Kilkuletnia Eve zostaje sierotą - matka umiera w niewyjaśnionych okolicznościach, tuż po tym, jak jej ciało zanurzyło się w wodzie wypełniającą akrylową wannę. Dziewczynka zostaje oddana pod opiekę dziadków, hodowców owiec zamieszkujących niewielki domek w wietrznej Walii. Eve musi poradzić sobie z nagłym odejściem matki, nowym życiem i tajemnicą jej pochodzenia - kim był jej ojciec i dlaczego nigdy go nie poznała. Rozterki wewnętrzne spotęgowane są zniknięciem szkolnej koleżanki, która jednego dnia jeździ na wrotkach w pobliżu domu Eve, a drugiego spogląda na nią z plakatów informujących o jej zaginięciu. W dorosłym życiu Eve spodziewa się dziecka, co zmusza ją do cofnięcia się w przeszłość i przeanalizowania własnego postępowania. Czy odkryła tajemnicę swojego pochodzenia? Jaką rolę odegrała w trakcie poszukiwań zaginionej Rose?

Lubię styl Fletcher - na pozór nieskładne słowa, równoważniki zdania, chaotyczna fabuła, tworzą wyjątkową prozę o wielkim ładunku emocjonalnym. Autorka w doskonały sposób opisuje mentalność mieszkańców niewielkiego miasteczka, którzy czerpią przyjemność z rozgłaszania plotek i podglądania sąsiadów. Nierozstrzygnięte spory, stare urazy, niedomówienia, to wszystko sprawia, że ludzie nie potrafią pomóc sobie w obliczu ogromnej tragedii. Gdy znika kilkunastoletnia, piękna Rose, nikt nie potrafi trzeźwo ocenić sytuację i rozpoczyna się pościg za fatamorganą. Nikt nie potrafi powiedzieć głośno następujących słów: porwanie, pedofilia, gwałt. Wszyscy łudzą się, że dziewczyna utopiła się w jeziorze, lub w najlepszym razie uciekła z domu, żeby poczuć smak wolności. Tylko Eve jest w stanie dotrzeć do sedna sprawy, ale jej zawiść i dziecięca naiwność sprawiają, że wszystko jeszcze bardziej komplikuje się i zazębia.

To smutna historia, na próżno szukać w niej promieni słońca. Walia, zielona kraina skąpana w strugach deszczu, nie jest odpowiednim miejscem do wybuchów szczerego śmiechu. Owce o wilgotnym runie, ujadające psy, świergoczące ptaki, bujna roślinność, gdaczące kury - wiejska rzeczywistość, nieprzygotowana na nadchodzącą tragedię. W tym wszystkim Eve, porzucone dziecko o niezbadanej przeszłości, zmuszone do podjęcia heroicznej walki o własne życie. Niesamowity klimat, charakterystyczny dla innej powieści Fletcher - Ostrygojady, w której autorka odmalowała życie w zgodzie z szumem fal. Eve Green to opowieść o śnie na łóżko utkanym z dziko rosnących ziół, z kilkoma momentami, w których brutalna rzeczywistość wdziera się pod ociężałe powieki, a w nozdrzach pozostawia cienką warstwę popiołu, unoszącą się nad zgliszczami strawionej przez ogień stodoły.

Kilkuletnia Eve zostaje sierotą - matka umiera w niewyjaśnionych okolicznościach, tuż po tym, jak jej ciało zanurzyło się w wodzie wypełniającą akrylową wannę. Dziewczynka zostaje oddana pod opiekę dziadków, hodowców owiec zamieszkujących niewielki domek w wietrznej Walii. Eve musi poradzić sobie z nagłym odejściem matki, nowym życiem i tajemnicą jej pochodzenia - kim był...