Nie lubię słuchać Cejrowskiego, mam alergię na jego polityczne wywody, ale uważam, że pisze świetne książki podróżnicze, więc po "Gringo wśród dzikich plemion" sięgnęłam bez obaw.

Słuchało mi się świetnie tych reportaży w interpretacji Rocha Siemianowskiego.
Autor tak barwnie i plastycznie opisuje swoje podróże i spotkania z plemionami wciąż żyjącymi w różnych zakątkach świata z dala od cywilizacji, że przed oczyma przesuwały mi się żywe obrazy, niczym z filmu.

Cenną cechą tych podróżniczych opowieści jest ich dynamizm. Cejrowski zdaje się "na gorąco" relacjonować to, co widzi, skupiając się przede wszystkim na poznanych ludziach, warunkach ich życia, religii, tradycjach, języku, obyczajowości, których nigdy nie postrzega jako gorsze.
Udowadnia, że to, co my - Europejczycy nazywamy (nieraz pogardliwie) prymitywnością, ma swoje zalety i też jest kulturą, tyle że inną.

W reportażach tych odnajdujemy wiele zestawień i porównań z naszymi przyzwyczajeniami. I okazuje się, że w jednakowym stopniu się różnimy, co jesteśmy podobni. Żyjemy w innych warunkach, wyznajemy inne wartości, mamy inne menu, inaczej się leczymy… Ale w gruncie rzeczy tak samo marzymy o szczęściu, rodzinie, dostatku. Dochodzimy jednak do tych celów różnymi drogami, bo przyszło nam żyć w innych światach.
Czasem zderzenie tych światów bywa zaskakujące, bolesne albo rozbrajające, jak w przypadku nawracanych Indian, którzy w bardzo dosłowny sposób przedstawili na kościelnych malowidłach sceny obrzezania Chrystusa czy piegowatą, ciężarną Maryję.

Niewątpliwą zaletą książki jest doskonały zmysł obserwacyjny autora, jego poczucie humoru oraz umiejętność wyeksponowania różnych smaczków, które sprawiają, że trudno oderwać się od lektury.

Cejrowski zręcznie łączy teraźniejszość z przeszłością, przywołując historyczne fakty związane z opisywanymi miejscami. Robi to i poważnie, i zabawnie, nie dając odczuć czytelnikowi, że raczy go jakimś wykładem.
Dzięki temu czytanie jego reportaży jest jednocześnie przyjemne, interesujące i pouczające.

Nie lubię słuchać Cejrowskiego, mam alergię na jego polityczne wywody, ale uważam, że pisze świetne książki podróżnicze, więc po "Gringo wśród dzikich plemion" sięgnęłam bez obaw.

Słuchało mi się świetnie tych reportaży w interpretacji Rocha Siemianowskiego.
Autor tak barwnie i plastycznie opisuje swoje podróże i spotkania z plemionami wciąż żyjącymi w różnych zakątkach...