Książka jest pierwszą z serii o Tomie Ripleyu, została wydana w 1955 r. Najważniejsza jest w niej postać tytułowego bohatera. To Amerykanin, który we wczesnym dzieciństwie stracił oboje rodziców i był wychowywany w Bostonie przez oschłą i zimną ciotkę. Uciekł od niej gdy miał 20 lat. Książka zaczyna się, kiedy to dwudziestokilkuletni Tom pomieszkuje w Nowym Jorku, ledwo wiążąc koniec z końcem, na potęgę kłamiąc i oszukując, jest to bowiem urodzony oportunista, chce się podobać i być akceptowany; bardzo zazdrości innym młodym ludziom dobrego pochodzenia i pieniędzy, pragnie być taki jak oni.

Na początku książki trafia się Tomowi niezła gratka, oto bogaty przedsiębiorca, Herbert Greenleaf proponuje mu wyjazd do Włoch z pewną prywatną misją, Greenleaf jest gotów pokryć wszelkie koszty, oczywiście Tomowi w to graj, chętnie się zgadza i wyjeżdża do Italii. Tam przekonuje się, że jego misja raczej się nie powiedzie. Do tego miejsca mieliśmy dosyć nudną obyczajówkę opisajującą życie bogatych młodych Amerykanów we Włoszech; dlatego z powodu dłużyzn porzuciłem audiobooka dobrze czytanego przez Elżbietę Kijowską i przerzuciłem się na e-booka.

Ale gdzieś tak od połowy książki zaczyna być ciekawie, bo Tom popełnia poważne przestępstwo, nie ma on z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia i ja też nie miałem do niego pretensji, jakoś to wszystko normalnie poszło. Książka staje się zatem studium przestępcy, złego człowieka, który w sumie jest dosyć sympatyczny, ale to wciąż złoczyńca...

Potem rzecz cała jeszcze bardziej się rozkręca, bo Tom musi się gimnastykować, żeby jego niecne czyny nie wyszły na jaw, kłamie więc na potęgę, zmienia tożsamość, wije się jak piskorz. Jakoś udzieliło mi się napięcie głównego bohatera, złapią go czy nie, zdemaskują czy dalej będzie kręcił? Powtarzam, to człowiek zupełnie pozbawiony wyrzutów sumienia, ani cienia refleksji nad złem, które wyrządził, czyżby psychopata? No cóż, nie wygląda mi na takiego.

Znam inną książkę, w której tak zwany zwykły człowiek wpada w spiralę zbrodni, to 'Karambol' Nessera, ale tam na końcu przestępca zostaje zdemaskowany. Tom Ripley nie, bo napisała jeszcze Highsmith parę książek o nim. Niemniej rozdziały, w których o mało co Tom zostaje zdemaskowany, budują fajnie napięcie. Jakoś zacząłem bohaterowi książki kibicować, żeby tylko go nie złapano!

Niestety, druga część książki znowu się dłuży, napięcie siada, dostajemy po raz kolejny mało ciekawą obyczajówkę z życia Amerykanów we Włoszech. Doczytałem rzecz całą do końca z dużym trudem.

Może to był kiedyś ekscytujący thriller, ale bardzo się zestarzał, także dlatego, że tło psychologiczne czy obyczajowe kuleje. Poza tym książce po prostu brak dynamiki.

Książka jest pierwszą z serii o Tomie Ripleyu, została wydana w 1955 r. Najważniejsza jest w niej postać tytułowego bohatera. To Amerykanin, który we wczesnym dzieciństwie stracił oboje rodziców i był wychowywany w Bostonie przez oschłą i zimną ciotkę. Uciekł od niej gdy miał 20 lat. Książka zaczyna się, kiedy to dwudziestokilkuletni Tom pomieszkuje w Nowym Jorku, ledwo...

Po przeczytaniu tej książki zastanawiam się czy ludzie w latach 60 byli aż tak naiwni...

Po przeczytaniu tej książki zastanawiam się czy ludzie w latach 60 byli aż tak naiwni...

Do końca łudziłam się,że jednak coś tu mnie zaskoczy, książka przewidywalna, nudna i raczej kryminał psychologiczny to to nie jest. Kolejne części zdecydowanie odpuszczam.

