Synowie dorastają. Stają się coraz mężniejsi, odważni, pewni siebie, stają się konkurencją. Wychowany w przeświadczeniu, że władzę należy trzymać silną ręką, mody Bolesław staje się mężczyzną świadomym swojej roli. Mieszko odkrywa, że wychowanie silnego syna, niesie nie tylko radość dla starzejącego się rodzica, ta siła może obrócić się przeciwko decyzjom kniazia.
W wieku X małżeństwo nie jest zawierane z miłości, każdy taki akt staje się polityczną rozgrywką, zabezpieczeniem. Książę wielkiego kraju Polan nie może pozostać bez żony, wybiera więc mniszkę, córkę niemieckiego wielmoży. Ma to zapewnić wsparcie Cesarstwa i pokój na zachodniej granicy. Mieszko nie przypuszcza jednak, że sprowadzenie Ody zmieni jego kochające dzieci w przeciwników, niełatwych do pokonania. Fakt pojawienia się nowych dziedziców również nie ułatwia sprawy.
Bolko nie chce dzielić się dziedzictwem z przyrodnimi braćmi, nie chce oddawać władzy w ręce synów niemieckiej mniszki. Relacje ojca z synem stają się coraz bardziej napięte, otwarty konflikt wydaje się wisieć na włosku, a kniaź z goryczą odkrywa, że traci zaufanych ludzi na rzecz syna.
Tom drugi to już mniej bitewnego zgiełku, chociaż o pokoju mówić nie można, więcej jest tu polityki i zawiłych sojuszy. Nad tym wszystkim góruje jednak narastający konflikt Władcy z najstarszym synem. Groźba rozpadu, ledwie co połączonego, kraju Polan staje się realna. Tylko krok i łut szczęścia dzieli tych dwóch dumnych i niezdolnych do kompromisów ludzi od rozpętania wojny domowej, w której nie będzie zwycięzcy. Przygląda się temu nowa żona Mieszka, dla której najważniejszym celem jest osadzenie na tronie jednego ze swoich synów. W desperacji posunie się do wszystkiego, ryzykując głowami podwładnych.
Bunsch dokonał tego samego co Druon w "Królach Przeklętych", osadził w realiach historycznych opowieść tak wciągającą, że czyta się to lepiej niż niejedną powieść czysto fikcyjną. Kiedy uzmysłowimy sobie, że część opisanych zdarzeń miała miejsce faktycznie, odkrywamy nowy smak historii kraju, w którym żyjemy. O tak, jesteśmy częścią Europy i byliśmy nią zawsze, stanowiąc ważną jej część. Oznacza to, że wielu chciało władać tym krajem i tylko silna ręka mogła utrzymać tą pozycję w Europie.
Lubicie "Grę o Tron"? W porządku. Tylko czemu szukać przygód w wymyślonych światach i królestwach, kiedy historia narodów na naszym kontynencie, jest niejednokrotnie bardziej brutalna i zagmatwana, niż pomieściłoby się to w głowie pisarza. Wszystko zależy od tego kto nam to przedstawi. Karol Bunsch zrobił dobrą robotę.


"Ojciec i Syn" tom 2 Karol Bunsch
Wydawnictwo Literackie Kraków 1977

http://czytamtopisze.blogspot.com/2015/09/nieatwo-jest-wychowac-wadce.html

Synowie dorastają. Stają się coraz mężniejsi, odważni, pewni siebie, stają się konkurencją. Wychowany w przeświadczeniu, że władzę należy trzymać silną ręką, mody Bolesław staje się mężczyzną świadomym swojej roli. Mieszko odkrywa, że wychowanie silnego syna, niesie nie tylko radość dla starzejącego się rodzica, ta siła może obrócić się przeciwko decyzjom kniazia.
W...