Uwielbiam tę rodzinę oraz " znajomych i przyjaciół królika".Cudownie ciepła, napisana pięknie i od serca. Polecam serdecznie wszystkim, którzy kochają optymistyczne powieści. Dzięki pani Małgosi i Niziołkom znacznie częściej wierzę w drugiego człowieka.

Uwielbiam tę rodzinę oraz " znajomych i przyjaciół królika".Cudownie ciepła, napisana pięknie i od serca. Polecam serdecznie wszystkim, którzy kochają optymistyczne powieści. Dzięki pani Małgosi i Niziołkom znacznie częściej wierzę w drugiego człowieka.

Ja wiem, że nie wiem dlaczego ja czytam o tych Niziołkach. Ale przyznam się Wam w sekrecie, że to jest dla mnie sympatyczna odskocznia od wszystkiego, choć i momentami irytuje mnie zacnie. Czwarta część przyjemna, miła, pisana trochę inaczej od wcześniejszych. Podzielona na rozdziały o konkretnych bohaterach, mnie ta forma się podobała. Wprawdzie swoje religijne przekonania autorka książki nadal "wkłada" w usta jej bohaterów ale chyba już nabrałam dystansu i też mniej tej praktyki ma tu miejsce. No i rozdział "pisany" przez kota oczywiście mnie kupił. Nie ma wątpliwości, że jego przygoda najbardziej mnie ekscytowała i bałam się jak przy najgorszym kryminale, czy wszystkim samochodom umknie. Nie bójcie się czytać. Umknie 😉 W ogóle sporo kotów w tej części. Oczywiście książka z założenia ma chyba bawić, wiecie, w sensie żartobliwa ma być. Niestety, nie jestem w stanie Wam tego potwierdzić. Wiadomo, mnie mało rzeczy bawi, się nie ma co sugerować. Ze wzruszem też średnio u mnie, choć nie wiem, czy akurat taki zamysł autorka miała. Ale nie ma tego złego, z Niziołkami się zintegrowałam i czekam na ostatnią, piątą część.

Ja wiem, że nie wiem dlaczego ja czytam o tych Niziołkach. Ale przyznam się Wam w sekrecie, że to jest dla mnie sympatyczna odskocznia od wszystkiego, choć i momentami irytuje mnie zacnie. Czwarta część przyjemna, miła, pisana trochę inaczej od wcześniejszych. Podzielona na rozdziały o konkretnych bohaterach, mnie ta forma się podobała. Wprawdzie swoje religijne przekonania...

„Każdemu z nas jest pisany inny rodzaj szczęścia”.

Umiera ksiądz Tadeusz, człowiek mądry, szanowany, całym sobą oddany służbie duszpasterskiej. Jego następcy próbują kontynuować jego dzieło. Trudno jest się pogodzić z odejściem takiego człowieka. Janek, Ela mają w sobie silną wiarę, że ksiądz nad nimi czuwa i otacza ich swoją opieką z nieba. Janek toczy z księdzem wewnętrzne rozmowy, ich przekomarzaniom się nie ma końca.

Akcja toczy się niespiesznie, głównie w środowisku księży w Szkocji. Ogromne emocje towarzyszyły mi podczas czytania tej części. Jest bardzo szczerze, realnie, bezpośrednio i empatycznie. Pani Magdalena ukazuje nam osobę księdza Tadeusza z różnych perspektyw. Tak jak widzieli go jego przyjaciele, współpracownicy, zwykli ludzie, którym służył. Pięknie to wyszło. Rewelacyjny kot Ginger.

Ciekawe, wnikliwe, mądre pojmowanie wiary. Niziołkowie i ich postrzeganie świata, to ludzie głęboko wierzący. Ich wzajemne relacje są pełne miłości, szacunku, zrozumienia dla wzajemnych potrzeb. Bardzo się z nimi zaprzyjaźniłam. Głęboka i nieprzemijająca miłość Róży i Roberta, która trwa nieprzerwanie od ponad trzydziestu pięciu lat. Ich ogromne wsparcie dla dzieci i jednocześnie zrozumienie dla ich poglądów i podejmowanych decyzji.

Ciepła, optymistyczna, niosąca nadzieję i ogromne emocje historia. Mądra, dająca do myślenia, wzrusza i bawi jednocześnie. Ta część zrobiła na mnie ogromne wrażenie, czekam na cd. Polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=2737

„Każdemu z nas jest pisany inny rodzaj szczęścia”.

