Większość uważa "Lesia" za najlepszą książkę Chmielewskiej. Sprzeciw! Veto! Numer jeden to zdecydowanie "Wszystko czerwone". I chyba autorka też tak uważała, powróciła do pomysłu w "Kocich workach" i "Byczkach w pomidorach". Ale pomińmy imitacje, pomówmy o oryginale.
"Jesteś lekiem na całe zło" - mogę sobie zaśpiewać siadając z tą książką w fotelu w okresach życiowych zawieruch, sztormów i pluch nizin, wyżyn i depresji. Gwarantowany śmiech do łez i bólu brzucha, ale nie tych od smutku.
Tym razem przyczyną zamieszania w życiu Joanny staje się lampa. Czerwona. W jej świetle wszystko w domu Alicji w Danii staje się czerwone. Na dodatek oświetla tylko nogi. W tych warunkach stado plątających się po tarasie i domu gości miało milion okazji zabić odkrytego po przyjęciu nieboszczyka. Niestety na jednej zbrodni się nie kończy, morderca wykazuje hipernadaktywność, niemal codziennie wykańczając kogoś przebywającego u Alicji. Ma mnóstwo roboty, bo ludzi mimo wszystko wciąż przybywa.
Sprawę stara się wyjaśnić inspektor Mulgaard, uczący się języka polskiego (ze względu na rodzinne korzenie) i z radością korzystający z możliwości konwersacji w nim, ku uciesze bohaterów, a najbardziej czytelników.

Większość uważa "Lesia" za najlepszą książkę Chmielewskiej. Sprzeciw! Veto! Numer jeden to zdecydowanie "Wszystko czerwone". I chyba autorka też tak uważała, powróciła do pomysłu w "Kocich workach" i "Byczkach w pomidorach". Ale pomińmy imitacje, pomówmy o oryginale.
"Jesteś lekiem na całe zło" - mogę sobie zaśpiewać siadając z tą książką w fotelu w okresach życiowych...