Jak to byłoby czytać w myślach? Czy aby na pewno jest to umiejętność, o którą chciałoby się walczyć? Oczywiście - wiedziałbyś/wiedziałabyś, co szczerze sądzi o Tobie Twoja najlepsza przyjaciółka, a może nawet byłbyś/byłabyś pewna co do uczuć Twojego obiektu westchnień. Ale przecież ludzie nie myślą tylko o dobrych rzeczach. Są sprawy, które powinny zostać tajemnicą - nie sądzisz?


Nie zawsze byliśmy dziwolągami. Oczywiście prawie każdy z nas czasem zachowywał się dziwacznie, ale to nie to samo.*

Nic nie wskazywało na to, że grupka przyjaciół z dziesiątej be zdobędzie zdolności paranormalne. Co dało im zdolność czytania w ludzkich myślach? Bardzo możliwe, że zwykłe szczepienie przeciw grypie. Zwykłe-niezwykłe, ale właśnie po nim okazuje się, że w głowach piętnastolatków huczy od czyichś myśli. Nie tylko wiedzą, co inni myślą o nich... ale także im ktoś czyta w myślach!

Nawet o tym nie myśl to pierwsza część zaplanowanej trylogii. Komedia szkolna jakich wiele - dowcipna, pełna wpadek i zabawnych sytuacji, która nawet motywuje do zastanowienia się: A co jeżeli On/Ona mógłby/mogłaby wkraść się do naszej głowy? A przy tym to bardzo lekka lektura - w sam raz na raz!

Fabuła może i do najoryginalniejszych nie należy (ostatecznie zdolność czytania w myślach miał już nie jeden bohater literacki i filmowy), ale od pierwszych stron widać własną konwencję twórczą autorki. Objawiającą się przede wszystkim w prowadzeniu akcji - otóż historia ta nie ma jednego głównego bohatera... ma ich ponad dziesięć.

Myślicie może, że to Olivia opowiada tę historię. Albo Mackenzie, albo też Cooper, albo ktoś inny z naszej klasy, kogo jeszcze nie poznaliście?
Mógłby to być ktokolwiek z nas. Ale nie jest. To my wszyscy. Opowiadamy wam tę historie razem. Innego sposobu nie znamy.
Oto opowieść o tym, jak się staliśmy dziwolągami.
Czyli jak grupa poszczególnych ja zmieniła się w my.**


Bardzo lubię, gdy autor nie wybiera tylko jednego poszczególnego bohatera i nie tylko z jego perspektywy poznajemy całą historię, dlatego już na plus przypadł mi do gustu fakt, że w Nawet o tym nie myśl poznajemy KAŻDĄ postać. Do głowy KAŻDEJ postaci wchodzimy, odkrywając jej najskrytsze myśli.

Czy zatem Sarah Mlynowskiej udało się sprawić, by każdy bohater miał własną osobowość i nie był tylko imieniem wypisanym na kartce papieru? Z radością mogę odpowiedzieć na to pytanie twierdząco! Przyznam, że na początku martwiłam się nagromadzeniem imion, lecz z czasem potrafiłam bezproblemowo odróżnić Olivię od Mackenzie, Tess od Renee, czy Coopera od Lazara. Nastolatkowie byli oryginalni. Mieli charakter - mieli cechy dominujące. A przede wszystkim byli największą zaletą tej książki.

Czy zatem było coś, co niespecjalnie przypadło mi do gustu w Nawet o tym nie myśl? Tak, było, choć zapewne inni uznaliby, że może przesadzam. Jako że to komedia, to oczywistą oczywistością jest, że nie mogło zabraknąć dowcipów i gagów. I tutaj muszę - po prostu muszę, bo inaczej byłabym nieszczera wobec samej siebie - napomknąć, że o ile zdarzyło mi się faktycznie zaśmiać z jakiejś sytuacji, tak niektóre żarty były moim zdaniem nietrafione. Szczególnie te, które nieustannie nawiązywały do seksu. Ja nie wątpię, że piętnastolatkowie dawno wyszli z naiwnego przeświadczenia, że to bocian przyniósł je na świat, ale niekiedy (w moim odczuciu) było to trochę niesmacznego...

I takie oto są moje przemyślenia na temat najnowszej powieści dla młodzieży od wydawnictwa Feeria Young. Przyznam, że idealnie nadała się na dzień bez słońca, a wręcz dodała mi trochę energii. Jest to miła, sympatyczna książka (a zdecydowanie nie jest naiwna), którą koniec końców mogłabym polecić. Przeczytacie ją naprawdę w ciągu chwili. Czy czekam na drugi tom - Pomyśl dwa razy? No w sumie... jak będzie okazja, to i go przeczytam!

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2016/08/nawet-o-tym-nie-mysl-sarah-mlynowski.html

Jak to byłoby czytać w myślach? Czy aby na pewno jest to umiejętność, o którą chciałoby się walczyć? Oczywiście - wiedziałbyś/wiedziałabyś, co szczerze sądzi o Tobie Twoja najlepsza przyjaciółka, a może nawet byłbyś/byłabyś pewna co do uczuć Twojego obiektu westchnień. Ale przecież ludzie nie myślą tylko o dobrych rzeczach. Są sprawy, które powinny zostać tajemnicą - nie...