Kiedy czytam takie książki, czuję się, jakbym szła po krzywo ułożonym chodniku, w którym płytki wystają i co chwile się potykam lub wpadam w zagłębienie.
Niezły, choć nie do końca oryginalny pomysł o wystrzeliwanych w Kosmos nasionach czy zarodkach (kłania się teoria panspermii)na koniec grzęźnie w niezliczonych dodatkowych atrakcjach - od robaków po falę dźwiękową i zastępcze mózgi.
Ale tego bym się jeszcze nie czepiała,w końcu to książeczka czysto rozrywkowa, choć trup się ściele gęsto. Potykałam się na ...języku, jakim książka została napisana. Nie znam oryginału, ale możliwe, że tłumacz tylko się dołożył. W dodatku zabrakło solidnej redakcji, która powinna wyłapać słowa potoczne, liczne powtórzenia i zbyt częste używanie niektórych wyrazów. Tłumacz najwyraźniej nie wie, co to synonim i jak ożywia tekst. Stąd, jak oczy to zwykle o przenikliwym, niebieskim spojrzeniu. Brązowe są zarezerwowane dla spojrzeń pięknych, romantycznych. Książka jest napisana językiem ckliwych romansów. autorka słynnej "Trędowatej" nie powstydziłaby się wielu zdań. Na przykład tego: "Dotarli do rezydencji łukowatym podjazdem, przy wtórze chrzęstu żwiru miażdżonego kołami samochodu". Jest mnóstwo nielogiczności, jak spostrzeżenie o wieżyczkach otaczających wielką salę główną - choć widzący budowlę dopiero są na odległym podjeździe a we wnętrzu nigdy nie byli. Albo to o powierzchni oceanu gładkiej, jak stół, by w drugim zdaniu czytać, że sześć potężnych gór lodowych wyłoniło się spośród fal... Autor tego zdania chyba nie wie, co to jest stół...
Na dokładkę wygląda na to, że wspomniana redakcja tekstu, jeśli była - ograniczyła się do rozlokowania jednakowej liczby znaków na stronie. W efekcie spacje są raz pojedyncze, raz podwójne, jak pasowało. Brak co najmniej garści przecinków.
Powieść napisało dwóch autorów. Nieporadna narracja pierwszych rozdziałów potem trochę się poprawia. Może jeden z panów ma większą wyobraźnię, a drugi lepiej pisze?

Kiedy czytam takie książki, czuję się, jakbym szła po krzywo ułożonym chodniku, w którym płytki wystają i co chwile się potykam lub wpadam w zagłębienie.
Niezły, choć nie do końca oryginalny pomysł o wystrzeliwanych w Kosmos nasionach czy zarodkach (kłania się teoria panspermii)na koniec grzęźnie w niezliczonych dodatkowych atrakcjach - od robaków po falę dźwiękową i...