Odlotowa powieść. Dosłownie. Napisana prostym, ascetycznym językiem, a jednak niesie ze sobą taki potencjał emocji, jaki tylko mogą odczuwać wobec siebie dorośli faceci, którzy mają coś ważnego do zrobienia i którzy stają w obliczu istoty niepojętej, nieznanej i groźnej. Sama fabuła też nie jest w jakiś sposób rozdmuchana, nie licząc oczywistych elementów koniecznych do stworzenia świata, który istnieje gdzieś w odległych zakątkach galaktyki. Czymś tam w końcu trzeba było dotrzeć. I ten statek kosmiczny budził moje zdumienie, cały czas zastanawiam się ile to cholerstwo mogło ważyć. Nie dość, że ów musiał pomieścić dość liczną załogę, która składała się od przeróżnych specjalistów. Tamże trzeba było tym ludziom stworzyć warunki pracy oraz pomieścić mnóstwo sprzętu o przeróżnych gabarytach, więc nie mogłam sobie wyobrazić ile takie coś mogło ważyć. Chyba tyle co małe miasteczko. W tej powieści nie ma żadnego filozofowania, nie ma puszczania oka do czytelnika. Jedynie są fakty. Tu bohaterowie nie dumają, nie zastanawiają się jak rozdzielić włos na czworo. W obliczu zjawiska, z którym zetknęli się kosmonauci, potrzeba było konkretnych i trudnych decyzji. Gdyby tak otrzeć te powieść ze wszystkich cech przynależnych do gatunki sf-f i umieścić bohaterów książki w środowisku przyjaznym człowiekowi znany, a postawić go analogicznie w sytuacji bez wyjścia, to niezależnie od tego tła będzie to powieść o człowieku. Wyobraźnia Lema przenosi nas w odległe galaktyki, jego wiedza na temat chemii i fizyki pozwala stworzyć materię, która potrafi być nie do wyobrażenia, ale cały czas jest to powieść o człowieku, o lojalności, o poświeceniu. Być może kiedyś w bardzo odległej przyszłości ta powieść Lema straci na aktualności, ale nadal będzie aktualny problem: reakcji człowieka na coś innego odmiennego. Przykrego zjawiska, które dziś możemy obserwować: (nie)chęci niesienia pomocy tym, którzy jej potrzebują, a maja inna skórę czy są odmiennego wyznania. Ciekawa jestem czy człowiek kiedykolwiek osiągnie taki stan by móc nazwać siebie niezwyciężonym, kiedy odrzuci od siebie wszelkie uprzedzenia i fobie.

Odlotowa powieść. Dosłownie. Napisana prostym, ascetycznym językiem, a jednak niesie ze sobą taki potencjał emocji, jaki tylko mogą odczuwać wobec siebie dorośli faceci, którzy mają coś ważnego do zrobienia i którzy stają w obliczu istoty niepojętej, nieznanej i groźnej. Sama fabuła też nie jest w jakiś sposób rozdmuchana, nie licząc oczywistych elementów koniecznych do...