Na trzeci tom wojowników wyczekiwałam bardzo długo. Spodobała mi się konwencja stworzenia powieści, gdzie to koty są głównymi postaciami. I pierwsze dwa tomu ogromie mnie wciągnęły, mimo, że były typowo skierowane do młodych czytelników. Dlatego też, z wielką chęcią zabrałam się za ten tom.

I tutaj fabuła już od początku była bardzo interesująca. A im dalej tym lepiej. Pojawiały się nowe okoliczności i bohaterowie. Kotom doskwierał nie tylko głód, ale i fakt, że niektóre osobniki zaczynają łamać ich główne zasady. A po tym następuje szereg zdarzeń, które całkowicie zmieniają życie kotów. Nie tylko mnie one zadziwiły, ale i ciekawie poprowadziły całą historie. Muszę przyznać, że autorka wykazała się interesującymi pomysłami, które fajnie urozmaiciły wydarzenia. Bo w zasadzie opisywanie samego radzenia sobie z głodem byłoby bardzo nudne i monotonne.

Niestety w związku z tym pojawił się mały problem. W jakiejś połowie książki zaczęłam już przewidywać, jak całość się rozwiąże. I tu mój zapał powoli zaczął słabnąć. Z każdą kolejna stroną uświadamiałam się z tym, że moje przypuszczenia są trafne. I tak faktycznie było. Wiele razy, co prawa, jeszcze zdążyłam się zdziwić tym co spotkało koty, jednak to nie wystarczyło.

Mimo to, całość prowadzona była bardzo poprawnie. Bo nie sposób było pogubić się w tej fabule, czy pomylić bohaterów, choć było ich całkiem sporo. Wpływa na to fakt, że nie tylko zadbała o to autorka, przedstawiając wszystko klarownie i prosto, by wszyscy mogli to ogarnąć. Dodatkowo, tak jak w poprzednich tomach dołączony jest słowniczek z objaśnieniami dotyczącymi wszystkich postaci.

Jeśłi już mowa o postaciach, to za wiele się tu nie zmieniło. Oczywiście, ujawniło się tu wiele nowych cech czy postaci, które były do tej pory w cieniu,a le dla mnie nie wpłynęły one ogromnie mocno na postrzeganie głównych postaci. A przynajmniej do czasu. Jednak nie zmienił si e wcale sposób prezentowania bohaterów. Tak samo łatwo i przyjemnie.

Jednym słowem książka była ciekawa. Niesyty przewidywalna jak dla mnie, ale podejrzewam,m iż młodsi czytelnicy będą zachwyceni tym co prezentował świat klanów. Ciekawy pomysł na wydarzenia i liczne zaskoczenia ratowały książkę, dzięki czemu czytało się to lekko i przyjemnie.

Na trzeci tom wojowników wyczekiwałam bardzo długo. Spodobała mi się konwencja stworzenia powieści, gdzie to koty są głównymi postaciami. I pierwsze dwa tomu ogromie mnie wciągnęły, mimo, że były typowo skierowane do młodych czytelników. Dlatego też, z wielką chęcią zabrałam się za ten tom.

I tutaj fabuła już od początku była bardzo interesująca. A im dalej tym lepiej....