(...) Akcja albumu rozgrywa się w realiach przypominających średniowiecze. Pierwsze plansze wprawnie wprowadzają występujące w opowieści główne postaci. Najpierw poznajemy dwójkę małoletnich przyjaciół: księżniczkę Klarę oraz niewiele od niej starszego Rodricka, który jest synalkiem niani princessy. A następnie wprowadzony zostaje lord Dartor, to jemu przydzielono rolę czarnego charakteru. Czarnoksiężnik planuje uwarzyć miksturę, która pozwoli mu zapanować nad całym światem. Do przygotowania magicznego wywaru brakuje mu już tylko jednego składnika: krasnoluda. Jakaż wielka jest radość Dartora, gdy oddany sługa – rycerz Bodor – zjawia się w murach donżonu z małą złotą klatką, w której znajduje się tytułowy krasnolud.

Jednak Nap ucieka mrocznemu lordowi. W lesie spotyka Klarę i Rodricka, którzy obiecują pomoc w powrocie do rodzinnej krainy. Wyruszają następnego poranka. Droga obfituje w niebezpieczne i niesamowite przygody. W ślad za trójką bohaterów podąża król z rycerzami oraz czarnoksiężnik ze sługą i gadającym ludzkim głosem psem. Nie mam zamiaru przybliżać całej fabuły komiksu, bo naprawdę warto go przeczytać. Podczas lektury nie można się nudzić. Akcja toczy się wartko i obfituje w zaskakujące spotkania. Scenarzysta co rusz wprowadza kolejne niecodzienne postaci, każda z nich dostaje swoje "pięć minut", a właściwie planszę albo dwie, aby odegrać kilka zabawnych gagów. Naprawdę nieźle wychodzi Jasińskiemu operowanie humorem sytuacyjnym. Na dokładkę słowne dowcipy również śmieszą, szczególnie udane pod tym względem są sceny z udziałem Bodora i Dartora, którzy jadąc przez las mówią sobie "wszystko". Nie mam wątpliwości – duch Christy krąży nad opowieścią.

Mocną stroną komiksu jest oprawa graficzna, nie tylko rysunki, ale również kolory. Trystuła zdecydował się na karykaturalne przedstawienie występujących postaci, co współgra z humorystycznym charakterem skryptu. Dynamika postaci stoi na wysokim poziomie, rysownik z wielkim wyczuciem stosuje linie ruchu i wybuchowe onomatopeje. Należy także docenić rozbudowane tła i fantasmagoryczną scenografię, która miejscami przywodziła mi na myśl dokonania Tadeusza Baranowskiego. W następnej odsłonie proszę o jeszcze więcej dziwacznej fauny i flory, a także proszę pomyśleć o lepszym rozplanowaniu dymków.

(...) Jestem pewien, że młodzi czytelnicy będą mieli sporo frajdy podczas lektury. Komiks powinien im się spodobać ze względu na przygodowy i żywiołowy charakter historii, humor sytuacyjny oraz fakt, że fabuła została utkana z udziałem elementów heroic fantasy.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/11/11/krasnolud-nap-1-smocza-kraina/

(...) Akcja albumu rozgrywa się w realiach przypominających średniowiecze. Pierwsze plansze wprawnie wprowadzają występujące w opowieści główne postaci. Najpierw poznajemy dwójkę małoletnich przyjaciół: księżniczkę Klarę oraz niewiele od niej starszego Rodricka, który jest synalkiem niani princessy. A następnie wprowadzony zostaje lord Dartor, to jemu przydzielono rolę...