Świetna powieść opisująca życie i obyczajowość w XIX wieku od podszewki. Zawsze lubię książki, opisujące codzienne życie, poglądy ludzi z innych epok, niejako wchodzące w ich umysł. No a te wszystkie konwenanse XIX-wieczne wprost uwielbiam. Zawsze podziwiam umiejętność tak subtelnego i inteligentnego prowadzenia dyskusji, jak np. u Elizabeth. Na prawdę genialna postać, od razu poczułam nić porozumienia między nami, choć może czasami była zbyt rzeczowa. Na przykład pod koniec byłam pewna, że rzuci się w szaleńczy wir romantycznych uczuć (czy coś w tym stylu), ale oni zachowywali się nader grzecznie i uprzejmie. Trochę mnie to pod koniec irytowało, te rozterki "och, zrobił to dla mnie, czy nie dla mnie?". Miałam nadzieję, że weźmie sprawy w swoje ręce. W końcu już pokazała, na przykład odrzucając, słusznie, pierwsze oświadczyny Darcy'ego, że nie brak jej odwagi, tupetu i determinacji. Dlatego ją polubiłam, no i za cięte uwagi, ale na koniec trochę się rozmyła. Za to pan Darcy od początku, od pierwszej kwestii zdobył moje serce. Wyrazista postać indywidualisty, dumnego i poważnego, mającego o sobie wysokie mniemanie. Szczerze mówiąc, poczułam, że jest podobny do mnie. Chciałabym go poznać. Podobała mi się gruba kreska malarska Austen, sposób w jaki przeplatała główny wątek z pobocznymi. Ale nie podobało mi się np. to, że nazywała cechy po imieniu, zamiast wplatać więcej dialogów i rozbudowane opisy osobowości. Nie jestem przyzwyczajona do takiego stylu i to była jedyna rzecz, która na prawdę mnie drażniła, podczas czytania. W każdym bądź razie moja pierwsza powieść autorki bardzo mi się spodobała i na pewno sięgnę po jej dalszą twórczość.

Świetna powieść opisująca życie i obyczajowość w XIX wieku od podszewki. Zawsze lubię książki, opisujące codzienne życie, poglądy ludzi z innych epok, niejako wchodzące w ich umysł. No a te wszystkie konwenanse XIX-wieczne wprost uwielbiam. Zawsze podziwiam umiejętność tak subtelnego i inteligentnego prowadzenia dyskusji, jak np. u Elizabeth. Na prawdę genialna postać, od...