Umiera ksiądz Tadeusz, człowiek mądry, szanowany, całym sobą oddany służbie duszpasterskiej. Jego następcy próbują kontynuować jego dzieło. Trudno jest się pogodzić z odejściem takiego człowieka. Janek, Ela mają w sobie silną wiarę, że ksiądz nad nimi czuwa i otacza ich swoją opieką z nieba. Janek toczy z księdzem...

Czwarta historia w całości poświęcona jest zmarłemu księdzu Tadeuszowi, którego poznajemy w poprzednich tomach. Wydaje nam się, że książka jest to taki hołd dla jego osoby. Postacie pojawiające sie w powieści również przeżywają dotkliwie śmierć ojca, przez co odczuwają jego obecność, czują, że jest on z nimi, a nawet rozmawiają z nim. Czy jest to cud, że ksiądz rozmawia z nimi czy jest to po prostu wyobraźnia bohaterów, czytelnik musi sam sobie wywnioskować. Ten tom jest bardzo emocjonalny, każdy przeżywa jakieś przygody od narodzin dziecka po inne zwykłe rzeczy i w każdej decyzji pomaga właśnie Tadeusz od spraw zwykłych.
Co do naszych odczuć do książki stwierdzamy z pewnością, że trzeba znać poprzednie części by w pełni zrozumieć postacie i charakter książki, gdyż niektórym może się ona nie spodobać, ponieważ nie znają poprzednich przygód głównych bohaterów. Bardzo nam podoba się również przedstawiony sposób pojmowania religii, pokazane jest jak można pojmować wiare i w nią szczerze wierzyć.
Nie bójcie się, że jest to jakaś przesączona religią książka, co to to nie. Jest to ciepła opowieść o Niziołkach. Nowością jest również to, że poznajemy nowe postacie w tej części. Ale za wiele nie chcemy zdradzać. Zachęcamy do przeczytania tego tomu jak również i poprzednich.

Czwarta historia w całości poświęcona jest zmarłemu księdzu Tadeuszowi, którego poznajemy w poprzednich tomach. Wydaje nam się, że książka jest to taki hołd dla jego osoby. Postacie pojawiające sie w powieści również przeżywają dotkliwie śmierć ojca, przez co odczuwają jego obecność, czują, że jest on z nimi, a nawet rozmawiają z nim. Czy jest to cud, że ksiądz rozmawia z...

Czwarty raz miałam możliwość spotkania z rodziną Niziołków i ponownie się utwierdziłam, że to nie jest saga dla mnie. W tej części „Tadeusz do spraw zwykłych” Niziołków będzie tu bardzo mało, do głosu dojdą nowe postaci i zastanawiam się tak właściwie po co? Albo autorka nie miała już pomysłu na tę książkę i napisała ją na siłę, bo rozdziały są ze sobą niepowiązane, skakanie w czasie wprowadza chaos a tytułowa rodzina otrzymała tylko kilka rozdziałów. Najbardziej zdziwiło mnie, gdy narrację zaczął prowadzić kot, ani to nie było śmieszne, ani potrzebne. Niestety ta książka jest tak bardzo katolicka, dużo się tutaj mówi o religii, o Bogu, wplata się fragmenty Biblii, układa kazania, cóż mogę powiedzieć, jeśli ktoś lubi czytać o takich sprawach – będzie zachwycony. Przykro mi to pisać, ale książka dla czytelników młodego pokolenia będzie niezrozumiała i dość nudna. Nawet już o Tolkienie się tu nie wspomina. Jednak dobrze wychodzą autorce opisy Szkocji, wyczekiwałam tych fragmentów bardzo mocno. Książkę polecam osobom wierzącym, którzy lubią wplecione do książek obyczajowych wątki religijne. Być może oni docenią zawarty tu humor.

Czwarty raz miałam możliwość spotkania z rodziną Niziołków i ponownie się utwierdziłam, że to nie jest saga dla mnie. W tej części „Tadeusz do spraw zwykłych” Niziołków będzie tu bardzo mało, do głosu dojdą nowe postaci i zastanawiam się tak właściwie po co? Albo autorka nie miała już pomysłu na tę książkę i napisała ją na siłę, bo rozdziały są ze sobą niepowiązane,...

