"Odwróciła się i zebrawszy spódnicę, wybiegła w jasne światło. Nie widziała spojrzenia, jakim odprowadzał ją Ash Merrick ani jego krwawiących dłoni, które pokaleczył gniotąc kolczaste pędy, aby się powstrzymać przed utuleniem jej w ramionach".
Cudowna, cudowna, cudowna! Jeden z lepszych romansów historycznych, które czytałam. Obawiałam się, że książka będzie zbyt brutalna, czego nie lubię w romansach. I była, ale minimalnie, a postać Ash'a wszystko wynagrodziła. Stał się moim ulubionym bohaterem. Mamy tutaj porwanie i mało co, nie dochodzi do gwałtu, ale Ash jest taki cudowny, że można mu to wybaczyć. Często brakuje mi w romansach ukazania miłości między bohaterami. Niby wiemy, że się kochają, ale tego tak nie widać. A tutaj mamy tego aż w nadmiarze. Praktycznie wszystko, co Ash robi w książce, robi z miłości do Riahnnon. Niektóre rzeczy są szokujące, ale to tylko pokazuje, jak bardzo ją kochał. I nie myślcie, że przez to książka jest przesłodzona, o nie! Ash, to postać dość mroczna, z nieciekawą przeszłością i bardzo zraniona. Uważa, że nie zasługuje na niczyją miłość i szacunek. Na pewno pomiędzy nim a Riahnnon nie będzie żadnej słodyczy, ale to tylko dodaje uroku temu romansowi. Ashoton od samego początku próbuje zebrać pieniądze na wykupienie swojego brata z francuskiego więzienia, gdyż obiecał matce, że będzie się nim opiekował. Na końcu książki już po ślubie Ash'a i Riahnnon, Ash wie, że nie ma jej nic do zaoferowania, ani majątku, ani pieniędzy i z tej miłości, proponuje jej, że pieniądze zebrane na wykupienie brata, przeznaczy dla niej. Ona oczywiście odmawia. Co prawda, na ten moment zostało poświęconych tylko kilka linijek tekstu, ale chyba najbardziej mnie to poruszyło. W książce mamy też sporo innych interesujących postaci, m.in. Carra, ojca Ashtona, Fię, jego siostrę oraz Gunne i Thomasa Donne'a. Każda z tych postaci jest intrygująca i o ich dalszych losach dowiemy się w następnych częściach. Teraz zabieram się za drugą część o Raine, bracie Ash'a. Mam nadzieję, że będzie tak samo świetna.

"Odwróciła się i zebrawszy spódnicę, wybiegła w jasne światło. Nie widziała spojrzenia, jakim odprowadzał ją Ash Merrick ani jego krwawiących dłoni, które pokaleczył gniotąc kolczaste pędy, aby się powstrzymać przed utuleniem jej w ramionach".
Cudowna, cudowna, cudowna! Jeden z lepszych romansów historycznych, które czytałam. Obawiałam się, że książka będzie zbyt brutalna,...