Klaudia to zagubiona, samotna, sfrustrowana czterdziestolatka, która wiedzie poukładane, wręcz nudne życie w Anglii. Tęskni za ojczyzną, nigdy dobrze nie czuła się w obcym kraju. Posiada dwójkę dorosłych już dzieci i męża, który nie zwraca na nią uwagi. Jej związek z Piotrem opiera się na pozorach. Zamiast szczerze z nim porozmawiać w przypływie impulsu pakuje się i ucieka do Polski. Wmawia sobie, że matka jej potrzebuje, ale tak naprawdę to tylko pretekst. Nagły wyjazd zmieni jej życie o sto osiemdziesiąt stopni. Spróbuje o siebie zawalczyć, spróbuje też wziąć, a nie tylko dawać. Czy ułoży sobie życie na nowo, a może wróci do męża?

"Chciała być dobrą matką i żoną kosztem wszystkiego, kosztem swoich pragnień i marzeń."

Natomiast Ludwika, matka Klaudii żyje z wielką tajemnicą. Gdy w końcu zdecyduje się na jej wyjawienie córce, wszystkie wspomnienia odżyją i trzeba będzie zmierzyć się z wyrzutami sumienia. Czy Klaudia zdoła wybaczyć matce? I czy Ludwika zasługuje na jej wybaczenie i drugą szansę? Niczego nie zdradzę, musicie sami poznać, co takiego się wydarzyło przed laty.

"Nieważne, czy kłamstwo jest podszyte chęcią niesienia dobra. Kłamstwo zawsze pozostaje kłamstwem."

Można by powiedzieć, że powieść jest pełna schematów i wszystkiego tego, co już w literaturze było, ale mnie to zupełnie nie przeszkadzało. Lubię styl pisania autorki i sposób, w jaki przedstawia każdą z opisywanych przez siebie historii. Z wielkim zainteresowaniem śledziłam poczynania bohaterów i wraz z nimi starałam się podejmować trudne decyzje i towarzyszące temu emocje.

"Miłością nie możemy sterować. Często wpada do nas nieproszona. Nie puka do drzwi. Wlatuje przez okno, komin, szuka szpar w podłodze, by się nimi przedostać. Wariatka jedna!"

Gabriela Gargaś pokazuje, że nie można nikogo przekreślać za jeden błąd. Każdy ma prawo do popełniania błędów, złych decyzji, gorszych dni, do smutku, cierpienia i łez. Nie ma ludzi stuprocentowo dobrych i idealnych. Ważne jest byśmy później potrafili dalej iść do przodu. Gdy potrzebujemy pomocy, powinniśmy nie bać się o nią prosić. Często nie doceniamy tego, co mamy, chcemy wszystko zmieniać wokół siebie, ale siebie samych już niekoniecznie. Nie można odkładać ważnych rozmów na później. Pewne sprawy lepiej rozwiązywać od razu, wówczas można uniknąć cierpienia i wielu rozczarowań. Warto wybaczać, dawać sobie drugie szanse, schować dumę do kieszeni.

"Miłość boli. Zawsze boli, ale jest tego bólu warta."

Wszystko o czym pisze Gargaś skłania do głębszych refleksji, do wielu przemyśleń nad naszym życiem i wyborami. A jednocześnie daje pozytywnego kopa do walki o nasze marzenia, bo nigdy nie jest za późno, aby coś zmienić w naszym życiu.

"Wybacz mi" to powieść o miłości, przyjaźni, o poszukiwaniu swojego miejsca w życiu, przebaczeniu, wyborach, tajemnicach, zdradzie, pozorach, samotności, trudzie wychowania dzieci, ciąży w młodym wieku, alkoholizmie, śmierci i przeszłości, która wraca jak bumerang. To historia pełna uczuć, nadziei i wiary, że wszystko może się jeszcze udać.

Klaudia to zagubiona, samotna, sfrustrowana czterdziestolatka, która wiedzie poukładane, wręcz nudne życie w Anglii. Tęskni za ojczyzną, nigdy dobrze nie czuła się w obcym kraju. Posiada dwójkę dorosłych już dzieci i męża, który nie zwraca na nią uwagi. Jej związek z Piotrem opiera się na pozorach. Zamiast szczerze z nim porozmawiać w przypływie impulsu pakuje się i ucieka...