Słyszałem wiele zachwytów na temat Edgara Allana Poego. Postanowiłem więc sięgnąć po zbiór jego nowel, który był akurat w domowej biblioteczce i pomimo, że Poe tworzył w pierwszej połowie XIX wieku, naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem.
Przede wszystkim wielki talent do budowania mrocznego, posępnego (chyba ulubione słowo autora/tłumacza) klimatu, który wciąga.
Poe nawet normalne stany rzeczy opisuje za pomocą języka grozy - i to też się chwali. Podobno jest to cecha powieści gotyckiej (grozy), więc to pierwsze lecz na pewno nie ostatnie moje zetknięcie z nią.
Nowele Edgara Allana Poego potrafią bez wątpienia przestraszyć ale to nie jedyna wartość dzieł spod jego pióra.
W ogóle język, jakim posługuję się autor sprawia ogromne wrażenie. Jest to coś pięknego, czego nie doświadczymy dziś u żadnego innego.
Edgar Allan Poe był osobą bardzo mądrą, refleksyjną i wrażliwą co widać po różnych jego ciekawych sentencjach i przemyśleniach, które przedstawia czytelnikowi za pomocą fikcyjnego, najczęściej nieznanego narratora.
Bałem się czy w dzisiejszych czasach tego typu literatura się obroni, jednak obawy moje się nie sprawdziły.
Gdybym miał wymienić najlepszą opowieść, byłoby mi ciężko takową wskazać, lecz postawiłbym pewnie albo na "Zagładę Domu Usherów" albo "Czarnego Kota".
Podsumowując, nowele Edgara Allana Poego to dzieła, które zaliczają się do literatury grozy (gotyckiej), lecz nie wolno ich postrzegać tylko jako zwykłe "książki do straszenia". Zawierają one bowiem wiele mądrych i aktualnych do dziś przemyśleń oraz piękny, starodawny styl.
Teraz biorę się za zbiór "Poezji" Poego.

Słyszałem wiele zachwytów na temat Edgara Allana Poego. Postanowiłem więc sięgnąć po zbiór jego nowel, który był akurat w domowej biblioteczce i pomimo, że Poe tworzył w pierwszej połowie XIX wieku, naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem.
Przede wszystkim wielki talent do budowania mrocznego, posępnego (chyba ulubione słowo autora/tłumacza) klimatu, który wciąga.
Poe nawet...