Moje pierwsze spotkanie z panem Kapuścińskim, a jakże udane. Jestem pod wrażeniem kunsztu literackiego, który sprawia, że relacje rzeczywiste czyta się jak powieść - z zapartym tchem.
Kontrast między tym co mówią ludzie, którzy przebywali w otoczeniu byłego etiopskiego cesarza, a naszymi osobistymi, "europejskimi" odczuciami jest ogromny. Ci ludzie mimo detronizacji tego zachłannego tyrana, wypowiadają się o nim z dziwną sprawiedliwością i bez cienia złości. W książce tej nie ma niczego czarno-białego, nie ma wyraźnego podziału na dobro i zło. Wszelki absurdy władzy są przedstawione jako geniusz najjaśniej panującego H.S. Może była w tym krztyna geniuszu?
Książka może bawić, gdy jednak uświadomimy sobie, że takie rzeczy naprawdę działy się gdzieś na świecie, a do tego dojdziemy do wniosku, że mogły się dziać na naszym własnym podwórku, a nie tylko "za górami, za lasami, w odległej krainie", jaką może nam się wydawać Etiopia...
Ta książka to według mnie arcydzieło i bez cienia wątpliwości wciągam ją w poczet swoich ulubionych, a pana Kapuścińskiego dodaję do listy ulubionych autorów, gdyż ten reportaż to jedno z najlepszych dzieł dziennikarskich i literackich zarazem, z jakimi miałam okazję się zetknąć.

Moje pierwsze spotkanie z panem Kapuścińskim, a jakże udane. Jestem pod wrażeniem kunsztu literackiego, który sprawia, że relacje rzeczywiste czyta się jak powieść - z zapartym tchem.
Kontrast między tym co mówią ludzie, którzy przebywali w otoczeniu byłego etiopskiego cesarza, a naszymi osobistymi, "europejskimi" odczuciami jest ogromny. Ci ludzie mimo detronizacji tego...