Do końca łudziłam się,że jednak coś tu mnie zaskoczy, książka przewidywalna, nudna i raczej kryminał psychologiczny to to nie jest. Kolejne części zdecydowanie odpuszczam.

Od dłuższego czasu przymierzałam się do sięgnięcia po tę serię książek, bo różnorodne ekranizacja atakowały zewsząd, a tu zaraz premiera serialu z Andrew Scottem w roli głównej. Przyznam, że z klasyką literatury nigdy nie było mi po drodze, ale, ku mojej uciesze, w stylu Utalentowanego Pana Ripleya nie czuć zamierzchłych czasów, nie trąci on myszką. Za to wciąga i zaskakuje jak porządny kryminał wymieszany z thrillerem.

Co działa najbardziej?
Tom Ripley. Przez całą książkę niemal siedzimy w głowie bohatera niejednoznacznego, niereformowalnego, zagubionego i, jakby nie patrzeć, psychopaty. Może i utalentowanego, ale jakże tu mówić o talencie, gdy jest to umiejętność kłamania, oszukiwania, podrabiania, fałszowania i udawania. Gry wchodzącej w krwiobieg do tego stopnia, że nie wiemy już, kim jest prawdziwy Tom. Bo dość szybko orientujemy się, że mamy do czynienia z historią o obsesji na punkcie drugiej osoby i marzeniach, by żyć jak ona. Marzeniach tak silnych, że jest się w stanie zabić drugiego człowieka, byle tylko móc przywdziać jego garnitur i zasiąść w jego fotelu. Co więcej, siedząc w głowie postaci o tak irracjonalnych myślach – podświadomie zaczynamy rozumieć jego decyzje, a nawet kibicować. Można powiedzieć, że Ripley po prostu stosuje zasadę "work smart, not hard". Tyle że w niezwykle drastyczny sposób.

Podoba mi się, że nie dostajemy tu niepotrzebnej ekspozycji. Ogranicza się długie wyjaśnienia przekrętów Toma, zamiast tego otrzymujemy jedynie krótką scenę, w której Tom wyciąga ze skrzynki czek, nie na swoje nazwisko, i wspomina jak to dobrze, że na znalezionej legitymacji bankowej dało się tak łatwo przeprawić datę urodzenia. Metoda "nie mów, tylko pokaż", stosowana zazwyczaj w filmografii, jest tu wystarczająca – chociaż wymaga od czytelnika skupienia i umiejętności wyłapywania tropów, łączenia kropek.

Pachniało mi to filmem Saltburn czy bardziej morderczą wersją Catch me if you can. I lubię to.


Współpraca recenzencka z Wydawnictwem Noir Sur Blanc

Od dłuższego czasu przymierzałam się do sięgnięcia po tę serię książek, bo różnorodne ekranizacja atakowały zewsząd, a tu zaraz premiera serialu z Andrew Scottem w roli głównej. Przyznam, że z klasyką literatury nigdy nie było mi po drodze, ale, ku mojej uciesze, w stylu Utalentowanego Pana Ripleya nie czuć zamierzchłych czasów, nie trąci on myszką. Za to wciąga i zaskakuje...

Na początku książka wydaje się średnio porywająca - główny bohater ma za zadanie skontaktować się z kolegą przebywającym zagranicą w celu nakłonienia go do powrotu do domu. Bohaterowie spotykają się, nie wracają do domu. Spędzają czas na podróżach i odpoczynku.

Pod koniec pierwszej połowy wydarza się coś, co sprawia, że z opisów pobytów w kolejnych miastach, czytelnik dostaje coś w rodzaju kryminału, w którym znany jest "ten zły".

Myślę, że książka jest oryginalna. Bohaterowie nie używają nowoczesnej technologii, telefonów oraz wifi. Całość jest we współczesnych czasach najprawdopodobniej mało prawdopodobna.

Na początku książka wydaje się średnio porywająca - główny bohater ma za zadanie skontaktować się z kolegą przebywającym zagranicą w celu nakłonienia go do powrotu do domu. Bohaterowie spotykają się, nie wracają do domu. Spędzają czas na podróżach i odpoczynku.

Pod koniec pierwszej połowy wydarza się coś, co sprawia, że z opisów pobytów w kolejnych miastach, czytelnik...

