Jest to zbiór ciekawych i jednocześnie bardzo przyjaznych dla czytelnika opowieści o kocimy życiu napisanym z perspektywy kota, którego imię brzmi Druid. Kot ten opowiada o swoich dalekich przodkach, przygodach jakie go spotkały w życiu, a także o relacjach jakie go łączą z innymi kotami. Bo Druid tylko przez krótki czas mieszkał sam z "ludzkimi rodzicami". Potem w jego życiu pojawiły się współtowarzysze Hermes i Afrodyta. Warto przeczytać te urocze historie Druida, szczególnie dlatego, że książkę czyta się miło, lekko i przyjemnie, aczkolwiek trzeba zwrócić uwagę na fakt, pojawienia się częstych błędów językowych, do których należy wymienić chociażby: "w każdym bądź razie", co jak wszyscy wiemy, jest kontaminacją, czyli błędnym połączeniem dwóch poprawnych zwrotów.
Dlatego czytać, ale z uwagą.

Jest to zbiór ciekawych i jednocześnie bardzo przyjaznych dla czytelnika opowieści o kocimy życiu napisanym z perspektywy kota, którego imię brzmi Druid. Kot ten opowiada o swoich dalekich przodkach, przygodach jakie go spotkały w życiu, a także o relacjach jakie go łączą z innymi kotami. Bo Druid tylko przez krótki czas mieszkał sam z "ludzkimi rodzicami". Potem w jego...

Gdyby nie wiele błędów ortograficznych książka byłaby naprawdę ciekawa i nawet dzieci mogłyby ją czytać. Wygląda to tak jakby autorzy nie dali nikomu do przeczytania przed wydaniem. Żenujący poziom moim zdaniem.
Mimo tego, książkę bardzo łatwo i prosto się czyta.

Gdyby nie wiele błędów ortograficznych książka byłaby naprawdę ciekawa i nawet dzieci mogłyby ją czytać. Wygląda to tak jakby autorzy nie dali nikomu do przeczytania przed wydaniem. Żenujący poziom moim zdaniem.
Mimo tego, książkę bardzo łatwo i prosto się czyta.

Kupiłam tą książkę, za jakąś śmieszną sumę na kiermaszu. Długo kurzyła się u mnie na półce, aż podczas świąt wielkanocnych naszła mnie ochota na sięgnięcie po coś lekkiego, krótkiego i niezobowiązującego. Ponieważ w moim tomiku książek "do przeczytania" znajdowały się same wielkie buchy zaczęłam przekopywać swoją biblioteczkę i znalazłam zapomniane "Opowieści Druida". Zadowolona, po całym dniu przedświątecznej krzątaniny usiadałam na kanapie z lampką wina i wpadłam w koci świat.
"Opowieści Druida" to książka zabawna w której leniwy, ale bardzo zdolny i oświecony kot imieniem Druid dzieli się z nami swoimi przemyśleniami dotyczących świata duchowego oraz tym co akurat w domu zbroiła jego kocia rodzinka. Książka idealna dla relaksu, kiedy chce się odpocząć od bardziej wymagającej literatury i spojrzeć na świat ze strony leżącego na parapecie kota. Szczególnie polecam miłośnikom mruczących czworonogów, których sama jestem wielką fanką.

Kupiłam tą książkę, za jakąś śmieszną sumę na kiermaszu. Długo kurzyła się u mnie na półce, aż podczas świąt wielkanocnych naszła mnie ochota na sięgnięcie po coś lekkiego, krótkiego i niezobowiązującego. Ponieważ w moim tomiku książek "do przeczytania" znajdowały się same wielkie buchy zaczęłam przekopywać swoją biblioteczkę i znalazłam zapomniane "Opowieści...

Książka dla miłośników kotów, którzy przypuszczają, że w ich ulubieńcach może tkwić filozoficzna dusza! A wszystko to oczywiście z przymrużeniem oka ;).

Tytułowy Druid jak przystało na szanującego się kocura lubi się zdrzemnąć, dobrze zjeść no i oczywiście rozmyślać na bardzo ważkie egzystencjalne tematy...

