Podobnie jak cześć 1 nie zachwyciła mnie. Byłam ciekawa jak potoczą się sprawy w jej świecie I oczywiście jak zareaguje Tristan na jej powrót z Rowanem. Wracają i to ONA go przeprasza! Mimo że to on ją zdradził on przeleciał inna łaskę jak byli razem itp i to przez niego miała dość by uciec z tego świata. Totalne rozczarowanie. Książka jest przewidywalna i nudna. Kolejny tom niczym nie zachwycił.

Podobnie jak cześć 1 nie zachwyciła mnie. Byłam ciekawa jak potoczą się sprawy w jej świecie I oczywiście jak zareaguje Tristan na jej powrót z Rowanem. Wracają i to ONA go przeprasza! Mimo że to on ją zdradził on przeleciał inna łaskę jak byli razem itp i to przez niego miała dość by uciec z tego świata. Totalne rozczarowanie. Książka jest przewidywalna i nudna. Kolejny...

Czy leci z nami pilot? Naprawdę, po Jaguarze nie spodziewałam się aż tylu literówek. Przymykając na to oko, drugi tom jest na pewno dużo ciekawszy od pierwszego, a zakończenie sprawia, że niemalże od razu chce się sięgnąć po trzecią część. Gorąco polecam, mimo kilku wpadek!

Czy leci z nami pilot? Naprawdę, po Jaguarze nie spodziewałam się aż tylu literówek. Przymykając na to oko, drugi tom jest na pewno dużo ciekawszy od pierwszego, a zakończenie sprawia, że niemalże od razu chce się sięgnąć po trzecią część. Gorąco polecam, mimo kilku wpadek!

Przeczytałem w którejś opinii, że ta część ma "syndrom drugiego tomu". Chociaż nie zgadzam się w pełni z tym twierdzeniem, to muszę przyznać, że coś jest na rzeczy. Ale po kolei...

Początkowa akcja, choć interesująca (Rowan w świecie Lily itp.),to jednak nie jest ani wartka, ani bardzo wciągająca. W zasadzie w każdej chwili można przerwać czytanie na bliżej nieokreślony czas i nie ciągnie z powrotem do lektury. Tak jest niestety przez sporą część tego tomu - umiarkowanie ciekawie, ale bez szału. Czytanie co prawda nie męczy, ale też trudno się zatracić w lekturze.

Gdzieś dopiero mniej więcej po przekroczeniu połowy akcja przyśpiesza i to bardzo. Ostatnie rozdziały nie pozwalają ani na chwilę przerwać czytania, a historia naprawdę porywa.

Ostatecznie książka jest dobra, a końcówka nawet rewelacyjna. Szkoda trochę powolnego początku, ale - jak pisałem wcześniej - lektura nie męczy i summa summarum czytanie sprawia przyjemność. Czego chcieć więcej? ;-)

Przeczytałem w którejś opinii, że ta część ma "syndrom drugiego tomu". Chociaż nie zgadzam się w pełni z tym twierdzeniem, to muszę przyznać, że coś jest na rzeczy. Ale po kolei...

Początkowa akcja, choć interesująca (Rowan w świecie Lily itp.),to jednak nie jest ani wartka, ani bardzo wciągająca. W zasadzie w każdej chwili można przerwać czytanie na bliżej nieokreślony...

