Mam lekko mieszane uczucia, bo o ile historia rozwija się dość płynnie i szybko, to jednak czasem mogłoby się wydawać, że napisana jest na siłę. Nie chodzi mi tutaj o fabułę, a o prowadzone dialogi i przemyślenia bohaterów, które momentami są po prostu płytkie i dziecinne - możliwe, że to kwestia tłumaczenia. Mimo wszystko książka jest dosyć ciekawa i wciągająca. Takie solidne 6,5/10.

Mam lekko mieszane uczucia, bo o ile historia rozwija się dość płynnie i szybko, to jednak czasem mogłoby się wydawać, że napisana jest na siłę. Nie chodzi mi tutaj o fabułę, a o prowadzone dialogi i przemyślenia bohaterów, które momentami są po prostu płytkie i dziecinne - możliwe, że to kwestia tłumaczenia. Mimo wszystko książka jest dosyć ciekawa i wciągająca. Takie...

To jedna z tych książek, które czyta się na zasadzie- jeszcze jeden rozdział... jeszcze jedna strona... jeszcze chwila, jeszcze moment. I tak do ostatniej strony.
Sarah przez 20 lat żyła z człowiekiem, który nie był dla niej tajemnicą, którego znała jak nikogo innego. Tak jej się przynajmniej zdawało.
Jack będąc szczęśliwym mężem i ojcem, skrywał przed żoną sekrety ze swojego życia, od którego odciął się uciekając z małego miasteczka Penny Gate.
Wciąż boryka się że śmiercią matki, która została brutalnie zamordowana, a sprawa jej śmierci nigdy nie została oficjalnie wyjaśniona.
Wypadek ciotki, która go wychowała zmusza do powrotu i zmierzenia się z mroczną przeszłością.
Sarah również przyjdzie się zmierzyć z tym co przemilczał mąż i co ukrywał przed nią głęboko przez całe ich małżeństwo. Zwątpienie, strach i przerażająca prawda.
Zaskakujące zakończenie. Obstawiałam zupełnie kogoś innego, ale... nawet to cieszy, że autorka wyprowadziła mnie w pole 😉.

To jedna z tych książek, które czyta się na zasadzie- jeszcze jeden rozdział... jeszcze jedna strona... jeszcze chwila, jeszcze moment. I tak do ostatniej strony.
Sarah przez 20 lat żyła z człowiekiem, który nie był dla niej tajemnicą, którego znała jak nikogo innego. Tak jej się przynajmniej zdawało.
Jack będąc szczęśliwym mężem i ojcem, skrywał przed żoną sekrety ze...

Ot, takie dobre czytadło. Ale fajne, nieco powyżej średniej krajowej.
Autorka wciąż miesza i kluczy, gubiąc nas w tropach. Kto zabił? Kto zabił? Oto jest pytanie!
Nie obawiajcie się, odpowiedź znajdziecie na końcu. Mnie nie udało się trafić. I to jest w tej książce najlepsze.
Polecam 🙂

Ot, takie dobre czytadło. Ale fajne, nieco powyżej średniej krajowej.
Autorka wciąż miesza i kluczy, gubiąc nas w tropach. Kto zabił? Kto zabił? Oto jest pytanie!
Nie obawiajcie się, odpowiedź znajdziecie na końcu. Mnie nie udało się trafić. I to jest w tej książce najlepsze.
Polecam 🙂

podobała mi się, jedyne co trochę mi przeszkadzało to sama akcja książki. długo trzeba było czekać na jakieś dynamiczne działanie bohaterów i faktyczny rozwój akcji

podobała mi się, jedyne co trochę mi przeszkadzało to sama akcja książki. długo trzeba było czekać na jakieś dynamiczne działanie bohaterów i faktyczny rozwój akcji

Książkę czytało się naprawdę szybko, byłam od początku wciągnięta w tajemnice rodziny, aczkolwiek rozwiązanie zagadki było tak dziwne i w moim odczuciu mało realne, że końcówka niestety zawiodła.

Książkę czytało się naprawdę szybko, byłam od początku wciągnięta w tajemnice rodziny, aczkolwiek rozwiązanie zagadki było tak dziwne i w moim odczuciu mało realne, że końcówka niestety zawiodła.

"Przeciętna" to najlepsze co o tej powieści można powiedzieć. Mam wrażenie, że autorka była pilną słuchaczką kursów kreatywnego pisania i pracując nad książką odhaczała kolejne punkty planu. Postacie papierowe, akcja schematyczna, zakończenie rozczarowujące. Do schematu horroru klasy "B" brakowało tylko nastolatki schodzącej do piwnicy przy dźwiękach ponurej muzyki i odgłosach burzy. Chociaż właściwie i to nie. Piwnica była i kobietka włażąca tam bez sensu też była. Czyli brakowało jedynie burzy i orkiestry.
Na plus lekki styl, który sprawia, że tekst czyta się gładko.