W snutych przez Niego opowieściach, które dotyczą zarówno jego dzieciństwa jak i teraźniejszości towarzyszy mu dwoje przyjaciół, a są nimi zawadiacki Hermes oraz eteryczna Afrodyta...

Jeśli macie ochotę na lekką lekturę na wieczór śmiało możecie sięgnąć po niniejszą książkę... Czyta się ją szybko lecz myślę, że równie szybko o niej zapomina... Niemniej jednak osobistą ocenę pozostawiam każdej/każdemu z Was...

A tak na marginesie Druid przypomina mi nieco Rademenesa z serialu "Siedem życzeń", ale to wyłącznie moja osobista dygresja...

* https://www.facebook.com/KsiazkowoLC *

Książka dla miłośników kotów, którzy przypuszczają, że w ich ulubieńcach może tkwić filozoficzna dusza! A wszystko to oczywiście z przymrużeniem oka ;).

Tytułowy Druid jak przystało na szanującego się kocura lubi się zdrzemnąć, dobrze zjeść no i oczywiście rozmyślać na bardzo ważkie egzystencjalne tematy...

W snutych przez Niego opowieściach, które dotyczą zarówno jego...

Ponoć większość (o ile nie wszyscy) miłośnicy książek są też kociarzami. Przyznam się szczerze, że akurat ten stereotyp pasuje do mnie w stu procentach. Uwielbiam te zwierzaki, mogłabym na nie patrzeć bez końca. Zawsze podziwiałam ich niezależność i w głębi wiedziałam, że są one bardzo uduchowione.

Moje podejrzenia co do tego rozwiała książka państwa Gardasiewiczów, którzy umożliwili swojemu zacnemu kocurowi Druidowi wydanie swoich przemyśleń! Właśnie tak. Opowieści Druida to nic więcej jak kilkanaście króciutkich opowiadań, wspomnień na temat kociego życia. A trzeba przyznać, że główny bohater ma dar opowiadania i czyni to bardzo zabawnie i z kocim wdziękiem.

Dzięki książce możemy poznać losy samego Druida, jak i jego dwóch kompanów- Afrodytę, oraz Hermesa. Każdy ze zwierzaków jest kompletnie inny, czasami zdarzają się więc starcia i nieporozumienia. Na szczęście koty są mądrzejsze od ludzi i nie chowają długo urazy. Dowiadujemy się, co tak szanowany kocur robi całe dnie, o czym myśli, za czym przepada, a czego się panicznie boi. Oczywiście nasz bohater nie jest zwykłym dachowcem! Jego przodkowie wszakże bardzo szanowani, oraz mieli wpływ na świat. Jeden z nich brał udział w projektowaniu Sfinksa. Ba! Był nawet jego modelem. Kolejny Kotyseusz wdając się w awanturę o piękną kotkę, musiał wiele lat spędzić na morzu, De La Cota, który musiał czmychnąć z dworu Ludwika XIV gdyż nie mógł znieść perfum, pudrowania futerka, ciągle rozwiązujących się kokardek...

Nie sposób nie polubić Afrodyty, która ma brzuszek bez dna i tylko myśli jak tu dobrać się do smakołyków schowanych przez Mamę. Hermes to przeciwieństwo Druida, wszędzie go pełno, skacze, biega, wymyśla coraz nowe to psoty. Pieczę nad nimi sprawuje szanowany i najstarszy z nich kot asceta, myśliciel, filozof... Druid!

Opowieści Druida to naprawdę przyjemna lektura na jedno popołudnie. Książka opatrzona jest ciekawymi i śmiesznymi zdjęciami bohaterów. Nie brak w niej zabawnych, wzruszających, oraz tych smutnych opowiadań, gdy za tęczowy mostek odchodzi jeden z futrzastych... Przyznam szczerze, że mnie książka ogromnie wzruszyła, zwłaszcza końcowe opowiadania, gdyż sama musiałam pożegnać 4 miesiące temu mojego ukochanego kocura :(

Jeżeli lubicie koty, jesteście ciekawi co myślą o swoim życiu, innych zwierzętach oraz nas ludziach to koniecznie przeczytajcie tę książkę! Gorąco polecam.

