Niepozorna, krótka powieść, gdzieś z pogranicza baśni, przypowieści, fantastyki i powieści historycznej. Fabuła umiejscowiona podczas wojny północnej, na samym początku osiemnastego wieku. Punktem wyjścia jest wspólna wędrówka złodzieja i młodego dezertera pochodzenia szwedzkiego, którzy na śląskim pograniczu wspólnie ukrywają się i wpadają w niezwykłą sytuację. A później akcja toczy się przez kilka lat, a wydarzenia biegną w zaskakujący sposób.
Powieść jest świetnie napisana, w lekkim stylu, trochę przygodowym, trochę niczym z ludowego podania czy romantycznej ballady, jednak nie przywodzącym na myśl starych powieści, raczej kojarzącym się z jakimś fantasy w baśniowym klimacie.
Zaskoczyło mnie jak dobrze mi się to czytało, jak historia mnie wciągnęła i jak zmieniały mi się sympatie wobec bohatera tej fabuły. Szkoda, że wydawca już w opisie zdradza główny zwrot akcji, powielają to w opiniach czytelnicy, a to zagranie bardzo dobrze zostało nabudowane w powieści, ma swoje uzasadnienie, rozwija się w tempie, wynika konsekwentnie z przebiegu wydarzeń.
Podsumowując to świetna książka, którą warto wyszperać i przeczytać, a ja już szukam kolejnych tytułów autora.

Niepozorna, krótka powieść, gdzieś z pogranicza baśni, przypowieści, fantastyki i powieści historycznej. Fabuła umiejscowiona podczas wojny północnej, na samym początku osiemnastego wieku. Punktem wyjścia jest wspólna wędrówka złodzieja i młodego dezertera pochodzenia szwedzkiego, którzy na śląskim pograniczu wspólnie ukrywają się i wpadają w niezwykłą sytuację. A później...

Trochę łotrzykowska, trochę baśniowa, a trochę niesamowita powieść historyczna. W przedmowie autor przytacza fragment XVIII-wiecznych pamiętników, których autorka twierdziła, że gdy była dzieckiem, nocą odwiedzał ją ojciec, który w tym samym czasie przebywał na odległej wojnie. Fabuła zmierza do wyjaśnienia, jak to było możliwe, i robi to z wielkim wdziękiem, przedstawiając dzieje bezimiennego złodzieja, który kradnie tożsamość młodego szlachcica, aby żyć jako szczęśliwy mąż, ojciec i gospodarz - przynajmniej do czasu. Dobro i zło splatają się w postaci głównego bohatera w sposób nieco zbyt sentymentalny, ale efekt końcowy jest tak spójny i przyjemny w odbiorze, że można wybaczyć ewentualne fałszywe tony. Rzeczywiście, jak głosi tył okładki, pobrzmiewa w tej historii ton ballad.

Trochę łotrzykowska, trochę baśniowa, a trochę niesamowita powieść historyczna. W przedmowie autor przytacza fragment XVIII-wiecznych pamiętników, których autorka twierdziła, że gdy była dzieckiem, nocą odwiedzał ją ojciec, który w tym samym czasie przebywał na odległej wojnie. Fabuła zmierza do wyjaśnienia, jak to było możliwe, i robi to z wielkim wdziękiem, przedstawiając...

Dość krótka książka, z gatunku kiedyś zwano awanturniczo-przygodowym z odrobiną płaszcza i szpady. I fantastyki, bo w książce działa arcanum i zaklęcia. Rozpoczyna się od wędrówki złodzieja Łapikury i nadgorliwego monarchisty, Christiana von Tornefeld, zbiegłego z wojska. Zatrzymują się w rzekomo nawiedzonym młynie, gdzie popadają w tarapaty. Dalej nie zdradzę, wystarczy że wydawnictwo dało opis-spojler. Wartka akcja i dzieję się dużo. Są momenty ku refleksji i można się uśmiechnąć.

Dość krótka książka, z gatunku kiedyś zwano awanturniczo-przygodowym z odrobiną płaszcza i szpady. I fantastyki, bo w książce działa arcanum i zaklęcia. Rozpoczyna się od wędrówki złodzieja Łapikury i nadgorliwego monarchisty, Christiana von Tornefeld, zbiegłego z wojska. Zatrzymują się w rzekomo nawiedzonym młynie, gdzie popadają w tarapaty. Dalej nie zdradzę, wystarczy że...