Henri Troyat nie mógł przepuścić takiej okazji. Książki o tak kontrowersyjnej postaci jaką była Katarzyna II to samograj. Czytelnicy żądni pikantnych sekscesów groźnej carycy nie przepuszczą żadnej okazji :) Jeżeli mam być szczera to "Katarzyna Wielka. Nienasycona żądza życia i władzy" to jedna ze słabszych książek o Katarzynie II, z jaką miałam okazję się zapoznać. Jak już kiedyś wspominałam, nie przepadam specjalnie za biografiami rosyjskich władców tego autora, gdyż jak dla mnie są zbyt rozrywkowe.

Nudzą mnie też barwne opisy w stylu:
"Za oknem na Sankt Petersburg pada śnieg. Katarzyna leży teraz na swoim wielkim łożu pod baldachimem. Bezradni lekarze ustępują miejsca księżom. Przy umierającej rozlega się szept pacierzy. Nie otworzyła oczu. Nieświadoma całego wokół niej poruszenia, nadal głośno oddycha ze złowrogim charkotem w głębi krtani. Jej rzężenie staje się coraz głośniejsze. Słychać je nawet w przedpokoju. U jej wezgłowia szlocha spazmatycznie Płaton Zubow".

Pada śnieg, cesarzowa rzęzi, wszyscy płaczą. Zgromadzeni w przedpokoju odnotowują nienaturalną głośność charkotu, jak na agonię władców Rosji. Śnieg dalej pada, nie bacząc na dramatyczne wydarzenia rozgrywające się w komnatach carskich. Płaton Zubow szlocha, nic więcej mu nie pozostało, ale przynajmniej nie słychać go w przedpokoju. Zimno było tej zimy w zimnym Petersburgu. Zimno w przedpokoju i zimno w komnacie z baldachimem. Za oknem padał śnieg.

Jeszcze chwila i mogłabym wiersz napisać :P Chociaż i tak nic nie pobiło strony 13:
"Niemniej w wieku 13 lat już przejawia silnie rozwiniętą zmysłowość. Choć ani Babet Cardel [guwernantka Zofii], ani jej matka, ani nikt z otoczenia nie oświecił jej na temat tajemnicy stosunków fizycznych, często odczuwa nagłe przypływy pożądania, jakiejś nieokreślonej czułości, potrzeby kontaktu cielesnego, których przyczyny nie potrafi sobie wytłumaczyć. Szczególnie nocą ogarnia ją szaleństwo".

Bardzo pasujące do obrazu nienasyconej erotycznie carycy. Pozostawię to jednak bez większego komentarza, bo mnie akurat aspekt intymny życia Katarzyny II interesuje najmniej.

Henri Troyat nie mógł przepuścić takiej okazji. Książki o tak kontrowersyjnej postaci jaką była Katarzyna II to samograj. Czytelnicy żądni pikantnych sekscesów groźnej carycy nie przepuszczą żadnej okazji :) Jeżeli mam być szczera to "Katarzyna Wielka. Nienasycona żądza życia i władzy" to jedna ze słabszych książek o Katarzynie II, z jaką miałam okazję się zapoznać. Jak...