"Przeciętna" to najlepsze co o tej powieści można powiedzieć. Mam wrażenie, że autorka była pilną słuchaczką kursów kreatywnego pisania i pracując nad książką odhaczała kolejne punkty planu. Postacie papierowe, akcja schematyczna, zakończenie rozczarowujące. Do schematu horroru klasy "B" brakowało tylko nastolatki schodzącej do piwnicy przy dźwiękach ponurej muzyki i...

Bardzo przyjemna książka. Fajnie sie czytało, zaciekawiła mnie w sumie od samego początku mimo paru małych niedociągnięć 🙃

Bardzo przyjemna książka. Fajnie sie czytało, zaciekawiła mnie w sumie od samego początku mimo paru małych niedociągnięć 🙃

Książka z cyklu gdy bohater jest za miły to znaczy ze jest winny. Sam odbiór bardzo przyjemny, autor szukał odpowiedzi na sposób opisu pewnych relacyjności i zachowań. To co gdzieś mnie uwierało to niski stopień zaangażowania jednego z bohaterów w wyjaśnienie okoliczności morderstwa, które w moim odczuciu przydało by mu się jako swoiste katharsis.

Książka z cyklu gdy bohater jest za miły to znaczy ze jest winny. Sam odbiór bardzo przyjemny, autor szukał odpowiedzi na sposób opisu pewnych relacyjności i zachowań. To co gdzieś mnie uwierało to niski stopień zaangażowania jednego z bohaterów w wyjaśnienie okoliczności morderstwa, które w moim odczuciu przydało by mu się jako swoiste katharsis.

Książka jest napisana fajnym stylem, szybko się ją czyta. I to tyle, jeśli chodzi o plusy. Nie wiem czy to złe tłumaczenie, czy autorka sama popełniła błędy logiczne odnośnie tego, ile lat temu zamordowano rodziców głównego bohatera. Raz pisano, że trzydzieści, raz że od pięćdziesięciu lat nie popełniono morderstwa w tym miasteczku. Ciężko mi było odnaleźć się czasowo. Sama osoba sprawcy mocno rozczarowująca. Ogólnie odniosłam wrażenie, że dorośli ludzie zachowywali się jak banda nastolatków.

Książka jest napisana fajnym stylem, szybko się ją czyta. I to tyle, jeśli chodzi o plusy. Nie wiem czy to złe tłumaczenie, czy autorka sama popełniła błędy logiczne odnośnie tego, ile lat temu zamordowano rodziców głównego bohatera. Raz pisano, że trzydzieści, raz że od pięćdziesięciu lat nie popełniono morderstwa w tym miasteczku. Ciężko mi było odnaleźć się czasowo. Sama...

"Głęboko ukryte" to bardzo dobry thriller psychologiczny. Dlaczego? Bo do końca nie wiadomo kto jest ofiarą a kto mordercą. Takie klimaty lubię. Sarah jest kochającą żoną, matką i świetną dziennikarką. Kiedy ciocia jej męża, trafia do szpitala wraz z nim jedzie do miejsca, znienawidzonego przez Jacka. To tutaj stracił rodziców; matka została zamordowana- rzekomo- przez ojca Jacka, który zniknął nagle bez śladu. Z pozoru prosta sprawa sprzed lat skrywa milion zagadek. Dziennikarska natura głównej bohaterki zwycięża i postanawia ona odkryć, co tak naprawdę stało się w Penny Gate i dlaczego jej mąż okłamywał ją przez całe ich wspólne życie. Dlaczego ktoś usiłował zabić Julię, jaki miał powod? Komu Sarah może tak naprawdę wierzyć? Próba zastraszenia naszej bohaterki tylko ją napędza do odkrycia prawdy. Tajemnic jest sporo, akcja rozwija się w odpowiednim tempie. Naprawdę warto po nią sięgnąć.

"Głęboko ukryte" to bardzo dobry thriller psychologiczny. Dlaczego? Bo do końca nie wiadomo kto jest ofiarą a kto mordercą. Takie klimaty lubię. Sarah jest kochającą żoną, matką i świetną dziennikarką. Kiedy ciocia jej męża, trafia do szpitala wraz z nim jedzie do miejsca, znienawidzonego przez Jacka. To tutaj stracił rodziców; matka została zamordowana-...