Religia i wiara w naszym życiu to coś bardzo osobistego. Nikt nie jest do tego zmuszany (i nie powinien) i wiara powinna być osobistą decyzją każdego człowieka. Również jego wyborem powinno być to w co wierzy – czy jest chrześcijaninem, czy Żydem czy może muzułmanem. Te trzy główne religie dominują w obecnym świecie.. I o nich właśnie są trzy opowiadania w książce „Opowieści o Niewidzialnym”.

Pierwsze opowiadanie to znane większości „Oskar i Pani Róża”. Opowiada o ciężko chorym dziewięcioletnim chłopcu – Oskarze, leżącym w szpitalu. Jego rodzice prawie się nim nie interesują – sami są przestraszeni jego chorobą. Jest jednak osoba, która nie boi się bawić i pocieszać chłopca – wolontariuszka czyli Pani Róża. To właśnie ona zachęca go, aby powierzył swoje problemy Bogu i napisał do Niego list. W każdym liście może poprosić Boga o jedną rzecz. Wkrótce potem okazuje się, że Oskar niedługo pożegna się z tym światem. Jak przeżyje swoje ostatnie dni?

Drugie opowiadanie nosi tytuł „Pan Ibrahim i Kwiaty Koranu”. Już prawie dorosły Mojżesz, czyli Momo mieszka tylko z tatą, który nie kocha go i ciągle go gani. Chłopak czuje się niepotrzebny nikomu. Codziennie podkrada jakieś smakołyki w sklepie pana Ibrahima zwanego „Arabem” z powodu godzin otwarcia sklepu. Z biegiem czasu chłopiec zaprzyjaźnia się z mężczyzną i coraz częściej przesiaduje w sklepiku słuchając jego opowieści. Jak wpłynie to na jego życie?

Trzecie i już ostatnie opowiadanie to „Dziecko Noego”. W wyniku wybuchu drugiej wojny światowej, Joseph – młody Żyd, jest rozłączony ze swoimi rodzicami. Schronienie znajduje w „Żółtej Willi” gdzie opiekuje się nad bezdomnymi sierotami, w tym również nad Żydami, katolicki ksiądz Pons. Chłopak znajduje tam opiekę zrozumienie, a ksiądz opiekuje się swoimi podopiecznymi często narażając własne życie. Jak zmieni się przez to życie chłopca?

Połączenie tych trzech, z pozoru różnych, ale przy głębszym przypatrzeniu bardzo powiązanych ze sobą historii Schmitta było świetnym pomysłem. Pokazują one trzy dominujące religie – chrześcijaństwo, judaizm i islam w połączeniu. I tak w „Oskarze i Pani Róża” styka się katolik z ateistą, w „Panu Ibrahim i kwiaty Koranu” Żyd z muzułmaninem, a w „Dziecko Noego” katolik z Żydem. Żadne jednak z tych spotkań nie kończy się przemocą, wyzwiskami czy też innymi negatywnymi skutkami, a wręcz przeciwnie – bohaterowie zaprzyjaźniają się ze sobą mimo różnych poglądów.

Język Schmitta jest prosty, zrozumiały i plastyczny. Kryje się w nim jednak wielki przekaz, a cytatów i mądrych myśli mamy tu całe morze. W prosty sposób trafia swoimi opowiadaniami w samo sedno czytelniczego serca i wywołuje emocje – radość, smutek, złość, łzy.

Książka jest przepięknie wydana. Opowiadania zdobią ciekawe, czasami zabawne ilustracje. Czcionka jest dość duża i czyta się przyjemnie, a twarda oprawa sprawia, że książka nie niszczy się. Okładka jest prosta, schematyczna, ale przez to ciekawa i zastanawiająca. „Opowieści o Niewidzialnym” jest więc niewątpliwie pozycją, która pięknie prezentuje się na regale z książkami.

Wszystkie trzy opowiadania polecam zarówno w jednym zbiorze jak i osobno – z pewnością warto się z nimi zapoznać. Eric-Emmanuel Schmitt to mistrz słowa i prostego przekazu, bo w niedługim opowiadaniu potrafi przekazać ważne rzeczy. Polecam!

Religia i wiara w naszym życiu to coś bardzo osobistego. Nikt nie jest do tego zmuszany (i nie powinien) i wiara powinna być osobistą decyzją każdego człowieka. Również jego wyborem powinno być to w co wierzy – czy jest chrześcijaninem, czy Żydem czy może muzułmanem. Te trzy główne religie dominują w obecnym świecie.. I o nich właśnie są trzy opowiadania w książce...