"- (...) Kocia kołyska to tylko kilka iksów ze sznurka pomiędzy czyimiś palcami i dzieciak patrzy, i patrzy na te iksy...
- I co?
- I nic. Nie ma żadnego cholernego kota, żadnej cholernej kołyski."

Powyższy fragment oddaje chyba całą istotę tej przewrotnej książki. Książki o kłamstwach, o pozorach, o formie, w jaką ubieramy treść swojego życia i treść świata w ogóle.
Wobec satyry politycznej i filozoficznej, na potrzeby której autor stworzył nawet nową religię (zwaną bokononizmem), nie da się przejść obojętnie. Powieść Vonneguta bawi i przepełnia trwogą zarazem, lecz z konfrontacji tych przeciwstawnych odczuć wynika sprawa niezwykle konstruktywna - dzieło to przede wszystkim daje do myślenia.

Wśród wszystkich przewrotnych zabiegów uzmysławiania ludziom prawdy i nieprawdy (choć wedle samego Bokonona nie jest rzeczą łatwą jednoznaczne określenie, co jest prawdą, a co nie) w książce pojawia się również próba stworzenia miejsca utopijnego, zlokalizowanego - jakże symbolicznie - na wyspie.

"Chciałem, żeby w tym wszystkim
Było choć trochę sensu,
Żeby człowiek mógł wyzbyć się lęku,
Żeby mógł myśleć o szczęściu.
Więc wymyśliłem łgarstwo,
I wszystko jest, jak trzeba,
I zmieniłem tę smutną wyspę
W istny przedsionek nieba."

Nie ma jednak w tej książce ani odrobiny lukru, tylko ironia i paradoksy obnażające prawdę i nieprawdę, choć rzeczywiście trudno się chwilami połapać, co jest czym. Lecz na tym właśnie, według mnie, polega urok tej powieści.
O, choćby taki oto fragment niechaj o tym świadczy:

[słowa wypowiedziane po przyłapaniu na kłamstwie]
"Człowiek musi coś mówić, żeby nie wyjść z wprawy. Trzeba mieć sprawnie funkcjonujące narządy głosowe na wypadek, gdyby miało się coś naprawdę ważnego do powiedzenia."

Tak więc możecie gadać do woli, lecz gdzieś między słowem a słowem zróbcie sobie przerwę na tych parę słów, które chciał nam przekazać Kurt Vonnegut :)

"- (...) Kocia kołyska to tylko kilka iksów ze sznurka pomiędzy czyimiś palcami i dzieciak patrzy, i patrzy na te iksy...
- I co?
- I nic. Nie ma żadnego cholernego kota, żadnej cholernej kołyski."

Powyższy fragment oddaje chyba całą istotę tej przewrotnej książki. Książki o kłamstwach, o pozorach, o formie, w jaką ubieramy treść swojego życia i treść świata w ogóle.
Wobec...