Wspaniała rzecz o podróżowaniu. Poetycka, bardzo powolna, wręcz melancholijna podróż przez Toskanię. Dostajemy możliwość przyjrzenia się temu wyjątkowemu skrawki świata poprzez emocje i przemyślenia, które towarzyszą autorowi podczas wędrówki, i które wyśmienicie potrafił ująć w słowa. Nie jest chyba niczym dziwnym, że do podróży przygotowywał się czytając. Jednak specyficzny wybór lektur może być zaskoczeniem; absolutnie nie są to przewodniki. Książki, do których autor się odwołuje, często je cytując, zostały napisane przez romantyków i wagabundów. Również one warte są zainteresowania, dlatego bardzo mnie cieszy, że w końcowej części książki, autor bardziej szczegółowo przedstawia kilku pisarzy, których ceni szczególnie.
Pozycja erudycyjna i bardzo nastrojowa.
Plasuje się gdzieś pomiędzy Stasiukiem i Dariuszem Czają. Takich książek zawsze mi mało. Jeszcze nieraz do niej wrócę.

Wspaniała rzecz o podróżowaniu. Poetycka, bardzo powolna, wręcz melancholijna podróż przez Toskanię. Dostajemy możliwość przyjrzenia się temu wyjątkowemu skrawki świata poprzez emocje i przemyślenia, które towarzyszą autorowi podczas wędrówki, i które wyśmienicie potrafił ująć w słowa. Nie jest chyba niczym dziwnym, że do podróży przygotowywał się czytając. Jednak...

To wartościowa książka dla kogoś, kto zna już Toskanię, dobra, aby dowiedzieć się tego, czego o niej jeszcze nie wiemy. Dla kogoś, kto wybiera się tam po raz pierwszy, lepszy będzie klasyczny przewodnik.

To wartościowa książka dla kogoś, kto zna już Toskanię, dobra, aby dowiedzieć się tego, czego o niej jeszcze nie wiemy. Dla kogoś, kto wybiera się tam po raz pierwszy, lepszy będzie klasyczny przewodnik.

Bardzo mylący tytuł - Toskanii tutaj jak na lekarstwo. Luźne refleksje autora na tematy swobodnie przepływające przez jego świadomość.

Bardzo mylący tytuł - Toskanii tutaj jak na lekarstwo. Luźne refleksje autora na tematy swobodnie przepływające przez jego świadomość.

Zabrałem także. Siedząc przed katedrą w Pienzy przyglądałem się życiu i fragmentom tekstu. Uwielbiam takie chwile. We Włoszech dodatkowo jeszcze powietrze gorące stoi w miejscu jak czas. Zagańczyka przeczytałem po raz drugi. Z pozycji stolika kawiarni w Monticchiello szkice o literaturze, teatrze no i sztuce oczywiście smakują. Myślę że Marek Zagańczyk jest ciekawym przewodnikiem. Może kiedyś spotkamy się na drodze do Monteriggioni.

Zabrałem także. Siedząc przed katedrą w Pienzy przyglądałem się życiu i fragmentom tekstu. Uwielbiam takie chwile. We Włoszech dodatkowo jeszcze powietrze gorące stoi w miejscu jak czas. Zagańczyka przeczytałem po raz drugi. Z pozycji stolika kawiarni w Monticchiello szkice o literaturze, teatrze no i sztuce oczywiście smakują. Myślę że Marek Zagańczyk jest ciekawym...

Miłośnikom Italii książka ta przypadnie do gustu. Niespieszne zwiedzanie poza utartym szlakiem, odkrywanie dzieł sztuki w przydrożnych kościołach a wszystko to opisane lekko i zwiewnie. Proza Zagańczyka przypomina namalowaną z rozmysłem akwarelę o pięknych kolorach i doskonałej kompozycji. Polecam jako przewodnik dla zwiedzających nie tylko Toskanię ale całe Włochy!

Miłośnikom Italii książka ta przypadnie do gustu. Niespieszne zwiedzanie poza utartym szlakiem, odkrywanie dzieł sztuki w przydrożnych kościołach a wszystko to opisane lekko i zwiewnie. Proza Zagańczyka przypomina namalowaną z rozmysłem akwarelę o pięknych kolorach i doskonałej kompozycji. Polecam jako przewodnik dla zwiedzających nie tylko Toskanię ale całe Włochy!

Piękna, poetycka wyprawa do mojego ukochanego miejsca na ziemi - Toskanii, a tam - do Sieny i wielu innych małych miasteczek. Marek Zagańczyk ma swój charakterystyczny, urzekający styl pisania. Aż dziw bierze, że jeszcze dzisiaj ktoś tak potrafi.

Piękna, poetycka wyprawa do mojego ukochanego miejsca na ziemi - Toskanii, a tam - do Sieny i wielu innych małych miasteczek. Marek Zagańczyk ma swój charakterystyczny, urzekający styl pisania. Aż dziw bierze, że jeszcze dzisiaj ktoś tak potrafi.

Tak pisać o pejzażach, artystach.... to wielka umiejętność. To wymagająca lektura, ale czyta się jednym tchem!!

Tak pisać o pejzażach, artystach.... to wielka umiejętność. To wymagająca lektura, ale czyta się jednym tchem!!

Dobrze się czytało, gdy książka była luźną opowieścią o podróżach po Włoszech. Potem pojawiły się eseje o pisarzach (nie do końca związanych z Italią) jakby doklejone na koniec książki. Nie rozumiem po co.

Dobrze się czytało, gdy książka była luźną opowieścią o podróżach po Włoszech. Potem pojawiły się eseje o pisarzach (nie do końca związanych z Italią) jakby doklejone na koniec książki. Nie rozumiem po co.