Sięgnęłam po Harrego, ponieważ z roku na rok coraz bardziej było mi wstyd, kiedy musiałam przyznać się przed kimś, że nie znam tej historii ani z książek, ani z filmu. Trochę obawiałam się, że książka nie sprosta moim oczekiwaniom - nasłuchałam się już tylu pochwał na jej temat, że miałam wrażenie, że to niemal niemożliwe, żeby książka z gatunku fantasty mogła mi się spodobać tak bardzo jak innym ludziom. Odrzucał mnie też fakt, że pozycja ta znajduje się w dziale dziecięcym - zastanawiałam się, czy nie będzie mnie to nudzić i, czy przypadkiem, język nie będzie zbyt prosty i dziecinny. Okazało się jednak, że język magii jest uniwersalny, i że świat stworzony przez autorkę zachwycił mnie tak samo jak innych czytelników. Ku własnemu zdumieniu, że fantastyka może przypaść mi do gustu (do tej pory broniłam się przed nią jak mogłam), postanowiłam przeczytać dalsze części HP i znaleźć odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Również po to, żebym mogła spędzić kolejne, przyjemne wieczory w magicznym i zaczarowanym świecie.

Sięgnęłam po Harrego, ponieważ z roku na rok coraz bardziej było mi wstyd, kiedy musiałam przyznać się przed kimś, że nie znam tej historii ani z książek, ani z filmu. Trochę obawiałam się, że książka nie sprosta moim oczekiwaniom - nasłuchałam się już tylu pochwał na jej temat, że miałam wrażenie, że to niemal niemożliwe, żeby książka z gatunku fantasty mogła mi się...