"Cesarz" otworzył mi oczy na mity współczesnego świata; na legendę, jaką można wykreować wokół tyrana i egocentrycznego, podejrzliwego władcy. Wizerunek Hajle Sellasje i Etiopii w "Cesarzu" jest zgoła odmienny niż ten chociażby, który uznają Rastafarianie.
Książka ilustruje świetnie absurd totalitaryzmu i intryg, które odbywają się na najwyższych szczeblach władzy, które są uniwersalne dla każdego systemu władzy. Podoba mi się sposób, w jaki Kapuściński przekazał informacje o Hajle Sellasje. Wszystko zostało opisane przez służących i ludzi mieszkających, lub pracujących w pałacu. Tych, których wszystkie decyzje cesarza najściślej dotyczyły. Wszystko jest opatrzone komentarzem autora. Warto też dodać kunsztowny i dopracowany język, który uwielokrotnia wartość książki. Kiedy złożymy to wszystko w całość, jaką jest "Cesarz" to zachwyt i poruszenie, jakie wywołała książka, niemal na całym świecie, nie może nas zdziwić.

"Cesarz" otworzył mi oczy na mity współczesnego świata; na legendę, jaką można wykreować wokół tyrana i egocentrycznego, podejrzliwego władcy. Wizerunek Hajle Sellasje i Etiopii w "Cesarzu" jest zgoła odmienny niż ten chociażby, który uznają Rastafarianie.
Książka ilustruje świetnie absurd totalitaryzmu i intryg, które odbywają się na najwyższych szczeblach władzy, które...