Fajna historia, ciekawie opisane Włochy. Choć żałuję, że autorka nie skupiła się bardziej na emocjach i przeżyciach głównego bohatera. Trochę mi tego zabrakło. Historia jest opisana z perspektywy postronnego obserwatora w dość chłodny sposób. Pewnie z czasem wrócę do kolejnych części 😀

Fajna historia, ciekawie opisane Włochy. Choć żałuję, że autorka nie skupiła się bardziej na emocjach i przeżyciach głównego bohatera. Trochę mi tego zabrakło. Historia jest opisana z perspektywy postronnego obserwatora w dość chłodny sposób. Pewnie z czasem wrócę do kolejnych części 😀

Wielkokrotnie słyszałam, że na podstawie tej powieści nakręcono całkiem dobry film. Kiedy więc lektura wpadła mi w ręce, postanowiłam ją natentychmiast przeczytać. Tym bardziej, że miał to być thriller, a to jak wiadomo, tygryski lubią najbardziej.
Zaczęłam czytać i mniej więcej do połowy zastanawiałam się, czy obiecywanego w książce napięcia mam szukać w rozmowach, piciu dżinu czy też kupnie lodówki? Bo za cholerę akcja nie przypominała mi typowego dla thrillerów klimatu. Ot, grupa znajomych spędza miło czas na południu Europy. Brnęłam przez treść z pewnym znużeniem, bo ileż można czytać o wakacyjnych planach, doborze garderoby czy przechadzkach po mieście.
Na szczęście w pewnym momencie następuje zwrot akcji, co faktycznie zmienia nieco charakter snutej opowieści.

Autorka mocno skupia się na wewnętrznym życiu głównego bohatera. Na jego potrzebach, wyobrażeniach i lękach. A, że Tom Ripley do najbardziej stabilnych psychicznie nie należy, widzimy całą gamę zachowań, których z pewnością nie chcielibyśmy obserwować u innych ludzi. Zwłaszcza tych bliskich.
Nie wiem, czy to zamierzony skutek, ale po lekturze wiem, że nie lubie głównego bohatera i nie chciałabym, żeby kiedyś stanął mi na drodze. Bo z takimi typami mi nie po drodze

Wielkokrotnie słyszałam, że na podstawie tej powieści nakręcono całkiem dobry film. Kiedy więc lektura wpadła mi w ręce, postanowiłam ją natentychmiast przeczytać. Tym bardziej, że miał to być thriller, a to jak wiadomo, tygryski lubią najbardziej.
Zaczęłam czytać i mniej więcej do połowy zastanawiałam się, czy obiecywanego w książce napięcia mam szukać w rozmowach, piciu...

Szału nie ma ale nie nudziłam się....

Szału nie ma ale nie nudziłam się....

Na serię o Panu Ripley'u trafiłam już po obejrzeniu filmu, więc miałam obawy, czy książka zdoła mnie wciągnąć tak, jak to powinno się dziać w przypadku sensacji lub thrillera. Bez obaw. Po pierwsze adaptacje odbiegają nieco od wzorca literackiego i zaskoczenia pojawiają się w całkiem innych momentach. Po drugie - styl i akcja są tak wartkie, że czyta się to naprawdę na jednym tchu. Po trzecie wreszcie - niezwykłą przyjemnością jest przemierzanie Europy razem z Panem Ripley'em. Co prawda jest to Europa sprzed kilkudziesięciu lat (jeszcze nie ma euro),ale tym bardziej sentymentalna okazuje się ta podróż.
Bardzo warto!

Na serię o Panu Ripley'u trafiłam już po obejrzeniu filmu, więc miałam obawy, czy książka zdoła mnie wciągnąć tak, jak to powinno się dziać w przypadku sensacji lub thrillera. Bez obaw. Po pierwsze adaptacje odbiegają nieco od wzorca literackiego i zaskoczenia pojawiają się w całkiem innych momentach. Po drugie - styl i akcja są tak wartkie, że czyta się to naprawdę na...

Pan Riplay jest nie tylko utalentowany ale spokojny i przebiegły, wszystko inteligetnie planuje wiec jak mozna zlapac takiego oszusta?! Warto sięgnąć po taka lekture i kroczyć jego śladem;)

Pan Riplay jest nie tylko utalentowany ale spokojny i przebiegły, wszystko inteligetnie planuje wiec jak mozna zlapac takiego oszusta?! Warto sięgnąć po taka lekture i kroczyć jego śladem;)