Tę piękną książkę nabyłam jeszcze z czasów, w których rozwijał się w najlepsze wydawniczy klub Świat Książki. Pamiętam, że było tam wtedy wiele ciekawych pozycji, ale nigdy nie chciałam się zobowiązywać do niczego, więc pozostały poza moim zasięgiem. Z małą pomocą znajomego klubowicza w końcu ją jednak zdobyłam. Wtedy interesowałam się bardzo czasami, w których nasze rodzime tradycje i wierzenia były żywe, przebogate, towarzyskie, a nie tak jak dzisiaj wymarłe, skurczone i zatrute konsumpcjonizmem. Nikt teraz nie obchodzi tak intensywnie świąt, nikt nie wróży w katarzynki, nikt nie zawracałby głowy, by urządzać sobie chodzenie z gaikiem, nikt nie rozpala w czasie kupalnocki wielkich ognisk, nikt nie celebruje zakończonych żniw, nikt nie piecze bułeczek czy chlebków dla zmarłych w Zaduszki i mało kto zwraca uwagę na pogodę w podczas Wielkiego Tygodnia.
Bardzo interesujące są pogańskie korzenie naszych katolickich świąt. Wiedziałam już o tym wcześniej, ale nie zdawałam sobie sprawy, że tak wiele dawnych słowiańskich wydarzeń zostało przez Kościół Katolicki przygarnięte, przekształcone i dopasowane. Zaskoczył mnie też kult zmarłych, który nie ograniczał się jedynie w pierwsze listopadowe dni czy Wigilię, a właściwie towarzyszył ludziom przez cały rok.
Jednak książka nie składa się z samych suchych informacji czy historycznych ciekawostek. Każde rozdziały zostały urozmaicone rysunkami, pięknymi cytatami z dawnej literatury oraz przede wszystkim przepisami. Ich obecność była wtedy dla mnie niespodzianką, która pięknie ubogaciła to wydanie. Właściwie to bardzo wiele poświęcono kulinarnym aspektom, co nie byłoby w przypadku pani Szymanderskiej dziwne, gdybym poznała kilka innych książek z jej autorstwa. Szczególnie podobały mi się niemal fantazyjne opisy potraw, które podawano podczas tzw. święconego, czego się w obecnych czasach w tak obfitej wersji nie praktykuje. Również interesujący był post z tamtych czasów, który nie ograniczał się jedynie do zakazu spożywania mięsa, ale eliminował przez 40 dni z jadłospisu nabiał i gotowane potrawy, tak że na stole pozostały głównie śledź, chleb i żur. Co ciekawe, pani Szymanderska poświęciła postowi oddzielną książkę. Same przepisy potraktowałam bardziej jako ciekawostkę, choć niektóre potrawy czy drinki miały się nijak do tamtych czasów.
Pani Szymanderska nie ograniczyła się jedynie do przedstawienia tradycji we wsiach, ale też (choć już znacznie rzadziej) wspominała o tym, w jaki sposób obchodzili święta miastowi, co było równie interesujące. Autorka nawet zahaczyła o zagraniczne zwyczaje w określone dni świąteczne i oczywiście nie zapomniała też o tzw. świętach z „importu”, które rozwinęły się u nas na przestrzeni lat.
Bardzo ciekawa pozycja, do której z pewnością nieraz wrócę.

Tę piękną książkę nabyłam jeszcze z czasów, w których rozwijał się w najlepsze wydawniczy klub Świat Książki. Pamiętam, że było tam wtedy wiele ciekawych pozycji, ale nigdy nie chciałam się zobowiązywać do niczego, więc pozostały poza moim zasięgiem. Z małą pomocą znajomego klubowicza w końcu ją jednak zdobyłam. Wtedy interesowałam się bardzo czasami, w których nasze...

17 luty - 5 marca 2020 r.

17 luty - 5 marca 2020 r.

Książka to swoista opowieść o tradycji świąt wszelakich i związanych z nimi obrzędów. Zawiera nawiązania do wierzeń i obyczajów. Ponadto jest "okraszona" mnóstwem przepisów kulinarnych i wierszami lub ich fragmentami nawiązującymi do konkretnych świąt. Gorąco polecam i życzę miłej lektury.

Książka to swoista opowieść o tradycji świąt wszelakich i związanych z nimi obrzędów. Zawiera nawiązania do wierzeń i obyczajów. Ponadto jest "okraszona" mnóstwem przepisów kulinarnych i wierszami lub ich fragmentami nawiązującymi do konkretnych świąt. Gorąco polecam i życzę miłej lektury.

"(...) dziś, jak twierdzą socjologowie, polska młodzież znacznie więcej wie o św. Patryku, walentynkach, Haloween niż o katarzynkach, Zielonych Świątkach czy sobótce."

To fragment pierwszego zdania książki o naszych rodzimych tradycjach. Myślę, że całkiem trafny. Zatem warto przeczytać, jeśli macie czas, bo z drugiej strony patrząc - nie jest to pozycja obowiązkowa, a wertowanie jej zajęło mi sporo czasu ;)

"(...) dziś, jak twierdzą socjologowie, polska młodzież znacznie więcej wie o św. Patryku, walentynkach, Haloween niż o katarzynkach, Zielonych Świątkach czy sobótce."

To fragment pierwszego zdania książki o naszych rodzimych tradycjach. Myślę, że całkiem trafny. Zatem warto przeczytać, jeśli macie czas, bo z drugiej strony patrząc - nie jest to pozycja obowiązkowa, a...