Ta książka to opowieść o pieniądzach, które rządzą światem. Opowieść o głębokiej, wrażliwej miłości, tłamszonej przez materialistyczne realia.
Balzac bardzo dobrze rozwinął te dwa wątki otaczającego każdego z nas świata.
Postacie są wyrysowane nieco na wyrost, wręcz karykaturalnie, co nie każdemu może przypaść do gustu. Eugenia Grandet jest wręcz uosobieniem wrażliwości, dziecięcej naiwności i chrześcijańskiej miłości, dobroci serca. Z kolei dla jej ojca jedyne, co w życiu ma sens, to pomnażanie swego (i tak ogromnego) majątku. Stosy monet rosną wraz z trwaniem akcji, a skąpstwo i chciwość Pana Grandet wraz z nimi.
Niezwykłe w tej książce są opisy - Balzacowi udało się osiągnąć niezwykłą plastyczność, łatwo sobie wyobrazić opisywane miejsca i osoby. Czytając te książkę miałem nieodparte wrażenie, że opisy zachowań, surowego domu państwa Grandet są jak soczysty owoc, który bardzo mi smakuje, a soki wręcz ciekną po dłoniach.
Za wadę zdecydowanie wymieniłbym to, że w owym tytule sporo miejsca zajmują opisy różnych transakcji finansowych i zagadnień związanych z ekonomią, w których, przyznam się, lekko się gubiłem.
Reasumując, książka Honoriusza Balzaca może pochłonąć na całego, człowiek wsiąka w realia XIX-wiecznej Francji i niekoniecznie chce je opuścić. Nic tylko dać się ponieść wyobraźni.

Ta książka to opowieść o pieniądzach, które rządzą światem. Opowieść o głębokiej, wrażliwej miłości, tłamszonej przez materialistyczne realia.
Balzac bardzo dobrze rozwinął te dwa wątki otaczającego każdego z nas świata.
Postacie są wyrysowane nieco na wyrost, wręcz karykaturalnie, co nie każdemu może przypaść do gustu. Eugenia Grandet jest wręcz uosobieniem wrażliwości,...