Zawsze kiedy słyszałam hasła "książka ma syndrom drugiego tomu" uśmiecham się pod nosem. Byłam bowiem przekonana, że coś takiego nie istnieje, że jest to jedynie mit ksiązkoholików, którzy szukają wytłumaczenia na to, że książka jest po prostu zła. Niestety "Taniec w ogniu" mocno mnie ściągnął na ziemię i zaczynam wierzyć w te przekleństwa i wierzenia, że po świetnym początku, musi być jakiś słaby środek.
Męczyłam tą książkę miesiąc - jestem pełna podziwu, że w ogóle ją skończyłam, bo powiem Wam, że momentami było ciężko. Połowa książki nudna jak flaki z olejem. Lily, taka potężna czarownica, a nagle zrobiła się miękką kluchą. Tylko leży i myśli. Wszyscy wokół się nią zajmują, a ona przy tym jeszcze okłamuje każdego kogo tylko spotka. Rowan z potężnego Tarzana stał się niańką i stracił swój ogień.
I gdy tak już przemęczyłam około 200 stron i stwierdziłam, że chyba więcej nie podołam - nagle zaczęło się coś dziać! Wreszcie w tych nijakich postaciach zobaczyłam swoich ukochanych bohaterów. Tych, którym kibicowałam w pierwszym tomie, tym, którzy mimo swoich słabości potrafili zawładnąć całym światem.
Cieszę się, że się nie poddałam i skończyłam czytać tą opowieść. Cieszę się, że na nowo odkryłam dlaczego tak bardzo mi się podobał pierwszy tom, dlaczego chciałam sięgnąć po kolejne tomy. Końcówka ksiązki świetna. Czuję, że świat Lilian kryje przed nami o przed Lily jeszcze więcej tajemnic, które były skrywane nawet przed jej mieszkańcami. Na pewno sięgnę po ostatni tom :)

Zawsze kiedy słyszałam hasła "książka ma syndrom drugiego tomu" uśmiecham się pod nosem. Byłam bowiem przekonana, że coś takiego nie istnieje, że jest to jedynie mit ksiązkoholików, którzy szukają wytłumaczenia na to, że książka jest po prostu zła. Niestety "Taniec w ogniu" mocno mnie ściągnął na ziemię i zaczynam wierzyć w te przekleństwa i wierzenia, że po świetnym...

Lily powraca do swojego świata, a wszyscy robią wszystko by powróciła do zdrowia. Czyha na nią niebezpieczeństwo, wiec ponownie jest zmuszona zbierać mechaników dla swojej obrony, tym razem w swoim świecie.
Do połowy książki byłam pewna, że ocenię ją 5/10. Nie działo się n i c. A wszystko z pierwszych 250 stron byłabym w stanie streścić w może sześciu zdaniach. Najbardziej jednak irytującą rzeczą na początku było to, że wszystko szło bohaterom jak po maśle. Nie musieli się w ogóle trudzić, by coś osiągnąć, wszystko zostawało im podane na tacy .
- Słuchajcie, magia istnieje.
- Ok.
- Zostańcie moimi Mechanikami i walczcie w mojej obronie.
- Ok.
- Przenosimy się wszyscy do tego bardziej niebezpiecznego świata, gdzie żyją Sploty, które chcą zabić wszystko co się rusza.
- Jasne, Lily nie ma sprawy zostawimy tylko wiadomość rodzicom, gdybyśmy mieli nigdy nie wrócić.
Całe szczęście, że w okolicach dziesiątego rozdziału w końcu coś zaczęło się dziać! Bogu dzięki. Bohaterowie zostali postawieni przez różnymi wyzwaniami, wyborami, a ich zachowanie było momentami nieoczekiwane i zaskakujące. Na to czekałam. No i oczywiście bardzo dobrze rozegrana końcówka, jestem tak zaciekawiona, że z pewnością dorwę ostatnią część by dowiedzieć się jak się skończą losy bohaterów.

Lily powraca do swojego świata, a wszyscy robią wszystko by powróciła do zdrowia. Czyha na nią niebezpieczeństwo, wiec ponownie jest zmuszona zbierać mechaników dla swojej obrony, tym razem w swoim świecie.
Do połowy książki byłam pewna, że ocenię ją 5/10. Nie działo się n i c. A wszystko z pierwszych 250 stron byłabym w stanie streścić w może sześciu zdaniach. Najbardziej...

Magia przeciwko fizyce. Coś pięknego. Ile jesteś w stanie poświęcić, żeby dopić swego? Kto tak naprawdę ma rację? Zagadki a potem nieoczekiwane odpowiedzi. Jedna zła może zniszczyć twój świat, czy jesteś w stanie ją podjąć? Gorąco polecam.

