Praca poświęcona pierwszej dekadzie istnienia Kultury i jej ewolucji od powstania Instytutu Literackiego w ramach 2. Korpusu gen. Wł. Andersa do przekształcenia w samodzielny ośrodek polityczny. Po przedstawieniu w pierwszej części pracy wcześniejszej drogi życiowej twórcy IL, Jerzego Giedroycia, w kolejnej autor opisuje najwcześniejszy okres istnienia Kultury , do momentu podjęcia współpracy z pismem przez Juliusza Mieroszewskiego. Część trzecia rozpoczyna się opisem emigracyjnej sceny politycznej w latach 1945-1950 i poświęcona jest postawie kręgu Kultury wobec wewnątrzemigracyjnych sporów politycznych. W kolejnej, czwartej części autor omawia publicystykę międzynarodową pisma i głoszone na jego łamach idee konieczności współpracy Polski z sąsiednimi państwami (m.in. koncepcja ULB). Ostatnia część poświęcona została stosunkowi Kultury wobec Kraju, podejmowanym przez Jerzego Giedroycia staraniom utrzymania kontaktu z nim kontaktu i wywierania wpływu na krajową rzeczywistość.