Po "Głos Boga" sięgnęłąm zachęcona przez znajomych i pochlebne recenzje i może przez to za dużo się spodziewałam. Książka ta kompletnie do mnie nie przemówiła i nie usłyszałam głosu boga. Początek wydawał mi się obiecujący, jeszcze gdzieś do 50-60 strony miałam nadzieję, że coś się zacznie dziać ciekawego, że dam się porwać jakiejś przewrotnej historii wymyślonej przez pana Jacka Sobotę - ale niestety nadzieje były płonne. Nie urzekłą mnie ta historia. Kompletnie nie było w czym się zatracić i z rozdziału na rozdział coraz większą miałam ochotę odłożyć książkę na półkę. Dotrwałam jednak do końca, ale bardzo się zmęczyłąm poszarpaną akcją, dialogami i przytłaczającą szarością, monotematycznością okrucieństwa, mrocznością emocji wyzierającą z każdej karty. Nie wiem, może miałam zły dzień, nieopdpowiedni nastrój, albo po prostu nie jestem odpowiednim typem odbiorcy tego rodzaju twórczości. Polecam osobom o dużych pokładach cierpliwości, by nie dali się
z(a)nudzić tak szybko jak ja.

Po "Głos Boga" sięgnęłąm zachęcona przez znajomych i pochlebne recenzje i może przez to za dużo się spodziewałam. Książka ta kompletnie do mnie nie przemówiła i nie usłyszałam głosu boga. Początek wydawał mi się obiecujący, jeszcze gdzieś do 50-60 strony miałam nadzieję, że coś się zacznie dziać ciekawego, że dam się porwać jakiejś przewrotnej historii wymyślonej przez pana...