Magia przeciwko fizyce. Coś pięknego. Ile jesteś w stanie poświęcić, żeby dopić swego? Kto tak naprawdę ma rację? Zagadki a potem nieoczekiwane odpowiedzi. Jedna zła może zniszczyć twój świat, czy jesteś w stanie ją podjąć? Gorąco polecam.

W drugiej części, młoda czarodziejka po wielkiej bitwie, przenosi się wraz z Rowanem do swojego świata. Tutaj dochodzi do siebie i dowiaduje się co wydarzyło się podczas jej trzymiesięcznej nieobecności, a także jaki wpływ miało to na jej przyjaciół. Lili dochodzi do siebie i czasami snuje plany, dotyczące nie tylko jej, ale również jej wspólnego życia z Rowanem. Sielanka nie trwa długo. Ze świata równoległego pojawia się znienawidzony i budzący przerażenie brat Rowana i tutaj w końcu przestaje wiać nudą, a zaczyna się dziać akcja. Lili znowu przenosi się do świata Lilian i podejmuje walkę o przetrwanie. Generalnie opisywanie treści nie ma sensu, gdyż tak naprawdę nic nowego od pierwszej części się nie pojawia, można powiedzieć, że wręcz akcja jest przewidywalna. Lilian po mistrzowsku prowadzi Lilian za rękę, Rowan w pewnym momencie będzie musiał podjąć najtrudniejszą dla niego decyzję, choć oczywiście nie będzie to łatwe dla nich obojga. Jedyne co jest najciekawsze to zakończenie, po którym od razu chce się sięgnąć po tom trzeci. Przyjemna lektura, z ciekawym tematem światów równoległych i splotami - błędami genetycznymi, czy wytworem szalonej wiedźmy????

W drugiej części, młoda czarodziejka po wielkiej bitwie, przenosi się wraz z Rowanem do swojego świata. Tutaj dochodzi do siebie i dowiaduje się co wydarzyło się podczas jej trzymiesięcznej nieobecności, a także jaki wpływ miało to na jej przyjaciół. Lili dochodzi do siebie i czasami snuje plany, dotyczące nie tylko jej, ale również jej wspólnego życia z Rowanem. Sielanka...

No cóż mogę powiedzieć, "Taniec w ogniu" był, moim skromnym zdaniem, bardzo dobrym przejściem do finału. Zaczęło się w miarę normalnie, myślę że każdy spodziewał się takiego obrotu spraw, po sytuacji jaka zakończyła część pierwszą. Mimo, że owy tom był chyba najsłabszy z całej serii, to trochę pomieszał mi w głowie. Nie byłam pewna czego mogę spodziewać się w finale, ale wiedziałam, że chcę go przeczytać. Natychmiast.

No cóż mogę powiedzieć, "Taniec w ogniu" był, moim skromnym zdaniem, bardzo dobrym przejściem do finału. Zaczęło się w miarę normalnie, myślę że każdy spodziewał się takiego obrotu spraw, po sytuacji jaka zakończyła część pierwszą. Mimo, że owy tom był chyba najsłabszy z całej serii, to trochę pomieszał mi w głowie. Nie byłam pewna czego mogę spodziewać się w finale, ale...

Przeczytane po raz pierwszy: 9 lipca 2017
Przeczytane po raz drugi: 20 marca 2023

Przeczytane po raz pierwszy: 9 lipca 2017
Przeczytane po raz drugi: 20 marca 2023

Druga część serii o czarownicach, ich mechanikach, splotach... znajdziemy tu i magię, i romans, krew i łzy... wszystkiego po trochu...
Polecam, ta część jest o wiele-wiele lepsza od pierwszej co sprawiło, że czytalo mi sie ją szybciej i przyjemniej.

Druga część serii o czarownicach, ich mechanikach, splotach... znajdziemy tu i magię, i romans, krew i łzy... wszystkiego po trochu...
Polecam, ta część jest o wiele-wiele lepsza od pierwszej co sprawiło, że czytalo mi sie ją szybciej i przyjemniej.