Warto przeczytać!

Warto przeczytać!

Podczas lektury "Kultury kłamstwa" nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że fragmenty o podzielonym kraju/ narodzie są o Polsce i Polakach anno domini 2020...

Podczas lektury "Kultury kłamstwa" nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że fragmenty o podzielonym kraju/ narodzie są o Polsce i Polakach anno domini 2020...

dla wykształciuchów, bardzo ciekawe i ważne spojrzenie, nawet szokujące na powstawanie krajów byłej Jugosławii, chociaż dotyczy głownie ludzi kultury

dla wykształciuchów, bardzo ciekawe i ważne spojrzenie, nawet szokujące na powstawanie krajów byłej Jugosławii, chociaż dotyczy głownie ludzi kultury

Nie wiem nawet jak wyrazić swoje uczucia po przeczytaniu tej książki. Jestem wściekła. Moja dusza krzyczy. Jak można taki piękny kraj doprowadzić do ruiny, spowodować tyle bólu. Piękne niegdyś drogi nagle się urywają, bo wojna wyznaczyła nowe granice. Bandyci - chorzy nacjonaliści - stają się bohaterami, kłamstwo staje się prawdą, wielu obywateli Jugosławii bezpaństwowcami. O tym jest ta książka.

Nie wiem nawet jak wyrazić swoje uczucia po przeczytaniu tej książki. Jestem wściekła. Moja dusza krzyczy. Jak można taki piękny kraj doprowadzić do ruiny, spowodować tyle bólu. Piękne niegdyś drogi nagle się urywają, bo wojna wyznaczyła nowe granice. Bandyci - chorzy nacjonaliści - stają się bohaterami, kłamstwo staje się prawdą, wielu obywateli Jugosławii...

Ugresić znana jest każdemu czytelnikowi postjugosłowiańskiej eseistyki. W swoim kraju stała się literackim pariasem. Dla mnie to jedna z najważniejszych eseistek XX wieku.

Ugresić znana jest każdemu czytelnikowi postjugosłowiańskiej eseistyki. W swoim kraju stała się literackim pariasem. Dla mnie to jedna z najważniejszych eseistek XX wieku.

Ta książka to jedna wielka metafora, tragiczna w swej odsłonie. Obraz tego jak jednego dnia przestajemy szanować naszych sąsiadów, mordować ich, podpalać ich domostwa... podczas, gdy dzień, dwa, trzy dni wcześniej razem piliśmy wino, piwo, nasze dzieci wspólnie się bawiły, a starszyzna grała w szachy.

Straszne i prawdziwe, jak my, ludzie, Europejczycy jestem zakłamani, jak szybko i łatwo zmieniamy maski, jak z przyjąciół, stajemy się wrogami, tylko z powodu nawoływań do nienawiści ze strony kilku osób.

Piękna i porażająca to książka. Polecam.

Ta książka to jedna wielka metafora, tragiczna w swej odsłonie. Obraz tego jak jednego dnia przestajemy szanować naszych sąsiadów, mordować ich, podpalać ich domostwa... podczas, gdy dzień, dwa, trzy dni wcześniej razem piliśmy wino, piwo, nasze dzieci wspólnie się bawiły, a starszyzna grała w szachy.

Straszne i prawdziwe, jak my, ludzie, Europejczycy jestem zakłamani, jak...

Posiadam egzemplarz z osobistą dedykacją, gdyż dane mi było spotkać Panią Ugresić na wieczorze autorskim. Jest ona chyba jedyną chorwacką autorką, którą "toleruje". Nie czytuję literatury chorwackiej ani nowej, ani starej. Nie rozumiem tego kraju, ludzi i ich mentalności, ich zakłamania i jadu, jaki z siebie wypluwają. Pod tym względem mam chyba coś wspólnego z autorką, która nie jest mile widziana we własnej ojczyźnie. Cytat z książki, który mówi, że tylko to, co oficjalnie jest uznane przez społeczeństwo za prawdę, jest prawdą, najlepiej oddaje klimat nie tylko tej książki, ale i (moim zdaniem) współczesnej Chorwacji.

Posiadam egzemplarz z osobistą dedykacją, gdyż dane mi było spotkać Panią Ugresić na wieczorze autorskim. Jest ona chyba jedyną chorwacką autorką, którą "toleruje". Nie czytuję literatury chorwackiej ani nowej, ani starej. Nie rozumiem tego kraju, ludzi i ich mentalności, ich zakłamania i jadu, jaki z siebie wypluwają. Pod tym względem mam chyba coś wspólnego z autorką,...

Od kiedy przeczytałam "Kulturę kłamstwa", napisałam już całkiem sporo recenzji. Każdą z wersji jednak wciąż zmieniałam, skracałam, wyrzucałam fragmenty, obdzierałam z emocji. Dziś w końcu zdecydowałam. Nie zamieszczę żadnej z nich. Ciągle wydają mi się zbyt osobiste.

Księżkę jak najbardziej polecam przeczytać, jednak ostrożnie i z dystansem, najlepiej przyglądając się wcześniej biografii autorki.

Od kiedy przeczytałam "Kulturę kłamstwa", napisałam już całkiem sporo recenzji. Każdą z wersji jednak wciąż zmieniałam, skracałam, wyrzucałam fragmenty, obdzierałam z emocji. Dziś w końcu zdecydowałam. Nie zamieszczę żadnej z nich. Ciągle wydają mi się zbyt osobiste.

Księżkę jak najbardziej polecam przeczytać, jednak ostrożnie i z dystansem, najlepiej przyglądając się...

Niewątpliwie wybitne. Powinna byc jako obowiązkowa lektura dla wszystkich polityków, dziennikarzy i innych decydentów - ludzi którzy mają wpływ na losy ludzi. W tej książce widać, jak łatwo - przez słowa rzucane na wiatr - rozpętać burzę. Która owocuje morderstwami, gwałtami, wypędzeniami, zniszczeniem kraju, tylko dlatego, że paru ludzi miało ochotę poszczuć jednych na drugich. Zasłaniając się przy tym miłością do ojczyzny.

Niewątpliwie wybitne. Powinna byc jako obowiązkowa lektura dla wszystkich polityków, dziennikarzy i innych decydentów - ludzi którzy mają wpływ na losy ludzi. W tej książce widać, jak łatwo - przez słowa rzucane na wiatr - rozpętać burzę. Która owocuje morderstwami, gwałtami, wypędzeniami, zniszczeniem kraju, tylko dlatego, że paru ludzi miało ochotę poszczuć jednych na...

Jedna z moich ulubionych autorek nie tylko dla tego, że tematyka bałkańska jest mi bliska. Świetny warsztat i lekkie pióro powodują, że książki Dubravki Ugresic czyta sie jednym tchem od deski do deski. Lektura pozwala zrozumieć na czym tak naprawdę polegał "bałkański kocioł".

Jedna z moich ulubionych autorek nie tylko dla tego, że tematyka bałkańska jest mi bliska. Świetny warsztat i lekkie pióro powodują, że książki Dubravki Ugresic czyta sie jednym tchem od deski do deski. Lektura pozwala zrozumieć na czym tak naprawdę polegał "bałkański kocioł".