Chris Carter w najwyższej formie!
Tym razem Robert Hunter znalazł przeciwnika (a właściwie przeciwnik znalazł Huntera), który do końca prowadzi morderczą zabawę według swoich reguł. Nowoczesne technologie, piekielnie inteligentny zabójca powodują, że superdetektyw i jego ekipa są bezradni.
Trzeba przyznać - Carter odrobił zadanie domowe na szóstkę. Sprawnie porusza się w świecie cyberprzestrzeni, znakomicie ukazuje realia współczesnego świata, a tło psychologiczne powieści, to jego ogromny atut.

Styl Cartera już znamy - krótkie rozdziały, krótkie zdania. Autor nie bawi się w rozwlekłe opisy - jest zwięźle i na temat. Tradycyjnie, pisarz najbardziej skupia się na opisach wyrafinowanych morderstw. Tutaj jest bardzo szczegółowy, drobiazgowy. Nie wiem czy jest drugi taki prozaik, który z takim namaszczeniem relacjonuje sadystyczne znęcanie się nad ofiarą.

Akcja powieści trzyma czytelnika w napięciu praktycznie od pierwszej do (przed)ostatniej strony.
Czego wymagać więcej od współczesnego kryminału?
Ano właśnie, żeby nie skończyło się na samych "ochach" i "achach". Mam jedno zastrzeżenie do Cartera.
Psychologia w jego książkach "podawana" jest w sposób zrozumiały i przystępny wręcz mocno uproszczony - to jeszcze nie grzech. Ale wnioski dotyczące zagrożeń płynących z ogólnodostępnych stale rozwijających się technologii związanych z cyberprzestrzenią, mimo, że słuszne, autor przekazuje w taki sposób, jakby jego czytelnicy byli przedszkolakami. A ostatni dialog powieści, to już łopatologia w stanie czystym.
Gdyby nie ta mała skaza dałbym 8 gwiazdek.

Chris Carter w najwyższej formie!
Tym razem Robert Hunter znalazł przeciwnika (a właściwie przeciwnik znalazł Huntera), który do końca prowadzi morderczą zabawę według swoich reguł. Nowoczesne technologie, piekielnie inteligentny zabójca powodują, że superdetektyw i jego ekipa są bezradni.
Trzeba przyznać - Carter odrobił zadanie domowe na szóstkę. Sprawnie porusza się w...