Muzea zwiedza się dwojako.
Metoda pierwsza - wycieczka wygląda mniej więcej tak... Ok, tu jest Caravaggio, tam Guardi, dobra, dobra, idziemy dalej, czas nas goni, a jeszcze musimy zobaczyć xxx.
Metoda druga - wyjście indywidualne, na cały dzień, albo nawet na kilka, gdzie ławki w salach nie służą do zjedzenia kanapki, ale po to by przysiąść i popatrzeć w skupieniu na dzieło.
To było moje drugie podejście do MW. Za pierwszym razem sądziłem, że da się tę książkę przeczytać jak prawie każdą inną, metodą nr jeden - gdzieś w przerwie między obiadem, a teleexpresem, w autobusie, pociągu. W moim przypadku to nie zadziałało i MW wróciło na długi czas na półkę. Po jakimś czasie zrozumiałem jak należało tę książkę czytać.
Do MW trzeba się przygotować. Zima, wieczór, dziecko śpi, żona śpi. Do tego kieliszek czerwonego wina i koniecznie pod ręką albumy, dostęp do sieci - tak aby móc opisywane dzieła zobaczyć - nie wszystkie są reprodukowane. Dopiero wtedy można w pełni "odebrać" i "odczuć" MW. Lektura do łatwych nie należy - tym większa satysfakcja po jej ukończeniu. Polecam.

Muzea zwiedza się dwojako.
Metoda pierwsza - wycieczka wygląda mniej więcej tak... Ok, tu jest Caravaggio, tam Guardi, dobra, dobra, idziemy dalej, czas nas goni, a jeszcze musimy zobaczyć xxx.
Metoda druga - wyjście indywidualne, na cały dzień, albo nawet na kilka, gdzie ławki w salach nie służą do zjedzenia kanapki, ale po to by przysiąść i popatrzeć w skupieniu na...