Vimka jest wiedźmą, lekarką, uzdrowicielką. Ma przydomek Bolesna, zabiera cały ból i leczy rany. Wędrując przez różne krainy pomaga ludziom, ale nie tylko, również smokom, jednorożcom, wampirom, upiorom, smokobójcom, dziewożonom, Pływakom, Jeźdźcom. Nie odmawia pomocy nikomu. Ludzie się jej boją i jednocześnie odnoszą się z szacunkiem. Jest piękna, młoda, ale i bardzo samotna. Przez swój dar, który jest jednocześnie przekleństwem i błogosławieństwem.

Ogólnie książka podobała mi się, zwłaszcza początkowe rozdziały, środek już trochę mniej, zakończenie, niestety rozczarowało mnie, było jakby wyrwane z kontekstu. Ale może to tylko moje odczucie? I pomimo tego, że wiedźma Vimka wzbudziła moją sympatię i zainteresowała mnie jej historia, czegoś mi tutaj zabrakło. Czytając nie czułam dreszczyku emocji, przed tym co wydarzy się za chwilę. Książka była pełna smutku, cierpienia, bólu, strachu i śmierci. Mało w niej pozytywnych uczuć. Jak dla mnie trochę za mało. Ale z drugiej strony to fantastyka - więc i świat przedstawiony w tej opowieści nie będzie do końca różowy. Dodatkowy plus za ilustracje.
Myślę, że książkę warto przeczytać, choćby po to by wyrobić sobie własną opinię. Ja daje 6.

Vimka jest wiedźmą, lekarką, uzdrowicielką. Ma przydomek Bolesna, zabiera cały ból i leczy rany. Wędrując przez różne krainy pomaga ludziom, ale nie tylko, również smokom, jednorożcom, wampirom, upiorom, smokobójcom, dziewożonom, Pływakom, Jeźdźcom. Nie odmawia pomocy nikomu. Ludzie się jej boją i jednocześnie odnoszą się z szacunkiem. Jest piękna, młoda, ale i bardzo...