Ponoć większość (o ile nie wszyscy) miłośnicy książek są też kociarzami. Przyznam się szczerze, że akurat ten stereotyp pasuje do mnie w stu procentach. Uwielbiam te zwierzaki, mogłabym na nie patrzeć bez końca. Zawsze podziwiałam ich niezależność i w głębi wiedziałam, że są one bardzo uduchowione.

Moje podejrzenia co do tego rozwiała książka państwa Gardasiewiczów,...

"Opowieści Druida" to powieść, w której świat jest widziany oczami kota, który staje się tu narratorem otaczającej go rzeczywistości, ale również narratorem własnych przeżyć duchowych i historii jego kociego rodu. Druid większość czasu poświęca na leżakowaniu: albo na parapecie, albo na swoim ulubionym fotelu. Podczas takiego leżakowania opowiada historię swoich przodków, jaki mieli oni wpływ na historię świata (głównie starożytnego Egiptu),ale również opowiada o sobie i o swoich poprzednich wcieleniach. Jego opowieści często są przerywane z powodu dwójki kotów, którzy razem z nim zamieszkują dom Państwa Gardasiewiczów. Jednym z nich jest Hermes - kot, który jest przeciwieństwem Druida, lubi być w centrum uwagi, dokuczać Druidowi, a przede wszystkim walczyć z nim o wygodne miejsca do drzemek, a przede wszystkim lubi się bawić. A jego towarzyszką do zabaw jest Afrodyta - młoda kotka, która wraz z nimi zamieszkuje w domu Państwa Gardasiewiczów. Afrodyta jest typową kotką - lubi dbać o siebie, podkochuje się zarówno w Hermesie jak i Druidzie, ale spędza czas głównie z Hermesem, który ma więcej czasu dla niej niż Druid, który spędza swój czas na byciu "filozofem". A jak się kończy owa powieść? To już musicie się sami dowiedzieć.
"Opowieści Druida" Małgorzaty i Edwarda Gardasiewiczów to powieść w sam raz na jesienne wieczory. Jest to książka urocza, ma sympatycznych bohaterów, a przede wszystkim ową powieść szybko się czyta i aż chce się wrócić do ponownego czytania. Oczywiście jest to obowiązkowa lektura dla osób, które uwielbiają koty. Co prawda nie należę do fanów kociego rodu, ale mimo wszystko fajnie się czyta o przygodach tak sympatycznych bohaterów jakimi są Druid, Afrodyta i Hermes. Jest to powieść dla fanów metafizyki, astrologii i reinkarnacji. A dla takich laików astrologii jest to dobra lektura, aby zastanowić się czy zwierzęta w ogóle mogą w jakikolwiek porozumiewać się ze sobą oraz czy mogą przechodzić reinkarnację, czy mogą mieć z innym wymiarem, "kocim" wymiarem coś wspólnego, czy istnieje "kocie niebo".
Oczywiście gorąco polecam z zapoznaniem się tej ciekawej lektury, która dodatkowo jest wzbogacona czarno-białymi zdjęciami trzech kocich bohaterów. Polecam i milej lektury.

http://swiatwidzianyksiazkami.blogspot.com/

"Opowieści Druida" to powieść, w której świat jest widziany oczami kota, który staje się tu narratorem otaczającej go rzeczywistości, ale również narratorem własnych przeżyć duchowych i historii jego kociego rodu. Druid większość czasu poświęca na leżakowaniu: albo na parapecie, albo na swoim ulubionym fotelu. Podczas takiego leżakowania opowiada historię swoich przodków,...

Nie zachwyca stylem, miłosnik kotów ją "strawi", liczyłam na więcej humoru w kocio-ludzkich relacjach.

Nie zachwyca stylem, miłosnik kotów ją "strawi", liczyłam na więcej humoru w kocio-ludzkich relacjach.

niestety ale nie dało się tego czytać.

niestety ale nie dało się tego czytać.

dla miłośników kotów

dla miłośników kotów

bardzo fajne mam taką książkę kiedyś kupiłem w empiku naprawde polecam ciepła historia o kocie który opowiada o swojim życiu

bardzo fajne mam taką książkę kiedyś kupiłem w empiku naprawde polecam ciepła historia o kocie który opowiada o swojim życiu