Kupiłem Pakiet Dziennikarza śledczego niewiele wiedząc o jego autorze Wojciechu Sumlińskim. Zainteresował mnie temat książek i to, co mogę z nich wyczytać na temat polskiej polityki. Jakież było moje rozczarowanie już przy pierwszej książce „Z mocy bezprawia”. Może od początku. Reporter śledczy, jakim nazywa się sam Sumliński, powinien charakteryzować się przede wszystkim rzetelnością i niesamowitym dążeniem do prawdy i apolitycznością. Tego niestety brakuje autorowi. Dostajemy półprawdy, które mają uderzać tylko w jedną opcję polityczną, przy jednoczesnym gloryfikowaniu drugiej (tak tej, z Kaczyńskim na czele). Polityka śmierdzi i jest brudna, to żadna tajemnica (wow ci sami ludzie przy władzy od początku 90 do teraźniejszości, którzy kiedyś strzelali do tłumów walczących o wolność, to takie odkrycie, jak powiedzieć, że woda jest mokra. To wszystko jest super-oczywiste, tak działa polityka i biznes, a dowody? Cóż, nie sądzę żeby jakieś zostały, chyba, że przed śmiercią kiedyś, gdzieś sumienie ruszy jakiegoś wysoko- postawionego pana X i opowie nam o wszystkim, ale szczerze: nie sądze), więc gdy dostaje teorie (w tym przypadku jest mniej istotne, czy mamy poparcie faktami, czy też nie, chodzi o wyartykułowanie samej tezy), że jedni politycy są bee i umaczani do cna, przy jednoczesnym gloryfikowaniu drugich to krew mnie zalewa (nie zrozumcie mnie źle, nie jestem zwolennikiem żadnej partii, dla mnie polityka to tylko twarze, które co jakiś czas zamieniają się stołkami, a czeki i tak wpadają na te same konta bankowe). To wszystko podlane jest bełkotem religijnym (tak, niestety dla czytelnika, dla pana Sumlińskiego bóg jest odpowiedzią na każde pytanie, i tak, niestety musimy również o tym czytać w tej książce) oraz pseudofilozoficznymi rozważaniami i banałami, które budzą, na zmianę, salwy pustego śmiechu lub pełne politowania spojrzenia. Niestety nie tego się spodziewałem, to dopiero pierwsza książka z cyklu Dziennikarza Śledczego, a już mi słabo, jak pomyślę, że muszę przeczytać resztę.
Ps. zapomniałem dodać, jak wspaniałe są te fragmenty artykułów na końcu książki! Po prostu majstersztyk! Ich rzetelność przewyższyła nawet wcześniejsze fragmenty. Kilka artykułów napisanych przez autorów-przyjaciół pana Sumlińskiego, wszystkie oczywiście pozytywne, stawające posągi z marmuru, przy jednoczesnym ukrzyżowaniu instytucji/ ludzi państwa (jak napisałem wczesniej, nie mam swoich polityków, nie wierze w nich, tak samo powinien postępować Sumliński, jako reporter, jego praca dużo by zyskała).

Kupiłem Pakiet Dziennikarza śledczego niewiele wiedząc o jego autorze Wojciechu Sumlińskim. Zainteresował mnie temat książek i to, co mogę z nich wyczytać na temat polskiej polityki. Jakież było moje rozczarowanie już przy pierwszej książce „Z mocy bezprawia”. Może od początku. Reporter śledczy, jakim nazywa się sam Sumliński, powinien charakteryzować się przede wszystkim...