Złotej Ryby. Swą ostatnią rolę odgrywają dwie byłe cesarzowe Huayang oraz Zhaoji, jednak w porównaniu z poważaniem i znaczeniem, jakie miały na dworze poprzednich władców ich pozycja jest mizerna i pozbawiona znaczenia.

W tej części „Talizmanu z nefrytu” również nie brakuje scen erotycznych, zarówno homo, jak i heteroseksualnych. Opisane z typową dalekowschodnią terminologią łóżkowe zmagania kochanków nie dominują w fabule i są jedynie dodatkiem do opowiadanych wydarzeń. Pozostałe wątki, zarówno ten dotyczący cesarza, jak i ofensywy przeciw niemu powoli dobiegają końca i choć brakować może jawnego powstania uciśnionego ludu, który najwyraźniej jeszcze nie dojrzał by wprost przeciwstawić się represjom systemu.

Polecam ostatni tom trylogii każdemu miłośnikowi starożytnych Chin, jest on świetną okazją, by poznać bliżej taoistyczne praktyki oraz represyjny system rządów państwa środka. Przede wszystkim zaś jest to idealna lektura pozwalająca zatopić się w zupełnie innym, orientalnym świecie, tak różnym od tego, znanego nam na co dzień,

„Wyspy nieśmiertelnych” to trzeci po „Niebiańskich koniach” i „Złotej rybie” tom trylogii „Talizman z nefrytu” opisującej okres panowania cesarza Qin Shi Huangdi. To właśnie za jego panowania wzniesiono najbardziej monumentalne zabytki Chin- Wielki mur oraz grobowiec z terakotową armią.

Cesarz Zheng coraz bardziej opętany wizją nieśmiertelności organizuje wyprawę tysiąca,...

W porównaniu do poprzednich dwóch części zamykający trylogię tom wypada najsłabiej, zdaje się najbardziej infantylny, a dialogi czasami przyprawiają o zgrzytanie zębów. Dziwi mnie to nieco, bo dwóm poprzednim odsłonom "Talizmanu z Nefrytu" nie miałam w zasadzie nic do zarzucenia. Wciągająca lektura, zachęciła mnie do poszukania informacji o Chinach epoki Walczących Królestw w mniej lub bardziej historycznych źródłach. Nie mogłam się oderwać od czytania, aczkolwiek trzeci tom nieco męczył...

W porównaniu do poprzednich dwóch części zamykający trylogię tom wypada najsłabiej, zdaje się najbardziej infantylny, a dialogi czasami przyprawiają o zgrzytanie zębów. Dziwi mnie to nieco, bo dwóm poprzednim odsłonom "Talizmanu z Nefrytu" nie miałam w zasadzie nic do zarzucenia. Wciągająca lektura, zachęciła mnie do poszukania informacji o Chinach epoki Walczących Królestw...

Nefrytowy talizman przynosi pomyślność i szczęście swojemu posiadaczowi, a ten, kto posiada rozległe dobra, majątek i poparcie cesarza nie może nie zostać wciągnięty w dworskie intrygi i rozgrywki. Eunuchowie, konkubiny, kupcy, urzędnicy, frakcje polityczne, wszystko to jest w tej trylogii. Do tego przekonujący obraz Chin, którego próżno szukać w innych podobnych powieściach (tak, nawet w trylogii "Jedwabna cesarzowa" tego samego autora).

Nefrytowy talizman przynosi pomyślność i szczęście swojemu posiadaczowi, a ten, kto posiada rozległe dobra, majątek i poparcie cesarza nie może nie zostać wciągnięty w dworskie intrygi i rozgrywki. Eunuchowie, konkubiny, kupcy, urzędnicy, frakcje polityczne, wszystko to jest w tej trylogii. Do tego przekonujący obraz Chin, którego próżno szukać w innych podobnych...

Książka przybilża historię Chin. Dzięki niej dowiedziałam się wiele o czasach tworzenia się potężnego cesartswa. Sama akcja książki również jest ciekawa, miłość, intrygi, morderstwa, dążenie do władzy

Książka przybilża historię Chin. Dzięki niej dowiedziałam się wiele o czasach tworzenia się potężnego cesartswa. Sama akcja książki również jest ciekawa, miłość, intrygi, morderstwa, dążenie do władzy