Klimaty jak z Jądra ciemności, krajobrazy wzięte z Wyspy skarbów, postacie równie dziwaczne jak w Piratach z Karaibów i można z tego sklecić całkiem przyzwoitą fabułę. Mowa jest o moich skojarzeniach, nie o jakiejkolwiek przeróbce, zresztą Piraci wykonywali jeszcze prace szkutnicze, gdy ukazała się ta książka.
No może gdyby dokładniej przyjrzeć się Korzeniowskiemu… Ale do rzeczy.
Przenikanie świata ryb, które główny bohater maluje dla ocalenia głowy, ze światem ludzi pełnym okrucieństwa, niesprawiedliwości, krwawego szaleństwa jest literacko fantastyczne, świadczy o niesamowitej wyobraźni autora. Trudno w tym całym towarzystwie znaleźć choć jedną osobę, która budziłaby odrobinę sympatii, osobę która nie dałaby się uwieść najgorszym instynktom, która nie próbowałaby z tego bestialstwa wywieść dla siebie jakąś korzyść, która odczuwałaby coś na kształt skruchy. Patrzymy na te osoby przez pryzmat skazanego Gould Wiliama Buelowa, w zasadzie jest to monodram, nikt inny nie został dopuszczony do głosu, postacie nie rozmawiają ze sobą, można powiedzieć, że za nich przemawia to co robią, właściwie wyrabiają z tym kawałkiem Ziemi van Diemana, który otrzymali w kolonialne władanie. Ta fabuła skierowana na jednego człowieka ma swoje zaskakujące uzasadnienie, które autor nam odsłania ciekawiej niż w najlepszym kryminale, więc nie warto zaczynać lektury od końca.
Trzeba przyznać, Flangan rozbudził moje zainteresowanie nieszablonowym stylem i pomysłową akcją. Jestem ciekaw jego innych książek, chciałbym się dowiedzieć jak pisze dając możliwość wypowiedzi swoim bohaterom i stwarzając postacie bardziej niejednoznaczne.

Klimaty jak z Jądra ciemności, krajobrazy wzięte z Wyspy skarbów, postacie równie dziwaczne jak w Piratach z Karaibów i można z tego sklecić całkiem przyzwoitą fabułę. Mowa jest o moich skojarzeniach, nie o jakiejkolwiek przeróbce, zresztą Piraci wykonywali jeszcze prace szkutnicze, gdy ukazała się ta książka.
No może gdyby dokładniej przyjrzeć się Korzeniowskiemu… Ale do...