Przeczytałem i porażka nic więcej . Ciężka w odbiorze . Męczyłem ją jakby miała z 700 stron a tu raptem trochę ponad 200 . Odstępuję od czytania kryminałów z lat 90 tych . Nie polecam .

Przeczytałem i porażka nic więcej . Ciężka w odbiorze . Męczyłem ją jakby miała z 700 stron a tu raptem trochę ponad 200 . Odstępuję od czytania kryminałów z lat 90 tych . Nie polecam .

To zdecydowanie jedna z lepszych książek, jakie ostatnio czytałam. Z jednej strony kryminał, bo przez większość czasu zastanawiamy się, kto zabił, a z drugiej strony jest w niej spora doza obyczajowości - dowiadujemy się wiele o życiu głównego bohatera i jego niespełnionej miłości. Choć przez część książki wydawało mi się, że jest nudno, to zakończenie dosłownie zwaliło mnie z nóg. Z drugiej strony warto docenić narrację autora (która jednak nie każdemu może się spodobać). Snuje on swoją historię powoli, spokojnie, ale w sposób przemyślany i zabiera czytelnika w wyjątkową podróż. Po zakończeniu lektury musiałam zrobić sobie jeden dzień przerwy nim zaczęłam coś nowego :)

To zdecydowanie jedna z lepszych książek, jakie ostatnio czytałam. Z jednej strony kryminał, bo przez większość czasu zastanawiamy się, kto zabił, a z drugiej strony jest w niej spora doza obyczajowości - dowiadujemy się wiele o życiu głównego bohatera i jego niespełnionej miłości. Choć przez część książki wydawało mi się, że jest nudno, to zakończenie dosłownie zwaliło...

Zaskoczyło mnie zakończenie od początku miałam złudzenie że Kelly nie żyje choć nie było to powiedziane w prost. Jednak w pewnym sensie nie żyła ona dla głównego bohatera nie dla widza. Spotkał ją przykry los choć zagadka nie została do końca rozwiązana . Dopiero ostatnie karty wyjaśniają co tak naprawdę zaszło na Wzgórzu złamanych serc .Warto przeczytać choćby dla samej opowieści o nastoletniej nie spełnionej miłości i by zastanowić się co tak naprawdę jest dla nas ważne . Myślę że Ben po części reprezentuje każdego człowieka który w pewnym momencie swojego życia wraca do wspomnień , a jak wiadomo one w pewnym sensie tworzą nas samych , nie pozwalają zapomnieć o miłych i tych złych chwilach.

Zaskoczyło mnie zakończenie od początku miałam złudzenie że Kelly nie żyje choć nie było to powiedziane w prost. Jednak w pewnym sensie nie żyła ona dla głównego bohatera nie dla widza. Spotkał ją przykry los choć zagadka nie została do końca rozwiązana . Dopiero ostatnie karty wyjaśniają co tak naprawdę zaszło na Wzgórzu złamanych serc .Warto przeczytać choćby dla samej...

Od samego początku wiemy, że coś jest nie tak. Spodziewamy się, że zakończenie książki będzie wbijające w fotel. Im bliżej końca tym bliżej rozwiązania zagadki, przynajmniej tak nam się wydaje. Niestety, końcówka książki sprawi, że pozostaniemy z rozdziawionymi paszczami i wielkim okrzykiem w głowie "o kur...!".

To mój pierwszy raz z Thomas H. Cook i już chcę więcej.

Od samego początku wiemy, że coś jest nie tak. Spodziewamy się, że zakończenie książki będzie wbijające w fotel. Im bliżej końca tym bliżej rozwiązania zagadki, przynajmniej tak nam się wydaje. Niestety, końcówka książki sprawi, że pozostaniemy z rozdziawionymi paszczami i wielkim okrzykiem w głowie "o kur...!".

To mój pierwszy raz z Thomas H. Cook i już chcę więcej.

Książka przypominała mi klimat starych amerykańskich filmów, miała w sobie coś niezwykle zagadkowego i pociągającego. Końcówka dosyć zaskakująca. Główni bohaterowie wzbudzali sympatię. Książkę wypożyczyłam omyłkowo, ale wcale tego nie żałowałam.

Książka przypominała mi klimat starych amerykańskich filmów, miała w sobie coś niezwykle zagadkowego i pociągającego. Końcówka dosyć zaskakująca. Główni bohaterowie wzbudzali sympatię. Książkę wypożyczyłam omyłkowo, ale wcale tego nie żałowałam.