Ostatania - na moje szczęście - częśc serii opowiadającej o losach Niziołków.
Przeczytałam tę powieść z ogromnym trudem i już teraz chcę zapomnieć o tej części jak i o pozostałych.
Nie rozumiem fenomentu tej serii... Ta częśc dla mnie była jakąś kompletną pomyłką i w trakcie czytania tak się pogubiłam, że nie wiedziałam o co tak naprawdę chodzi...
Nie chcę i nie będę się teraz nad nią rozwodzić i tłumaczyć wam, co tak naprawdę mi się w niej nie podobało, bo po prostu nie mam na to sił. Ta częśc wyczerpała mnie całkowicie.
Osobiście nie polecam tej serii.

Ostatania - na moje szczęście - częśc serii opowiadającej o losach Niziołków.
Przeczytałam tę powieść z ogromnym trudem i już teraz chcę zapomnieć o tej części jak i o pozostałych.
Nie rozumiem fenomentu tej serii... Ta częśc dla mnie była jakąś kompletną pomyłką i w trakcie czytania tak się pogubiłam, że nie wiedziałam o co tak naprawdę chodzi...
Nie chcę i nie będę się...

Ostatnie już spotkanie z sympatyczną rodzinką Niziołków,tym razem autorka prowadzi nas za pośrednictwem kolejnych bardziej lub mniej znanych bohaterów.Wszyscy dotkliwie odczuwają śmierć ks.Tadeusza, nawet kot Ginger ,który ucieka z domu.Elka i David cieszą się z narodzin synka Tadzia, Janek rozwija skrzydła i podejmuje kolejne wyzwania duszpasterskie.Nad wszystkimi z góry czuwa nieodżałowany proboszcz.
Dobrze w naszych szalonych czasach odetchnąć , zatrzymać się i poszukać głębszego sensu życia. A ułatwiła to autorka ,która żonglując cytatami z popularnych pozycji literackich sprawiła ,że całą serię czytało się rewelacyjnie.

Ostatnie już spotkanie z sympatyczną rodzinką Niziołków,tym razem autorka prowadzi nas za pośrednictwem kolejnych bardziej lub mniej znanych bohaterów.Wszyscy dotkliwie odczuwają śmierć ks.Tadeusza, nawet kot Ginger ,który ucieka z domu.Elka i David cieszą się z narodzin synka Tadzia, Janek rozwija skrzydła i podejmuje kolejne wyzwania duszpasterskie.Nad wszystkimi z góry...

Bardzo czekałem na tę czwartą część. Zastanawiałem się jak to wszystko zostanie rozwiązane. Jednak nie podobało mi się z kilku powodów. Po pierwsze miałem wrażenie jakby autorka nie miała za bardzo pomysłu na główną fabułę. Każdy rozdział to było piękne opowiadanie, niestety mało powiązane z innymi rozdziałami. Rozumiem jakby to była pierwsza część sagi i trzeba było wprowadzić czytelnika w zamysł powieści. Jednak to już jest czwarta część. Po drugie nie podobało mi się takie skakanie czasowe. Rozdział trwał trzy dni i potem nagle trzy tygodnie później. Ja lubię w miarę ułożone czasowo książki, ta do moich ulubionych należeć nie będzie.
Czemu dałem az tyle gwiazdek? Bo to Niziołkowie, rodzina którą pokochałem całym sercem za to jacy są.

Bardzo czekałem na tę czwartą część. Zastanawiałem się jak to wszystko zostanie rozwiązane. Jednak nie podobało mi się z kilku powodów. Po pierwsze miałem wrażenie jakby autorka nie miała za bardzo pomysłu na główną fabułę. Każdy rozdział to było piękne opowiadanie, niestety mało powiązane z innymi rozdziałami. Rozumiem jakby to była pierwsza część sagi i trzeba było...

Mogę tylko powiedzieć, czekam na więcej. W bibliotece niedługo bym się "poboiła" o kolejną część. Warto! Polecam!

Mogę tylko powiedzieć, czekam na więcej. W bibliotece niedługo bym się "poboiła" o kolejną część. Warto! Polecam!

Bardzo mi się podobała - pokazanie głównego bohatera przez relację z życia ludzi z którymi się zetknął. I tych najbliższych, i tych zupełnie przypadkowych.
Odradzam lekturę gorącym przeciwnikom religii katolickiej.

Bardzo mi się podobała - pokazanie głównego bohatera przez relację z życia ludzi z którymi się zetknął. I tych najbliższych, i tych zupełnie przypadkowych.
Odradzam lekturę gorącym przeciwnikom religii katolickiej.