Amy Harmon to autorka, która od jakiegoś czasu zrobiła sporo szumu w świecie literackim seriami ,,Prawo Mojżesza” i ,,The Bird and Sword”. Myślę, że szanse na taką samą popularność ma ,,Inna Blue”.

Kiedy Blue Echohawk miała dwa latka jej mama porzuciła ją w samochodzie na parkingu. Dziewczynka została odnaleziona i wychowana przez Indianina Jimmy’ego, a po śmierci opiekuna trafiła do jego siostry. W wieku około dziewiętnastu lat Blue nie wie jak naprawdę się nazywa i z jakiej rodziny pochodzi. Jest twarda, zamknięta w sobie, odpycha ludzi, a chłopaków traktuje przedmiotowo. Kiedy w jej szkole pojawia się nowy nauczyciel historii pan Wilson, dziewczyna od początku jest wobec niego opryskliwa i niemiła. Wilson jednak zauważa w Blue olbrzymi ból i samotność i postanawia jej pomóc. Nawiązuje się między nimi silna relacja, a Blue zaczyna pragnąć stać się lepszą, niekrzywdzącą siebie osobą. Jednak życie szykuje dla niej jeszcze sporo wyzwań.

Spodziewałam się dużo dobrego po tej książce, ale efekt końcowy przerósł moje oczekiwania. ,,Inna Blue” to naprawdę świetna, przejmująca książka z gatunku YA/NA. Chociaż teoretycznie to kolejna historia o nastolatce z problemami, ale wcale nie jest wtórna ani schematyczna. Przede wszystkim zafascynowało mnie wplecenie do całości lekcji historii i porównywanie losów różnych postaci historycznych z dziejami Blue, a także mitologii indiańskiej. Lubię kulturę Indian i ubolewam, że jest ona marginalizowana, tak samo jak jej przedstawiciele(nie chcę zabrzmieć jakbym kogoś obrażała, ale dlaczego w każdym filmie obowiązkowo musi pojawiać się czarnoskóry, a jeśli pojawia się postać Indianina to tylko wtedy, gdy nie da się inaczej fabularnie?) – tutaj natomiast Blue jest półkrwi Indianką, a jej pochodzenie ma pewien wpływ na przebieg fabuły. To, co wyróżnia tą książkę to także bohaterowie i ich relacje. To nie jest kolejna opowieść o bad boyu i grzecznej dziewczynie – to historia o dziewczynie, która jest chwilami bardzo dwuznaczna moralnie, która ma olbrzymie problemy ze sobą, i przez to jest autentyczna. Nie wszystkie jej decyzje mogą się podobać, ale o sile ,,Innej Blue” świadczy też to, że nie przedstawia wyidealizowanego świata, nie każdy wątek będzie tu miał cudowny happy end, nadal mocniej bije mi serce na myśl o tym, co w pewnym momencie Blue musiała poświęcić. Z drugiej strony mamy Wilsona, który jest wzorem brytyjskiego dżentelmena i który chce pomóc Blue odnaleźć siebie. Ale nie ponieważ coś do niej czuje, jeśli liczycie na zakazany romans między uczennicą a nauczycielem, to się rozczarujecie. Chemia między Blue a Wilsonem pojawia się z czasem, gdy oboje znają się już naprawdę dobrze, a główną przeszkodą nie będzie tu fakt, że mężczyzna jest nauczycielem głównej bohaterki. Wilson wydaje się być ideałem, ale on również ma swoje tajemnice, które bardzo wyraźnie wpływają na jego postawę. Autorka naprawdę świetnie opisała ich relację, i co więcej, mimo że cały czas czuć tu wzajemne przyciąganie, to Harmon nie skupiła się na pożądaniu – bo ,,seks nie jest celem” jak to określił Wilson.

Każda z relacji w ,,Innej” została bardzo dobrze opisana, zwłaszcza relacja Blue z jej opiekunem, a także pretensje do rodziców i ambiwalentny stosunek do jeszcze jednej osoby z rodziny o której nie powiem, bo byłby to spoiler, ale ten wątek mnie naprawdę bolał, chociaż zarazem pokazał, że nie ma idealnie dobrych rozwiązań. Każdy wybór niesie konsekwencje i czasem musimy wybrać mniejsze zło. Mimo to książka daje nadzieję, że jesteśmy w stanie znaleźć w swoim życiu dobre elementy, które pomogą pogodzić się z nami tym, co w nim jest trudne i bolesne. Jeśli chodzi o minusy, to chwilami styl nie pasował mi do fabuły, ale zaledwie w kilku miejscach.

Jeśli lubicie wbijające w podłogę, poruszające, bolesne powieści dla młodzieży, to musicie przeczytać ,,Inną Blue”.

,, Nie masz kontroli nad tym, kto cię kocha… Nie masz władzy, by pozwolić komuś cię kochać, tak samo jak nie masz władzy, by zmusić kogoś, żeby cię pokochał.”

Amy Harmon to autorka, która od jakiegoś czasu zrobiła sporo szumu w świecie literackim seriami ,,Prawo Mojżesza” i ,,The Bird and Sword”. Myślę, że szanse na taką samą popularność ma ,,Inna Blue”.

Kiedy Blue Echohawk miała dwa latka jej mama porzuciła ją w samochodzie na parkingu. Dziewczynka została odnaleziona i wychowana przez Indianina Jimmy’ego, a po śmierci opiekuna...